Hayatın Yarası

8. Bölüm -Tekrar-

Parmaklarım arasında tuttuğum sigara parçası yavaş yavaş yok oluyordu.

Toz taneleri sönüyor, hayat acıları ise kavrulmaya devam ediyordu.

Ben iyi değildim.

Bunu öncesinde sadece şaka anlamında söylememe rağmen ilk defa cidden ifade etmiştim.

Hayatım kayıyordu.

Veya düzelmesine rağmen ben farkında olamıyordum.

Bilmiyorum.

Sadece büyük sıcaklıktaki bir ateşin dibindeyim ve yanmamak için dal arıyorum.

Bulabiliyor muyum peki?

Muamma.

Gözlerimi yumdum.

Keşke yağmur yağsaydı dışarıda, kesinlikle ıslanmak isterdim.

Kulaklarımı seslere yoğunlaştırdım.

Ancak arkadan gelen kıpırtılar ile gözlerim oraya doğru kaymıştı.

Kim neden gelirdi ki odaya?

Bana verilen odanın balkonunda huzurlu bir şekilde sigaramı içiyordum ve rahatsız edilmek şuan en son tercihimdi.

"Sen, ne yapıyorsun lan?"

Balkona doğru ilerledi ve kapattığım kapıyı araladı.

Bakışları beni süzerken aynı zamanda da şaşkınlığını belli ediyordu.

"Gerçekten bunu içerken kendini iyi hissediyor musun?"

Akay tek elini dudaklarımın arasındaki sigarayı almak için kaldırdığında geri çekildim.

"Evet, muhteşem hissediyorum hatta."

Gözlerini devirdi.

Bana sert bir bakış atarak sigarayı aldı ve tablaya bastırarak söndürdü.

"Paketi ver."

Anlamayarak ona baktığımda keyfimi bozduğu için de oldukça sinirliydim.

"Paketi ver."

Cümlesini tekrarlayınca huzursuz bir şekilde ayaklandım.

Cidden 40 yılın başı her şeyden uzak güzel bir gün geçirmek istemiştim.

"Hayır."

"Ne oluyor?"

İçeri Emir girdiğinde bir kez deha intihar edebilirdim.

Akaya kaş göz işareti yaptığımda beni pek de umursamışa benzemiyordu.

Yeni bir huzursuzluk...

Yeni bir olay...

Yaşamak güzel bir şey değil, bunu önceden de farketmiştim zaten.