Hayatın Yarası

4. Bölüm -Soğuk Kış-

İntihar benim için soğuk bir kış gününü anımsatıyor.

Ne kadar sıkı giyinirsen giyin üşürsün.

Ama eğer abartırsan terlersin ve hasta olursun.

Bu hep döngü içine girer, son vermek zordur.

Ve bazen bu hiç gerçekleşmez.

Hayatın o olması imkansız döngüsüne girersin.

Ne üşür ne de hasta olursun.

Bu ihtimal zordur.

Ben ise şuan o zor ihtimaldeydim.

İntihar etmiştim etmesine.

Ama elime bir sürü lanet ağrıdan başka bir şey geçmemişti.

Üşümemiş veya hasta olmamıştım...

"İyisin? Eminsin?"

Gözlerimi devirdim.

Karşımda park'ta gördüğüm o adam duruyordu.

Onu hiç tanımazken aramızda DNA uyumu her şeyi değiştiriyordu.

Arada bana bakıp dalıyor, ardından iyi olup olmadığım ile alakalı sorular soruyordu.

Artık bu sorular sinirime dokunmaya başlamıştı.

"İyiyim anla artık! Ayrıca sen neden hala buradasın?"

Bana olan bakışları cidden anlamlandıramayacağım şekildeydi.

Abimi hatırlatıyordu ama.

Aynı onun gibiydi bakışları.

"Ne hissettiğini anlayabiliyorum. Seni cidden zorlayıp kalbini kırmak istemiyorum. Ama bu halde kendi kendine bakamazsın"

"Bakarım ben kendime. Umursamana gerek yok"

"Kardeşimsin sen benim! Tabiki umursayacağım"

Ben kendimi hissetmiyorum.

Şuan yaşadığım şeyleri yaşadığımı veya şuan bulunduğum ortamda bulunduğumu...

Hissetmiyorum.

Sanki bir film izliyormuşum gibi geliyor.

Bir kaç saatliğine ana karakter olmuşum gibi...

"Değilim! Ben senin kardeşin felan değilim! Bırak peşimi ve git artık buradan"

"Asla gitmeyeceğim. Seni ciddi anlamda zorlamak niyetinde değilim ama benimle gelmelisin"

Ona ne kadar değişik baktığımın farkındayım.

Ancak istemsiz oluyor.

"Neden yapayım ki bunu?"

"Çünkü... Çünkü intihar hiç bir şeyi çözmez Atlas. Yalnız kalmayı bırakmalısın belkide hayatını değiştirmelisin. Ancak sen korkak değilsin, sadece korkaklar kendini değiştirmekten korkar"

"Korkak olduğumu ne şekilde kanıtlamamı istersiniz artık?!"

Benim sinirli sesime tezat onun yüzünde ufak bir sırıtma belirmişti.

"Sen kendinin farkında değilsin... Cidden daha tanışalı bir kaç gün olmasına rağmen senin gözlerine baktığımda ne kadar muhteşem olduğun anlaşılıyor"

Bakışları gibi konuşuyordu.

Ancak yalan söylediğini biliyordum.

Çünkü dediği hiç bir şey doğru değil.