Çelişki [TOMARRY]

34."Regulus, onunla konuştun mu?"

Noel ile Yeni Yıl arasındaki birkaç gün her zaman hayatınızın en uzun ve en kısa günleri gibi gelmiştir. Ancak bu yıl tüm durum basit bir mektupla değişti.

McGonagall'dan bu konuyu düşündüğünü ve en azından bir tanesiyle Tom'la konuşmayı kabul edeceğini söylüyordu. Aynı mektupta, son birkaç yılın sınavlarını yapmak için okula üç gün erken gelmesini, 2,3. sınıfın ve dördüncü yılın ilk birkaç sınavını yapabileceğine güvendiğini söyledi.

Harrison kendi yeteneklerine, oraya üç gün erken geleceğini söyleyecek kadar güvenmişti.

Harrison, kahvaltı sırasında Fred ve George'a, "Noel tatilinden sonra ben de size katılacağım," dedi ve Sirius sorarken ikizler neşelendi; "Sen kelimenin tam anlamıyla karanlık tarafın bir parçası olduğunu kabul etmene rağmen kabul etti mi?"

"Evet, bana Tommy ile tanışmak istediğini söyledi. Bugün hortkuluk ritüeli için onu ziyaret ettiğimde ona anlatacağım."

"Bugün ritüeli yapıyor musun? Artık bana hiçbir şey söylenmiyor." Remus mırıldandı ve Harrison güldü, "Ben de Sirius'a söylemedim, endişelenme." Adamın, Remus'u iksir konusunda uyarmaktan bahsettiğini çok iyi bildiğinden, Remus'a göz kırptı.

"Gerçekten yapmadı." Sirius, "Yani yarına kadar gitmiş olacaksın?" dedi.

Harrison başını salladı, "Büyülü yorgunluk uçak yolculuğuyla pek iyi gitmiyor."

Sirius başını salladı, "Dikkatli ol."

"Beni tanırsın," dedi Harrison ve Sirius başını salladı, "yani... şu güç meselesine gelince, çılgınca bir şey yapma, tamam mı?"

Harrison başını salladı, "Olacağım, Tom da her zaman orada olacak. Sorun olmayacak."

"Ve bir şey olursa bize söyle."

"Endişelenmeyi bırakacağım Pads."

~

Her şey o kadar iyi gidiyordu ki, Slytherin'in şatosuna gelmişti, Tom'u iki saat boyunca rahatsız etmişti, ta ki sonunda ritüeli yapma zamanının geldiğine karar verene kadar ve sonra-

Daha sonra madalyonu eline aldı.

Ciğerleri yavaş yavaş bir şeyle doldu, sanki bu gizemli sıvının içinde boğuluyormuş gibi hissetti. Nefes almaya çalışırken öksürdü, düşerken Tom'un onu yakaladığının farkındaydı. Adamın ona ne olduğunu sorduğunun ve sorununun ne olduğunu anlamaya çalışırken büyü yaptığının farkında.

Nefesi kesildi, nefes almaya çalışırken şu anda yattığı soğuk zemine odaklanmaya çalıştı. Sonunda yattığı bulanık odayı gerçekten gördü, Tom'a bakmak için başını hareket ettirdi.

Görüşü yavaş yavaş netleşti ve bir nefes daha aldı, "Bu hoş değildi." Zayıf bir sesle, Tom'un daha az endişelenmesini sağlamaya çalışarak söyledi.

Adam rahatlamış bir nefes verdi ve Harrison sonunda başının Tom'un kucağına yattığını, Tom'un duvara yaslandığını fark etti.

"İyi misin?" Harrison sordu, Tom derin bir nefes aldı, "Bunu sana sormam gerekmiyor mu?"

"Yapmadın." Harrison dedi ve Tom başını salladı, "Beni korkuttun." "Bağlantı tamamen kapatıldı" dedi.

Harrison zihninde hafif bir baskı hissetti ve bağlantıyı açarak Tom'un duygularını hissetmesine izin verdi. Tom'un da bağlantının tamamen açık olduğunu fark etti.

"Üzgünüm." dedi Harrison, hâlâ elinde olan madalyona bakarak. "Bunu anlamama biraz yardımcı oldu." Diye mırıldandı.

"Ne?" Tom sordu ve Harrison ona madalyonu gösterdi, "Sanki ciğerlerim suyla dolmuş gibi hissettim. Bu madalyona dokunan son kişi boğularak öldü."