Το χαρτί και το στυλό μου είχαν πάρει φωτιά τόσο καιρό...... Έγραφα... έγραφα ασταμάτητα ... Με το που γύριζα από τα μαθήματά μου, διάβαζα και τσιμπούσα κάτι έσκυβα στο ημερολόγιο και έγραφα...... Έγραφα την ιστορία όπως ακριβώς είχε γίνει...... Τα γεγονότα με όλες τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες.......
Τώρα γιατί τα έγραφα σε χαρτί και όχι σε υπολογιστή όπως κάνουν οι μεγάλοι συγγραφείς ή κάποιοι που απλά θέλουν να διηγηθούν μια ιστορία όπως εγώ είναι άλλο θέμα......
Το έκανα έτσι γιατί εκτονωνόμουν καλύτερα... Γιατί το χειρόγραφο είχε άλλη αξία...... Το ηλεκτρονικό άνετα θα μπορούσε να χαθεί....... Και γιατί με το που θα έγραφα το ΤΕΛΟΣ θα το παρέδιδα κατευθείαν για έκδοση........
Τέλος πάντων... Ας συνεχίσω.... Έχω πολλά να πω ακόμη.......
Είχα μείνει στην βραδιά της μεγάλης παράστασης........
Βγήκα στην σκηνή..... Κοίταξα επάνω και μετά άρχισα να παίζω με την κιθάρα μου...... Ξεκίνησα να τραγουδάω.......
"Strange how things can change.
How your consciousness can fade.
Reason can't compete with the drug that shares your name.
And there you are on cue when the light falls.
Waving at strangers, wearing your name out.
You are not yourself here, you are someone else dear.
Aren't you terrific?
Aren't you terrific now?"
'Όλοι από κάτω είχαν μείνει με ανοιχτό το στόμα..... Η μητέρα μου όπως μπορούσα να διακρίνω είχε συγκινηθεί αρκετά.... Λογικό ήταν...... Τραγούδι του είχα επιλέξει να ερμηνεύσω...... Δεν ήταν και λίγο.....
Αλλά πραγματικά το αποθέωσα το κομμάτι.... Το ένιωθα μέσα μου να κυλάει όπως το αίμα στις φλέβες...... Το είχα στο dnaμου.... Πώς να το κάνουμε....... Ήθελα να τον κάνω περήφανο.... Και νομίζω το είχα καταφέρει αρκετά καλά.....
Όταν το κομμάτι τελείωσε εγώ ξανακοίταξα ψηλά και είπα «Για σένα».... Μετά κατέβηκα τρέχοντας για να μην δει το κοινό ότι με είχαν πιάσει τα κλάματα......
Έτρεξα σε κάποια τουαλέτα να ηρεμίσω μέχρι να τελειώσει η παράσταση.......
Μετά το πέρας της παράστασης οι δικοί μου με περιτριγύρισαν για να μου πουν τα συγχαρητήρια και το πόσο περήφανους τους είχα κάνει......
Καθόλου απαρατήρητο δεν πέρασε το γεγονός του ότι στην σκηνή ήταν σαν να έβλεπαν όλοι τον ίδιο τον πατέρα μου να ερμηνεύει..... Τέτοια ομοιότητα τόσο στην εμφάνιση όσο και στην φωνή δεν είχαν ξανασυναντήσει........
Κολακεύτηκα βέβαια αλλά τους είπα πως δεν μπορώ να τον φτάσω...... Εκείνοι βέβαια μου είπαν πως ήμουν άξιος αντικαταστάτης... Η μοίρα το χε αποφασίσει να είναι έτσι.....
Όταν γυρίσαμε σπίτι η Ολίβια ανέβηκε στο δωμάτιό μου.......
«ήσουν υπέροχος μικρέ μου..... μου θύμισες εκείνον τόσο πολύ»
«Σε ευχαριστώ...... έκανα το καλύτερο που μπορούσα.... Σε εκείνον το αφιέρωσα.... Γι αυτό και διάλεξα αυτό το κομμάτι.....»
«Το ξέρω.... Και τον έκανες περήφανο και με το παραπάνω... Λοιπόν... έχω σοβαρά νέα.....»
«Έχουν σχέση με αυτούς τους μικροαπατεώνες?»
«Ναι.... Δεν φαντάζεσαι πόσο άμεση σχέση έχουν με την υπόθεσή μας»
Είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό.... Αυτά που μου είπε η Ολίβια.... Δεν θα μπορούσε να τα διανοηθεί ο ανθρώπινος νους......
KAMU SEDANG MEMBACA
Family Secrets
Misteri / ThrillerΈνα μυστικό..... που έλυνε το πάζλ του γιατί ήμουν διαφορετικός από τους άλλους...... Χάρη σε εκείνη είχε έρθει η ώρα να μάθω..... 22 χρόνια μετά μου έλεγαν ότι δεν μπορούσα να μάθω απαντήσεις γιατί όλα θα είχαν παραγραφεί.... Όμως δεν το έβαλα κάτ...
