Bu bölüm diğer bölümlere göre çok datli oldu (bir kısmı)
İlerki bölümlerde çok kaos bulunacağı için burayı kısa yazdım ki çok hasretlik kalın... (Kötülük)
iyi okumalar <3
•••
Gözler bazen kimsenin bilmediklerini saklar.
Aynı bir ayna gibi, görür, duyar ama konuşmaz. İçinde bulunduğu durumu kapatmaya çalıştıkça daha da ortaya çıkartır, kararları sorgulatır, seni vazgeçirir veya tekrar hayata döndürür. Ya da sadece bir boşluktan ibarettir.
Hepsini birden yaşamak mümkün değildir pek...
Ben yaşıyorum.
Nasıl olduğuna dair hiç bir fikrim yok, sadece hepsini birden hissediyorum ve bu karşı duyamayacağım bir raddede.
"Okula başlamak... Emin misin abim?"
Açığa aldırdığım okulumu orada bulunarak devam ettirmek istiyordum sadece, Görkemi göreceğim gerçeği yüzüme yumruk gibi çaksa da iyileşmek istiyordum ve bunu yaparken aynı zamanda'da hayallerimin peşinden gidecektim. Umursamaya dahi değmez bir insan için hayatımı kendime zindan etmek ne kadar doğruydu ki?
"Gayet eminim, merak etme."
Akay elini saçlarıma daldırarak karıştırdı. Bu bir nevi 'yanındayım' demekti onun dilinde.
Onlara karşı duvarlarımı yıkacağım gerçeği beni fazla gerse'de aynı zamanda mutluluk saçıyordum etrafa.
Normalde sadece nemrut suratımla evin içinde dolaştığım için o bunlara biraz garip geliyordu, hatta Alaz ile Emir bu durumu fazla abartıyor arada bir ellerini alnıma koyup hasta olup olmadığımı kontrol ediyorlardı.
O ilaç olayının üzerinden 4 gün geçmişti, 1 hafta sonra seanslara başlıyordum!
Kendi isteğim ile olması ise cabasıydı.
Ben cidden iyi olabilecek miydim?
"Bugün hava çok güzel, beraber dışarı çıksak olur mu?"
Güven vermiyorum onlara, biliyorum.
Ancak sadece denemek gelmişti içimden.
"Emir abim izinli bugün, Alaz abi de çıkacak biraz sonra ben zaten gitmedim bugün senin için. Çıkabiliriz sanırım."
"Ya kaçarsam?"
Ucundan bir şekilde sırıttı.
"O zaman seni kaslı kollarım ile durdururum."
Gözlerimdeki gözlüğü çıkardı tek eliyle, ardından bana yaklaştığında yutkundum.
Ne yapmaya çalışıyordu ki?
Gözlerimi dikkatle incelerken ben de ona detaylı bir şekilde bakma fırsatı bulmuştum.
Akay yakışıklı bir adamdı, saçları aynı Alaz abisi gibiydi.
"Anlayabiliyorum."
"Ne?"
Gözlüğü gözüme tekrar taktığında beni kendine çekip saçlarımdan öptü. Önceki gibi, ancak bu sefer daha hafifti öpücüğü.
Derin bir nefes alarak sakinleştirmeye çalıştım kendimi, ardından sarıldım ona, karşılık vermedim sarıldım. Ben Akaya sarıldım!
"Hayal kırıklığına uğratmayacağım seni."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatın Yarası
Novela JuvenilGerçek ailem erkek versiyon! Kaliteli bir kurgudur. - Ağır yaralar geçmez. Acısı, görüntüsü, zerre değişmez. Onu gördüğünde hep aynı şeyi hissedersin. - Bu kitap, psikolojik şiddet, intihar, intihara teşvik, ağır dram, fiziksel şiddet, psikolojik so...
