Çelişki [TOMARRY]

68.Hiçbir yere gitmiyorum.

Notlar:
Tatlım, uyan. Yeni 10k kelime contrariorum güncellemesi.

~

Harrison yavaş yavaş rahat bir yaz tatili programına alıştı; zamanının çoğunu Tom'un Ölüm Yiyenlerinin geleceğini ve Tom'un gerçekten geri döndüğünü gerçekçi kılmak için planlayabilecekleri küçük saldırıları planlamakla geçirdi, ancak aslında kimseyi öldürmedi.

"İzin verirseniz, Lordum?" Barty Crouch Jr. konuştu; yakın çevre toplantılarından birinde Tom onların fikirlerine ilişkin bazı katkılarda bulunmalarına izin vermişti. Harrison bunu 'Voldemort'tan ve daha önceki canavarlardan bariz bir fark olarak algıladı.

"Devam et," Tom adama başını salladı.

“Dünya kupası yakında, maçtan sonra çadırlara saldırabiliriz, sonuçları etkilemediğimizden emin olabiliriz ama bir sürü büyücü ve cadı olacak. Bu tam olarak Fudge'ın göz ardı edemeyeceği türden bir şey olurdu.”

Tom başını salladı, düşünürken Harrison onun yüzeysel düşüncelerini ve endişelerini duyabiliyordu ve bunun oldukça iyi bir fikir gibi göründüğünü de kabul ediyordu.

Bir süre sonra Harrison'a döndü, "Sirius'un biletleri var, değil mi?" diye sordu ve Harrison başını salladı. "Pekala, eğer kamuoyunun önüne çıkarsak saldırının bizimle bağlantılı olmasının hiçbir yolu yok, değil mi?"

Harrison yavaşça başını salladı, "Savaşın ön saflarında olduğumuzdan emin olmamız gerekebilir," dedi. "Sizi Ölüm Yiyenlerle savaşırken görmelerini sağlamak için."

"Pekala," dedi Tom, "herkesin kendisini gerektiği gibi koruyup koruyamayacağını görmek için düelloların ilerletilmesini istiyorum. Ve her Ölüm Yiyen'in kimsenin zarar vermemesi gerektiğini bilmesini istiyorum; zararlı büyüleri kullanabileceğiniz tek kişi Harrison ve benim, böylece dövüş gerçek gibi görünür. Anlaşıldı?"

Barty yüzünde neşeli bir gülümsemeyle başını salladı ve Harrison da itiraf etmeliydi ki, o da sahnelenmiş bir dövüşü sabırsızlıkla bekliyordu.

"Belki," dedi Harrison, "Kaos istiyorsan, altın Gryffindor asalarından birini çal ve kendi asanın yerine o asayla morsmordre at." Gülümsedi, "Umut Potter'ın Ölüm Yiyen işaretini gökyüzüne bıraktığını düşünün, Dumbledore ne yapacağını bilemezdi."

Tom, yüzünde keyifli bir gülümsemeyle yanındaki Harrison'a baktı, " Senin dehanı seviyorum." Çataldili ile tısladı ve Harrison ona ve biraz rahatsız olan Ölüm Yiyenlere sadece gülümsedi.

"Lucius," dedi Tom sonra, sarışın adam efendisine bakıp hızla başını bir kez daha öne eğdi. "Sanırım siz de oğlunuzla birlikte dünya kupasına katılacaksınız?"

"Gerçekten, Lordum." Adam hızlıca söyledi.

Tom mırıldandı, "Potter'ları bulduğundan emin ol, orada olacaklar."

“Anladım, Lordum.” Lucius cevap verdi ve Harrison, Potter'ların gerçek bir izin gününde, bir aile olarak geçirdikleri günlerin ardından, aldığı boktan iş için neredeyse üzülüyordu.

Neredeyse.

"Bunun geleceğimiz için iyi bir başlangıç olduğunu düşünüyorum." Tom şöyle dedi: "Hepiniz kovuldunuz. Bir sonraki tam toplantıdan önce bu haberi yaydığınızdan emin olun.”

Herkes aceleyle odadan çıktı ve Harrison sırıttı, "Barty'den hoşlanıyorum."

"Siz yapıyorsunuz?" Tom eğlenerek sordu, belli ki Harrison'ın bu adamdan hoşlanmasını bekliyordu. İyi anlaşacakları belliydi.