Çelişki [TOMARRY]

3.Geçmişte Büyümek

Harrison süpürgesinin üzerinde oturmuş kalenin üzerinde uçuyordu, Godric ona quidditch oynamayı öğretirken, Harry'nin doğuştan yetenekli olduğunu öğrendi. Helga, çocuğunun havada bu kadar yüksekte olduğu düşüncesinden kesinlikle nefret ediyordu ama onun bu kadar genç yaşta neler yapabildiğini görmenin de etkileyici olduğunu kabul etmek zorundaydı.

Helga, Harrison'a en az öğreten kişiydi ama ne zaman onun öğretmeni olsa, Harrison'a bu kadar doğal gelmesinden etkilenmesi gerekiyordu. Altı yıldır buradaydı, yedinci doğum günü yeni geçmişti ve ciddi derslerine başladıkları yıldı.

Bu asasızdı.

Kurucuların hayrete düştüğünü söylemek yetersiz kalıyordu. Ona sahip oldukları ilk haftadan sonra onun bir dahi olduğunu fark etmişlerdi, ama bu sadece bir dahiden daha fazlasıydı.

Tüm müfredatı bu kadar hızlı okumasının yanı sıra, Harrison sıkılmıştı, herkes bunu fark etmişti. Böylece Salazar ve Rowena, ona büyüleri ve iksirleri nasıl düzenleyeceğini ve yaratacağını öğretmek için bir araya geldi. Yedi yaşındaki bir çocuğun sırf bir büyü yaratmak için bir deftere sihir cümleleri yazdığını görmek oldukça etkileyiciydi.

Kolay başladı: daha iyi bir çağırma büyüsü yaparak, havada uçan bir şey yerine artık nesneleri kendisine ışınlayabilirdi.

Bunu, büyü düzenlemeyi öğrendiği ilk ayda yaptı.

Ama bu onun bir dahi olduğunun tek işareti değildi, aynı zamanda her şeyi sadece asasız değil, aynı zamanda sözsüz de yapıyordu. Çoğu zaman onlara bir büyünün büyüsünü bilmediğini, bunun yerine sadece yapıldığını düşündüğünü söyledi.

Yani evet, küçük Harrisonları onları tekrar tekrar şaşırttı. Tek düşünebildikleri; yapamayacağı bir şey olmalı değil mi? Ama şimdiye kadar hiçbiri bir şey bulamamıştı, O uçmada, büyülerde, iksirlerde ve hatta pek çok insanın sahip olmadığı çok fazla sabır gerektiren Sihirli Yaratıkların Bakımında iyiydi.

Harrison onlara her zaman en iyi öğretmenlere sahip olduğunu ve elinden gelen şeyleri yapabilmesinin tek sebebinin bu olduğunu söylerdi, bu kısmen doğru olabilirdi, ama bir şekilde kurucular bu çocuğun sahip olduğu güç üzerinde ki bu çılgın kontrol ve büyü miktarında onların büyük bir payı olduğundan şüphe duyuyorlardı.

Harrison yere indi, bir Tempus  kullanmıştı ve düşündüğünden çok daha fazla zaman geçtiğini fark etti, Salazar onunla buluşmak istedi, sonunda ona asa yapma becerisini öğretmekle ilgili bir şey ya da bunun gibi işe yaramaz bir şey. Harrison asalara olan ihtiyacı gerçekten anlamadı, asalar olmadan gayet iyi idare ediyordu.

Ama Merlin ona birçok sınıfta sihirli değneksiz kullanmanın çok ender olduğunu ve gelecekte -kendi zamanında- daha da ender olduğunu açıklamıştı. Dumbledore'dan yıllarca eğitim aldığı gerçeğini gizlemek için bir asaya ihtiyacı vardı.

Harrison, Dumbledore adlı bir adamdan neden bir şeyler saklaması gerektiğini sormadı, ilk yılından çok şey hatırladı - nedenini de bilmiyordu, bazen unutmayı diledi.

Ama aynı zamanda vaftiz babası ve arkadaşının güzel anılarını saklamak istiyordu, hatta kız kardeşini bile hatırlamak isterdi.

Ancak Harrison asasını çok fazla kullanmamaya karar verdi, büyücülerin asa kullandığını ve asasız büyü becerilerini kaybettiğini duymuştu. Bunun yerine Salazar'a iki asa yapmanın mümkün olup olmadığını sormaya karar verdi: biri gerçekten asa işlevi gören, diğeri ise aynı tahta parçası.

Salazar, sırf Harry'yi mutlu etmek için olsa bile muhtemelen zaten aynı fikirdeydi.

Harry ellerini hepsi aynı gibi görünen uzun duvarlarda gezdirerek zindanlara indi, aradığı küçük taşı hissedince tısladı, " Aç".