My Baby ∽ Hyunlix

0.2

!!!Homofobikler uzak dursun!!!

Sonunda eve varabilmiştim. İşlerim uzadığı için direk Leelerin evine gelmek zorunda kalmıştım yani üstümü değişecek zaman da bulamamıştım. Zile bastıktan hemen sonra kapı açıldı. Bana gülerek bakan iki yüz gördüm kapıda, Bay Lee ve Bayan Lee sıcak insanlardı, her ne kadar soğuk bir insan olsam da onları sevimiştim sıcak kanlı insanlardı. Bayan Lee "Hoşgeldin Hyunjin, bu arada saygı ifadesi kullanmama gerek olmadığını düşünüyorum. Her ne kadar ortak olsak ta aynı zamanda kardeşin ve kızım sevgili değil mi?" bunun üzerine başımı sallamış ve "Sorun yok Bayan Lee, hoşbuldum." demiştim. Bay Lee bir adım geri çekilerek geçmeme izin vermişti.

Koltuklara doğru yönelirken Yeji'yi ve sevgilisini gördüm. Ryujin bana selam verirken Yeji bana bakma zahmetinde bile bulunmamıştı. Koltuğa oturdum ve karşımda bir çocuk gördüm. Çok tatlı gözüküyordu hatta bir an bebek bile sanmıştım, uzun omuzlarına kadar gelen sarı saçları, yüzünü bir galaksiye çeviren çilleri, kısacık bir boyu vardı hatta o kadar kısaydı ki koltukta otururken ayakları yere deyemiyordu. Bana masum bir gülüş sundu. Yanında abisi olduğunu düşündüğüm turuncu saçlı, siyah takım elbiseli, boyu benden bir iki santim kısa olduğunu düşündüğüm bir çocuk vardı. Elimi ilk olarak turuncu saçlı çocuğa uzattım ve "Selam ben Hyunjin, Hwang Hyunjin." dedim. Elime kısa bir süre bakıp sıktı ve "Bende Minho, Lee Minho." dedi. O biraz soğuktu. Daha sonra yanında oturan küçüğe baktım bir yere dalmış gibi duruyordu, dudakları büzülmüş ve gözleri kısılmış ayaklarını sallaya sallaya rastgele bir yere bakıyordu. Ona elimi uzattığım sırada gözlerini hemen bana çevirdi. Ona "Senin adın ne bakalım küçük çocuk." dedim. Kaşlarını çattı, büyük ihtimalle sinirli olduğunu düşünüyordu ancak aşırı tatlı duruyordu. Hemen elimi sıkıp "Felix, Küçük olmayan Lee Felix." dedi ve devam etti "Ya görmüyor musun kocamanım ben." dedi. Ardından ayağa kalktı ve yanıma geldi "Bak." dedi. Bende ayağa kalktım ve boy farkımız oldukça komikti, yanımda bir bebek gibi duruyordu. Başını yukarı kaldırıp bana baktı. Düşünüyormuş gibi yaptı ve "Bak sadece biraz kısayım." dedi. Dudağımın kenarı söylediği şeyle yukarı doğru kıvrıldı daha sonra odadakiler de gülmeye başladı.

Mutfaktan gelen Bay ve Bayan Lee bizi görüp hafif sırıtımış ardından ellerindeki son tabakları da masaya koyup "Hadi bakalım başlayalım yemeğe." demişti.

🍼🐣🧸

Yemek yiyorduk. Adının hyunjin olduğunu öğrendiğim uzun adam gerçekten çok yakışıklıydı. Yemek yemeye devam devam ederken olmasını isteyeceğim son şey oldu. Birden aklım bulanıklaşmaya başladı ardından istemsizce dudak büzdüm ve gözlerim doldu. Galiba küçük alanıma geçmeye başlıyordum ve emzik krizim tutuyordu. Normalde böyle şeyler pek olmazdı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Ryujin ve Yeji kendi aralarında muhabbete dalmış, Minho karşı çaprazımda yetişemeyeceğim bir uzaklıkta yemek yemeye dalmıştı, annem, babam ve hyunjin ise derin bir muhabbet içindelerdi.

Artık daha fazla dayanamadım ve ağlamaya başladım. Aşırı şiddetli ağlamıyor olsam da gözleri üzerime çekmiştim. Hyunjin hariç herkes ne olduğunu anlamış ve Minho hemen beni kucaklayıp elini sırtıma koymuş ve pış pışlamaya başlamıştı. Hyunjin anlamaz gözlerle bize bakarken Minho beni odama götürmüş ve emziğimi verip sakinleşene kadar kucağında pış pışlamaya devam etmişti. En sonunda sakinleşmiştim. Minho'nun göğsüne kafamı yaslayıp "Özür dilerim." dedim. Minho beni göğsünden kaldırıp düz tutmuş ve "Lix'im hiç sorun değil, nasıl olsa böyle olmasını istememiştin. Bide Hyunjin sorarsa little olduğunu söyliyim mi bebeğim? Nasıl rahat edersin." demişti. Galiba Hyunjin'den biraz utanmıştım ve kafamı hayır anlamında salladım. Beni oyun alanıma bırakıp tamam anlamında kafasını sallayan Minho yanağıma öpücük kondurmuş ve odadan çıkmıştı.