Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ღ
Prenses Rhaenyra Targaryen'in ailesi ile birlikte başkente yıllar sonra geri dönmesinin yankıları sokaklara taşmıştı. Dönüş nedeninin iyi olmadığı, Driftmark'ın veraseti konulu bir sorun yüzünden Kızıl Kale'ye geri dönmek zorunda kaldığı gerçeği Beyaz Solucan'ın fareleri tarafından çoktan halka bildirildiği için hiçkimse heyecanlı değildi. Kral Viserys hâlâ yaşıyordu ve bu, yeni bir hükümdar olmayacak demekti.
Bundan dolayı halkın ilgisi prensesin üzerinde değildi. Herkes yalnızca Şehrin Prensi Daemon'un da geri döndüğünden bahsediyordu. Onu kalenin dışında, kent sokaklarında dolaşırken gördüğünü söyleyenler bile vardı. Bu yalan değildi. Daemon Targaryen'in uğraması gereken eski bir gözdesi vardı. Ya da eski ortağı demek daha doğru olurdu.
Mysaria evindeydi.
Beyaz piçi ise henüz gelmemişti.
Ejder Çukuru'ndan evine kadar giden yolda, Undine sadece babasıyla ilgili laf işitmişti. Prens Daemon'un dönüşü hakkında sohbet eden iki şehir muhafızının boş boğazlılığına göz devirmiş; açlıktan guruldayan karnını tutarak yürürken, onun kimin piçi olduğunu iyi bilen bazı tüccarların dik bakışlarına karşılık vermek yerine tezgahlarını ayakta tutan desteklere tekme atarak ürünlerinin sokağa dökülmesini sağlamıştı. Kimin kızı olduğunu ona hatırlatacak bakışlara ihtiyacı olmadığı gibi sözleri de duymak istemiyordu.
Ama yedilerin laneti üzerinde olmalı ki, herkes Daemon Targaryen'den bahsediyordu!
Birkaç tanıdık dilenci yolunu kesip babanın geldiğini duyduk gibi şeyler söylemişlerdi. Ancak Undine onlara öfkeyle bakmak ve yoluna devam etmek dışında bir şey yapmamıştı. Aynı anda hem mutlu, hem de mutsuz hissetmek sağlıklı değildi. Kızın bacakları titriyor, kısa süre önce yaşadığı heyecan hâlâ kalbini esir tutuyordu.
Vhagar'ın sırtında tüm şehri tepeden görmek ona inanılmaz bir rahatlama imkanı tanımıştı. Prens Aemond'un kıza, ejderhanın sırtından inerken ve Ejder Çukuru'nun çıkışına kadar eşlik ederken, durgun sesinden seni çok özlememi sağlama demesi, Undine'in duygusal olarak izin vermediği her türlü boşluğun sebebi olmuştu. Kız hâlâ uçuyor gibiydi. Hızlı adımları yeri hissetmekten çok uzaktı. Ama evine yaklaştıkça, mutsuz hissetmesini sağlayan etken hissedilir hâle geliyordu. Babası onun eve dönmesini beklemekteydi.
Undine onun tuhaf varlığını kolayca hissettiği için şaşkındı.
Daha önce, bu kadar savunmasız ve küçük hissettiği olmamıştı. Çocukken bile.
