white bastard | aemond targaryen

↬room and guard.

oda ve muhafız.

ღ

Tristan'ın zevkleri kolay karşılanırdı.

Undine'in aksine.

Duygular ve arzular değişiklik gösterse de her insana göre, ortak bir sonuca çıkardı gittiği yolları. Tatmin olmak.

Undine duygusal olarak hep aç hisseden bir kalbe sahipti. Dahasına itiraz etmez, azıyla ise asla yetinmek istemezdi. Tezgahlarda gördüğü her şeyi alabilecek kadar paraları vardı annesi ile. Ama Undine yine de para çalardı. Herkesten hızlı koşardı ama bununla tatmin olmaz, uçmak ya da yüzmek isterdi. Güzeldi, kabul etmek bir yana kendisine yara alarak tenine izler bırakır ve gölgelerdi ışıltısını. Ne kadar rüzgâr varsa, o kadar düşmek için ısrar ederdi.

Kalbinde, dengede olmayan bir şeyler vardı. Bu yüzden Undine onu sakin tutmak için her yolu denerdi.

Ormanda kaybolurdu.

Avlanırdı.

Çalardı.

Muhbirlik eder, kaçardı.

Sonra ise Tristan'ı ve kavga etmenin farklı şekillerini keşfetmişti.

Pigrun Yolu'nun çarpık ve biçimsiz evlerinden birinde, Undine'in çok iyi bildiği boş bir oda vardı. Arkadaşı Yoen Greyjoy'un sıkça kullandığı ve onunla görülmek istemeyen askerleri getirdiği, anahtarını sadece Undine'e emanet ettiği bir odaydı. Penceresi, bulunduğu mülkün eğik çatısından dolayı karşısındaki diğer ev ile dip dibe görünüyordu. Pigrun Yolu'ndaki tüm evler eğikti. Hepsinin çatısına doğru çıkıldıkça duvarları eğilmeye başlar, tüm evlerin pencereleri komşu evlerin penceresine açılırdı adeta.

Undine odanın penceresini kapatıp perdelerini çekmişti. Ama kirli perde hafif aralıktı. Odaya sokaktaki gürültü ve güneş ışığı hafifçe doluyordu. Meraklı bir koca karı ise perdenin arkasında olup bitenleri kendi penceresinde otururken görmeye çalışıyordu. Ve sadece siyah saçlı bir kıza dair yarım yamalak görüntülere şahitlik etmişti. Ama kızın seslerini duyamıyordu. Pencereler sağlamdı.

Eğik mülkün her katında ya da her odasında farklı birisi vardı ve hepsi farklı şeyler yapıyordu. Alt kattaki dilenci grubu bağırarak kavga etmek ile meşguldü, ikinci kattaki odalardan birinde bir bebek ağlıyordu, bir başka odada horlayarak uyuyan Peynir isimli kel bir fare avcısı vardı, çatı katındaki örümcek ağıyla dolu odada ise askelerlerden kaçan bir mahkûm saklanmaktaydı. Gürültü ve sessizlik bir aradaydı.