My Baby ∽ Hyunlix

0.9

!!! Homofobikler uzak dursun !!!

Çalan telefonun sesi ile uyandım. Saat 4 sularındaydık ve telefon asla kapanmayacak şekilde ardı ardına çalıyordu. Dayanamayıp telefon Lix'i uyandırmadan açtım.

"Merhaba Lee Felix mi?"
"Hayır Hwang Hyunjin ben, Felix benim arkadaşım şu an benle kalıyor."
"Anladım, bunu söylemek her ne kadar can yakıcı olsa da..."

ve devam etti...

"Lee Seo-Yun ve Lee Seo-Jun bu gün saat 03.56'da vefat etti. Başınız sağolsun..."

Duyduklarım ile şoka uğramıştım, nasıl olabilirdi. Onlar daha genç ve çocuk ruhluydular ayrıca ardlarında yetiştirdiği 3 çocuk vardı. Ve en kötüsü bunu Lix'e nasıl anlatacaktım.

Gözümden bir damla yaş döküldü, sonra ikinci damla yolunu buldu. 3, 4 ve damlalar devam etti. Ağlıyordum...

En son 4 yıl önce annem kanserden kurtuldu diye sadece sevinç gözyaşları dökmüştüm. Şu an ağlıyordum, üzüntüden ağlıyordum.

Telefondan "Bay Hwang, iyi misiniz?" sözleri gelene kadar olduğu yerde sadece gözyaşı dökmüştüm.

"Evet, evet teşekkürler haber verdiğiniz için."
"Tamam, tekrardan başınız sağolsun..."

Ve telefon kapandı...
Hwang ne yapacaktı. Şimdi Lix'i uyandırıp 'annen baban öldü' mü diyecekti. En iyisi sabahı beklemekti.

Yatmaya çalıştım ama gözüme bir damla uyku girmiyor onun yerine gözyaşları çarşafımı ıslatıyordu.

Yani bu durumda ne yapabilirsin ki, sevdiğin çocuğun ailesi ölmüş ve o bilmiyor ama sen biliyorsun.

Minho kahrolmuştur. Ryujin'i düşünmek bile acı verici. Ama Lix, o daha küçük ve ne yapacağını asla kestiremiyorum.

Bu düşüncelerden kurtulmak için yavaş yavaş aşağı indim, salona koltuğa oturup cam duvardan havuzu ve gökyüzünü izlemeye başladım.

Düşündüm, çok düşündüm. Başım ağrıyordu. Ne yapacaktım, Lix ne yapacaktı...

Saat 6.30'u gösterdiğinde Lix'in sesi bebek telsizinden etrafa yayıldı "Ben uyandım."

Gözyaşlarımı sildim ama göz altlarım mosmordu.

Lix'in odasına girdim ve hiçbir şey demeden onu kucağıma aldım. O bana anlamaz bakışlar atarken ben salona inmiş ve ikimizi de koltuğa oturtmuştum.

"Hyung, ne oldu. Ağladın mı?"

🐣🍼🧸

Bir şeyler oluyordu. Hyunjin'i ilk defa ağlamış görüyordüm ve bu galiba beni de ilgilendiriyordu...

"Hyung, ne oldu. Ağladın mı?"

"Lix yıldızları sever misin?"

"Evet hem de çok. Yoksa yıldızlara mı gidicez?"

Burukça gülümsedi bana...

"Hayır biz değilde, çok sevdiğimiz birileri burda yaşamaktan sıkılmış, demişler ki 'Lix her zaman yıldızlara gitmek isterdi, onun hayalini biz gerçekleştirelim ama Lix üzülürse ona kızarız." diyip yıldızların yanına uçmuşlar."