Güzel Kızım

27

18-19 yaşların da erkek, yanında ise 6-7 yaşında kız çocuğu vardı. Peki beni nereden tanıyordu.

İkisi de yanıma doğru adımlarken ayağa kalktım. Yanıma geldiklerinde "Güneş Karaca sen misin?" Diye sordu çocuk.

"Evet de siz kimsiniz" dememe kalmadan küçük kız bana sarıldı.

"Ablacım" dedi ağlak sesle.

Ablacım mı????

Nasıl yani bunlar... Üvey kardeşlerim mi?

"Ablacım?" Dedim anlamayarak.

"Evet doğru duydun ablamızsın sen bizim biraz oturup konuşalım mı?" Dedi büyük çocuk.

"Olur, olur konuşalım" dedim.

Merak ediyordum çünkü.

Kızlara söyleyerek başka bir masaya geçtik ve üçümüz konuşmaya başladık. "Sizi dinliyorum" dedim.

"Ee şöyleki biz Semih Karaca yani babanın çocuklarıyız aslında annemin de ikinci evliliği bu, fakat kız kardeşim senin babandan" dedi.

Kelimeleri kafama oturtmaya çalışıyordum.

"Baban olacak o adam kız kardeşim doğmadan önce içip içip eve gelirdi tabi daha 9 yaşında falanım. O gün ilk defa gözümün önünde annemin çığlıklar içinde dövüldüğünü gördüm" Dedi.

Şerefsiz adam bana yaşattığını başkalarına da yaşatmış. Küçük kız yanıma iyice sokularak bana sarıldı.

Çocuk kız kardeşine bakıp gülümsedi ve konuşmaya devam etti.

"Sana yaptıklarını da duyduk, anneni öldürmüş üstüne bide ta..." Durdu.

Gözlerim doluyordu.

"Biliyor musun aynısını kollarında duran küçücük kıza da yaptı, hiç acımadı ben koruyamadım prensesimi. Aynı adam farklı iki kızın hayatını karartmış" dedi.

Şoklar içinde küçük kıza baktım. Kollarım da hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Dayanamayarak ona sıkıca sarıldım.

Ahh güzel bebeğim benim.

"Anneniz nerede peki neden bunlara göz yumdu" dedim.

"Annem...annem intihar etti" dediğinde kalbimden bir yara aldım.

Gözümden bir damla daha yaş düşerken küçük kız daha şiddetli ağladı.

"Ben, ben çok özür dilerim gerçekten bilemedim. Sizi en içten anlayan benim aynı adam bana defalarca tacizde bulundu annemi kendi elleriyle öldürdü. Ama bakın kendi ayaklarım üzerinde durmaya çalışıyorum evet bazen düşüyorum ama tekrar kalkmasını da biliyorum" dedim ve küçük kızın saçlarını okşadım.

"Anlıyoruz abla seni ama bak bizi yanlış anlama senden para mal mülk istemeye gelmedik gidecek dert dökecek yerimiz yoktu seni bulduk şans eseri fotoğraflarını görüyorduk hep" dedi.

Abla demesi içimi ısıtırken gülümsedim ve "Saçmalama ablacım gidecek yeriniz yoksa burada ablanız var tamam mı artık benimle yaşayacaksınız olur mu?" Diye sordum.

"Yok olmaz, yük oluruz sana senin düzenini bozmayalım biz ben bir iş bulur idare ederiz biz" dedi ve ona sinirle baktım.

"Hayır dedim bak belki bana güvenmezsiniz ama bende kalın eğer yok derseniz sizi otele yerleştiririm orada kalırsınız sizin aileniz benim artık tamam mı?" Dedim.

"Tamam güzel ablam" dedi küçük kız.

Kocaman gülümseyip ona sarıldım ve kokusunu içime çektim. Ahh ahh Allah'ım sen nasıl güzel birşeysin.