•••
Genç çocuk elinde tuttuğu boş şişeyi alarak koridorlarda ilerlemeye başladı.
Kardeşini yanına gidiyordu.
Henüz 22 yaşında olmasına karşın hala küçük bir çocuk gibi hissediyordu onun yanında.
Her şeyiydi o...
Hissettiği derin duygular onu büyük bir çıkmaza sürüklüyor gibiydi.
İyi değildi.
Ancak küçüğü için iyi gibi davranmak zorundaydı.
En azından o öyle hissediyordu.
Elindeki şişeyi bir kenara fırlatarak sesli bir şekilde kırılmasını sağladı.
Alaca karanlık koridor ürkmesini sağlıyordu.
"Abi!"
Küçük çocuk merdivenleri hızlı hızlı inerken korkmuş görünüyordu.
"Efendim?"
"Şişe kırılma sesi duydum! İyi misin sen?"
Kardeşinin onu bu kadar düşünüyor olması birazdan yapacağı eylemi sorgulamasını sağlıyordu.
Belkide birlikte güzel bir yuva kurabilirlerdi?
Hayır, bu hiç bir zaman olmayacaktı.
Kararlıydı genç.
"Geç sen odana, uyu"
"Ama ya sen?"
Benim son uykum diyemedi.
Dili birbirine dolandı sanki... Konuşmak istedi ancak ağzını dahi açamadı.
"Ben kendi odamda uyuyacağım küçüğüm"
"Ama bugün beraber uyuyacaktık. Söz vermiştin!"
"Bir sonraki sefere olsa olur mu? Bugün çok yorgunum"
Anlayışla başını salladı çocuk.
Abisini de anlayabiliyordu.
Sabahtan akşama kadar çalıştığı, göz göze geldiğimi makinalar çok yorulmasına sebep oluyordu.
Abisi ise üzülüyordu, çünkü hayatında ilk defa bir sözü yarı yolda bırakacaktı.
Söz vermişti o ancak vermek için değil geçiştirmek için.
Çocuk odasına tekrar girerken o köşedeki çekmeceden anahtarı aldı.
Ardından yerdeki şişe kırıklarından birini.
Küçük bir apartmanda yaşıyorlardı.
10 katlı.
8. Katta olmaları ise avantaj sağlıyordu şuan.
Başını salladı.
Dikkatini dağıtmamalıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatın Yarası
Novela JuvenilGerçek ailem erkek versiyon! Kaliteli bir kurgudur. - Ağır yaralar geçmez. Acısı, görüntüsü, zerre değişmez. Onu gördüğünde hep aynı şeyi hissedersin. - Bu kitap, psikolojik şiddet, intihar, intihara teşvik, ağır dram, fiziksel şiddet, psikolojik so...
