white bastard | aemond targaryen

↬fire and solitude.

ateş ve yalnızlık.

ღ

Şöminedeki ateşin çıtırtısını dinlemeyi tuhaf bir şekilde çok seviyordu Aemond Targaryen.

Ateşi izlerdi.

Orada, ölümünü hayal ederdi hep.

Alt edilmeye artık alışkın değildi. O ve kusursuz kibri, kanındaki soylu ejder büyüsünün etkisiydi. Ama fazlası da vardı elbette. Kişiliği bir temeldi. Ve temeli, babasından nefret etmekle sağlamlaşmıştı.

Kral Viserys'in oğlu olmak ayrıcalık gibi sunulurdu önüne. Şükredip boyun eğmesini ve uslu durup, fahişe üvey ablası Rhaenyra'ya saygı göstermesini emrederdi babası. Hasta ve kesinlikle aptal bir adamdı. Oğlunun gözünde, Kral Viserys Targaryen aciz bir solucandı sadece. Ondan nefret ederdi oğlan. Ancak Prens Aemond, babasına sadece bir konuda minnettar hissedebilirdi; ejderha kanını ona verdiği için.

Eğer Aemond bir ejderha binicisi olamasaydı, muhtemelen hayatı işe yaramaz Aegon'un aşağılık kompleksi yüzünden alay edilmekle geçerdi. Bu düşünce yüzünden gergin çenesi biraz daha belirir, elleri kılıç tutar gibi bir şekle bürünürdü. Hırsı keskindi.

Biraz, amcası Daemon Targaryen'e benzediği bile konuşulurdu.

Prens Aemond bunu kabul etmezdi ancak aslında öyleydi, önünde kendi güç hırsı için örnek alabileceği tek kişi; onlardan nefret eden amcası Daemon idi.

Tek gözlü prens onun hakkında çok okumuş, çok dinlemişti.

Öfkesi ve kaynayan kanı bu yüzdendi.

Bulunduğu odadaki çocuk seslerinin neşeli tınısı, Aemond Targaryen'in hiç hatırlamadığı güzel çocukluk anıları için iyi sayılmazdı. Mutlu olduğu bir an hatırlamıyordu. Ama oturduğu yerden kafasını çevirip odanın diğer ucundaki yeğenlerine bakınca, ister istemez tebessüm etmeye başlamıştı.

Kız kardeşi Prenses Helaena, ikizleri Jaehaerys ve Jaehaera ile birlikte oyun oynuyordu. Anneleri onlara oyuncaklarını konuşturmaları için tüyo verirken, ikizler kukla oyunu oynar gibi ellerindeki ahşap figürleri hareket ettirerek kahkahalara boğuluyorlardı. Aemond onların neşe dolu hallerini görünce yumuşardı.