4

440 73 13
                                    


Riki, Sunoo ile birlikte terasta karşılaştıktan sonra yanına geçmiş oturmuştu. Şuanda içinde ki huzurun miktarı tarif edilemezdi Riki'nin, çok rahatlamış hissediyordu. Sunoo biraz utanmıştı, sebebini bilmiyordu. Bu yüzden ayaklarını ileriye doğru uzatmış önüne bakıyordu. Elinde ki yemeği yarım bırakmış kucağına koymuştu. İkisi de şuan da olan sessizlikten gergin değildi, çok rahat ve sakin hissediyorlardı. Ancak Sunoo Riki ile tanışmayı ve konuşmayı istiyordu dünden beri, aklını bunla doldurmuştu. Bu yüzden sessizliği bozan taraf Sunoo oldu, Riki zaten çok konuşkan değildi. "Biliyor musun Riki, dün benim düşmemi engelledikten sonra seninle tanışmayı çok istedim. Ancak kafanı sıradan kaldırmıyorsun ve hep uyuyorsun. Yalnız olmaktan sıkılmadın mı? Ayrıca hiç yemek yemiyorsun, acıkmadın mı?" Riki ellerini geriye koyup havaya baktı. Normalde hep Sunoo'yu izlerdi ancak şuan o yanındayken onu rahatsız etmek istemiyordu bakışlarıyla.

"Yalnız olmaktan sıkılmıyorum biliyor musun? Çünkü bir sebebim var, o sebep benim sıkılmamı engelliyor, okula gelmemi sağlıyor, hatta sıcak olan sınıfta esen bir rüzgar gibi güzel geliyor bana. Sıkılmıyorum, o kişinin yemek yediğinden emin olunca açlığım kayboluyor. Merak etme beni, nakil olduğum için bunu bekliyordum zaten." Sunoo duydukları ile kafasını sallamıştı. Riki'ye böyle hissettiren kişinin kim olduğunu merak etmişti ama yeni tanıştığı çocuğa da bunu soramazdı. Ancak dediklerinden cevaplayabileceği şeyler vardı. "Açlığın gitse bile bir şeyler yemelisin öncelikle Riki." Elinde ki sandviçten biraz bölüp Riki'ye uzattı. "Bunu yer misin? Yersen bende karnım doymuş gibi hissedeceğim, aynı senin o kişiye karşı hissettiklerin gibi." Riki aslında kabul etmeyecekti ancak Sunoo'nun son söyledikleri onun için özel gelmişti. Bu yüzden reddedememiş ve yemeye başlamıştı. Riki yemeye başlayınca Sunoo'da kalan sandviçi yedi. 

"Yalnız olmanı beklemiyordum, Jungwon'dan başka takılabileceğin arkadaşların yok muydu?" Sunoo Riki'nin sorusu ile gülümsedi. "Hayır yok, birkaç kişi var ama o kadar yakınım değiller. Hem ne olmuş yalnız geldiysem buraya? Bak sayesinde seninle konuşabilme fırsatı buldum! Hep bunu bekliyordum. Hem sende arkadaş edinmeye çalışmıyorsun ve hep yalnızsın, senin için sorun değilse benim içinde değil." Sözlerinden sonra aklına gelen şey ile gülümsemişti. Ayaklarına bakarken heyecanla Riki'ye döndü. "Baksana Riki, Jungwon Jay ile birlikte sevgili olurlar muhtemelen yakında, neden o beni her yalnız bıraktığında birlikte takılmıyoruz? Hem senin yalnız olduğun zamanlar azalır hem de ben yalnız kalmam. Bu sayede daha yakın arkadaşlar oluruz. Jungwon'un aklı bende kalmaz. Yalnız kalmanı istemiyorum! Okulda geçirdiğin anıları biraz arttırmalıyız değil mi? Hem bana Japonca falan öğretirsin, dersleri farklı bir dilde gördüğün için sana derslerde yardımcı olurum."

Riki Sunoo'nun heyecanla konuşmasına karşılık gülümsemişti. Gününü neşelendiren şeylerden birisi Sunoo'nun heyecanlı heyecanlı hiç durmadan cümleleri ardı arkasına dizmesiydi. Şuanda mutlu hissediyordu, çünkü okul bitene kadar Sunoo'yu sadece uzaktan izleyeceğine emindi Riki. "Anlaştık, bundan sonra her yalnız kaldığında beni al ve buraya gelelim, uyuyorum diye endişelenme, aslında uyumuyorum ve sınıfı dinliyorum. O yüzden rahatlıkla sıramdan kaldırabilirsin beni." Sunoo Riki'nin dedikleriyle mutlu olmuştu, onu yalnız bırakmayacaktı, yemek yediğine emin olacaktı. 

-

FICIN TATLILIGI SAKA Mİ YA

That Feeling When | SunkiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin