My Baby ∽ Hyunlix

0.8

!!! Homofobikler uzak dursun!!!

Sabah gözlerimi yine Hyunjin'in kollarında açtım. Her zamanki gibi çok güzeldi...

Akşam yaptıklarım aklıma geldi birden, olamaz onu öptüm. Hemde dudağından. Ama oda beni öptü. Rezil oldum.

Şu an neden bilemiyorum ama küçük alanımda değilim.

Yavaş yavaş Hyunjin gözlerini açtı. Daha sonra hırıltılı ve uykulu sesiyle "Günaydın." dedi.

Ölüyorum galiba. Bir insan bu kadar güzel Günaydın diyemez.

Bende ona dün akşam yaptıklarımın utancıyla "Günaydın." dedim.

Bana bakıp güldü. Ona kaşlarımı çattım ve yüzüne döndüm "Ya neden gülüyosun." dedim kollarımı bağlayarak. Gülümsemesi sırıtımaya dönmüştü "Tatlısın." dedi.

Bu dediği ile daha çok utanırken elini çeneme koydu ve kafamı ona döndürdü. Daha sonra dün yaptığımız gibi dudaklarıma küçük bir öpücük bıraktı.

Ona şokla bakarken bana sırıtmaya devam ediyordu. Daha sonra tekrar öptü, tekrar, tekrar ve tekrar.

Ben olayın şoku ile olduğum yerde kıpırdamazken, o kalkmıştı bile. Benim uzun bir süre kalkmayacağımı anlayıp beni de kucağına alıp aşağı indi.

Merdivenlerde hal ve hareketlerim yüzünden olacak ki "Büyük alanında mısın?" dedi. Başımla onu onayladım.

Salona geçip oturduk. Ben onu kucağında ona bakıyordum, o ise bir şeyler düşünüyor gibiydi.

"Havuzu sever misin?" bana aniden yönelttiği soruyla biraz ona bakıp ardından heyecanla cevap verdim "Evet!" bana gülmüş ve "O zaman saat 2 gibi havuza girmek ister misin?" dedi. Beklemeden "Evet!" diye bağırdım.

Güzelce kahvaltı yaptık ama benim canım çok fazla pasta çekiyordu.

Hala bulaşıkları dizen Hyunjin'e bakıp yanına geldim. Beni fark etmemişti. Tişörtünün ucunu avcuma hapsedip biraz çektim.

Bana döndü ve boyuma ulaşmak için yere eğildi "Noldu bebeğime?" dedi sorar bakışlarla. Ben ona bakıp dudak büzdüm, dudak büzmem bir iki saat içinde tekrar küçük alanıma gireceğimin kanıtıydı, "Umm pasta yapabilir miyiz, çilek ve kremalı..." dedim. Bana gülümseyip başını olumlu anlamda salladı. Mutfaktaki sandalyelere oturup onu beklemeye başladım. 5 dakikanın ardından bulaşık işi bitmişti.

Beni sandalyeden kaldırıp kucaklayarak mutfak tezgahına oturttu ve kollarını iki yanıma koydu.

Bana hala tepeden bakıyordu "Bu minik bebeğin canı pasta çekti demek, hemde çilek ve kremalı öyle mi?" dedi nerdeyse fısıltılı bir ses tonuyla. Kafamı yukarı kaldırıp ona baktım "Hm hm." dedim kafamı onaylayan biçimde sallayarak. Bana yaklaştı ve "O zaman pasta yapalım, olur mu?" dedi. Bana çok yakındı ve çok etkileniyordum. Kafamı salladım ve aşağı inmeye çalıştım.

Belimden tutup aşağı inmemi engelledi. Ona anlamaz bakışlar atarken o yandaki malzemeleri yanıma çekti ve karıştıracağımız kabı arkama koydu. Hala ne yaptığını anlamazken o kollarımı kaldırıp kendi boynuna doladı ve tezgahın ucuna çekti beni. Yanımdan iki tane yumurta alıp kollarını bedenimden geçirip kaba kırdı ve malzemeleri koyup çırpmaya başladı.