13.

270 35 2
                                    

"RİKİ! ORADA MISIN? SENİ ÇIKARACAĞIM BEKLE." Sunoo'nun sesini duymasıyla yerinden kalktı Riki. Artık çıkması bir şey değiştirmeyecekti, bir kere kalmıştı burada.

Dışarıdan duyduğu birkaç kapı açma sesinden sonra Sunoo'yu gördü Riki. Onu buraya mahkum eden Sunghoon olmuştu, kurtaran Sunoo. Yine de tam tersini tercih edeceğine emindi Riki.

"Teşekkür ederim Sunoo. Zahmet verdiğim için de özür dilerim." Sunoo'nun cevabını beklemeden çıkmıştı Riki soyunma odasından. Arkasında bıraktığı kalbin nasıl kırıldığını umursamadan.

Riki aynı ifadesiz yüzüyle sınıfına çıktı, çantasını omuzuna attı ve okuldan ayrılmaya hazırlandı. O an göz göze geldi onunla. Bahçede oturuyordu ve gayet mutluydu halinden. Böyle olabilmeyi diledi Riki.

Daha fazla Sunghoon'a bakmadan ayrıldı okul bahçesinden. Zaten derslerin bitmesine az kalmıştı. Bu demek oluyordu ki saatlerdir o dar alanda bekliyordu kurtarılmayı.

Bir süre amaçsızca dolandı sokaklarda, caddelerde. İnsanları izledi, hayvanları sevdi, bebeklere el salladı. Bu bebeklerin de büyüyünce üzüleceği anlar olacağını düşündü. Onlar adına bir daha üzüldü.

Derdinin aslında o kadar büyük olmadığı geldi aklına. Yalnızca sevdiği çocuktan zorbalık görüyordu. Ayrıca çok sevdiği bir insanın kalbini kırmıştı. Yine de buna kıyasla daha zor hayatlar olduğunun da farkındaydı. Ancak Riki sadece kendi üzüldüğünü bilirdi, başka insanları nereden bilecekti?

Sahile geldiğini fark etti Riki. Burada çok sevdiği bir yer vardı. Eski bir iskele vardı burada, denize uzanan. Oraya oturdu Riki, ayaklarını denize sarkıttı ve dalgaları izlemeye başladı.

Buraya bir kez Sunghoon ile geldiğini hatırladı. İkisi birlikte oturmuşlardı, dalgaları izlemişlerdi. Sunghoon bütün sohbet boyunca Sunoo'dan bahsetmişti. Riki ise onun ne kadar yakışıklı olduğu hakkında düşünüp durmuştu bütün gün.

"Hyung, ne vardı buraya seninle kavga ettiğim için değil de sayende mutlu olduğum için gelseydim? Neden kötü hissetmeme sebep oluyorsun hep? Bana kötü hissettirince eline ne geçiyor? Her şeyden önce biz arkadaştık. Ve eminim Sunoo'ya teklif ettiğin güne kadar beni kardeşin gibi seviyordun."

"Öyleydi Riki. Öyleydi."

Riki aniden arkasına döndü ve Sunghoon ile göz göze geldi. Onu burada görmek yanlış olsa da umutlanmasına sebep olmuştu.

"Hyung? HYUNG DUR! DUR, LÜTFEN DUR." Riki arkasını dönmüş gitmek üzere olan Sunghoon'dan kalmasını istiyordu. Kalınca ne olacak bilmiyordu ama gitmesinden iyi olduğunu biliyordu.

Sunghoon duygusuz yüz ifadesiyle gelip yanında oturdu Riki'nin. Ayaklarını aynı şekilde denize doğru sallandırdı. Riki'ye hiç seslenmeden ileriyi izlemeye başladı.

Bir süre sonra sessizlikten sıkılan Riki Sunghoon'a döndü. "Hyung...?"

"Sus Riki. Bir şey sormanı istemiyorum."

"Neden hyung? Sadece neden?"

Sunghoon derince ofladı bunun üzerine. "Ne yaptığını biliyorsun değil mi Riki? Hatanın ne olduğunu biliyorsun."

"Bu hata değildi hyung. Sadece sevdiğin çocuğa çıkma teklif ettim. Ve onun duyguları ile oynamış olabilirim biraz. Ama bunu, bu kadarını hak etmiyorum. Bana bu kadar kötü davranmanı hak etmiyorum."

Sunghoon hışımla Riki'ye baktı sözlerinden sonra. Bu çocuk bu kadar umursamaz olmak zorunda mıydı?

"Riki sen ne dediğinin farkında mısın? Sevdiğin çocukla sevgili oldum ve onun duygularıyla oynadım diyorsun. Bu basit bir şey mi sence? Neden sadece en sevdiğim eşyayı almış gibi davranıyorsun anlamadım ki? Son kez söylüyorum bu kadar basit değil yaptığın. Sen basitleştirilmiş olarak anlatıyorsun. Yaptığın hata büyüktü."

"Pekala, pişman olduğumu biliyorsun değil mi? Bunu yapar yapmaz pişman olduğumu ve artık ondan ayrılmış olduğumu biliyorsun değil mi?"

Sunghoon başını iki yana salladı. "Seni affetmek istemiyorum Riki."

"Hyung..."

Ancak geç kalmıştı Riki. Sunghoon çoktan kalkmıştı ve gitmeye hazırlanıyordu yanından. Riki umutsuzca son sözlerini söyledi ona.

"Ben affedilmeyecek şey yapmadım. Ben bunu hak etmedim. Sadece seni seviyorum ben hyung."

"Ben seni sevmiyorum Riki. Sevmeyeceğim."

Riki kalbinin kırılmasının sesini duyduğunu sandı.

*****

"Merhaba Riki. Hazır mısın cezaya?"

Riki, öğretmeni Bay Cho'ya eğilerek selam verip başını salladı onaylamak amacıyla.

"Pekala, Sunghoon senden önce geldi. O şuan temizlemeniz gereken odada. Yanına git ve beraber işinize başlayın. Ben okuldayım, eğer kaytardığınızı duyarsam pek iyi olmaz."

Riki öğretmenini cezadan kaytarmayacaklarına ikna ettikten sonra cezaları için Sunghoon'un yanına gitti. Onu görmenin ne hissettireceğini bilmiyordu ama hazır değildi.

"Sonunda geldin. Hemen gir şuraya ve başla işine."

Sunghoon şaşırtmamıştı yine Riki'yi.

Mixed Up~HoonkiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin