Real Love

chapter 3

VHONG POV.

"Vhong kokomportahin na kita ha, talagang malala na yung heart ni Vice, kong maari kailangan na nating mag madali para sa heart transplant" seryusong sambit ni Doc.

"hayaan nyo Doc. Mas madadaliin kona ang mag hanap ng donor para sa heart transplant" nag aalala kong sabi.

Nag punta kami sa hospital para sa daily check up ni Vice.

"oh mine, bat tahimik ka dyan?" sabi ni Vice sakin habang nasa kotse kami. "uhmm,  wala naman mine may iniisip lang ako" natahimik kong sabi.

"mamaya mo nayan isipin, baka maka distract yan sa pag mamaniho mo, mabangga pa tayu" naka ngiti nyang sabi habang naka hawak sa hita ko.

"oo na po.." malambing kong sabi.

Naka uwi na kami sa bahay, pag labas palang namin ng kotse, yung favorite dog na agad yung sumalobong samin.

Nakipag habulan si Vice hanggang sa loob.

"mine, baka mapagud ka!!" sigaw ko habang kinukuha ang gamit sa loob ng sasakyan.

Sinara kona ang gate at binuksan ang pinto.

Bigla ko nalang nabitawan ang dala kong ng makita kong naka upo na sa sahig si Vice at hinahabol ang pag hinga nya.

Naka hawak sya sa dibdib nya at naka tulala. Bumubulaslas naman ang tahol ni syler.

Biglang pumatak ang Luha ko at agad na tumakbo papunta sakanya.

"mine!!!" sigaw ko, napa sandal sya sakin. "Mine Hindi ako makahinga..." mahinang sabi nya.

Agad ko syang binuhat at sinakay sa kotse nag mamadaling nag drive papunta sa hospital.

"mine... Wag kang matutulog!!!, malapit na tayo!!" natataranta kong sabi.

Pag kadating namin agad ko syang binuhat at sumalubong naman samin ang mga nurse at si Doc. Ricky.

"Vhong....what happened?" nag aalala nyang sabi habang tumatakbo kami papuntang ER.

"iwan ko Nakita ko nalang syang nahihirapan huminga!!!" natataranta kong sabi.

"Sir, dito po mona kayo" pigil ng isang nurse. At tyaka umalis.

Napa upo naman ako sa sahig, nanginginig sa takot at lumuluha.

Agad kong nilabas ang cellphone ko at nag text Kay Jhong pati nadin sa pamilya ni Vice.

"Vhong...asan si totoy..." umiiyak na bungad ni Nanay Rosario. "nasa loob pa po" sabi ko. "Anong resulta?" sabi naman ni Jhong.

"wala pa..." mahinang sambit ko at lumabas naman si Doc.

"Doc!!" bungad ko. "Vhong...sorry to say this, pero hindi na talaga makakapag hintay ang heart transplant" sabi nya.

Napa hawak ako sa bunganga ko at umiyak.

"wala pa akong nahahanap na donor para sa heart nya, hindi naman compatible ang heart ko" bigla naman napa lingi ang lahat sakin.

"Toks! At kong compatible nga...so may plano kang ibigay ang heart mo kahit wala kang sakit?" seryuso nyang sabi.

"kong yun nalang ang paraan, kasu...pinag kakait pa!!!" inis kong sabi.

"Vhong, may patient ako, na examine kona sya at compatible ang heart nila ni Viceral..." napa lingi kaming lahat Kay Doc.

"tanging heart nalang ang tumitibok sakanya. Meaning...tumigil na sa pag tibok ng utak nya" patuloy na sabi ni Doc.

"kasu hindi nila ito tinitigilan dahil natatakot silang ma truma ang anak ng pasyenti ko" napa hablot ako sa kamay ni Doc.

"baka naman po pwedeng mapag usapan ang guardians" lumuluhang sabi ko.

"may isa pang problema!" sabi nya. "ano po yun?" sabi namin ni Jhong.

"hindi ko alam kong maniniwala kayo pero... Vhong mag kamukha kayo ng patient ko" napa tulala naman ako.

"si doc talaga nakuha pang mag bero!" seryusong sabi Ni Jhong. "I'm not joking, I'm serious" nahalata nga sa mukha ni Doc.

Nag tinginan naman kami ni Jhong.

"doc, pwede ko bang makita?" banggit ko.

Iniwan mona namin ni Jhong sila nanay at ang mga kapatid ni Vice sa kwarto nya. Tulog pa kasi si Vice at gusto kodin makita ang sinasabing kamukha ko.

"toks! Kinakabahan ako" sambit ko Kay Jhong. "halata nga... Kanina mopa hinihila ang damit ko ehh" inis nyang sabi.

"ayy sorry" sambit ko.

"naka usap kona si Ms. Smith at nagulat din sila katulad nyo...pero hindi kopa nababanggit ang tungkol sa heart transplant" sabi ni doc.

"perfect timing wala ang anak nila, tanging si Ms. Smith lang ang andito" sabi nya at tuloyan nang binuksan ang pinto.

Bumungad sakin ang napaka gandang babae, katabi ang nangangayayat at tulog na lalaki.

Napa tayu sya at napa tulala sakin.

Lumapit ako, at unti unti kong nasisilayan ang lalaking walang malay.

"grabe toks mag kamukha nga kayo!" napa lingi ako Kay Jhong. "bat hindi mo sinabing may kambal ka" bulaslas panya.

Napa lapit naman ako sa kamukhang kamukha ko.

"wala akong kambal... Dalawa lang kaming mag kapatid ni Coleen kaya papanong nangyaring kamukha ko sya?" takang sabi ko.

"actually, pwedeng mangyari yun kahit hindi kayo mag kapatid, na pag aralan ng mga scientist na merong 5% na  mag kakamukha ang tao, kahit hindi ito mag kadugo"

(AUTHOR IMAGINATION AT WALANG TOTOO HAHAHA)

"pero, bakit kuhang kuha ang mukha namin?" takang tanong ko.

"Hindi din nasabi ni Ferdie na meron syang kakambal" napa lingi ako sa dyosang nag salita.

Wait Ferdie??? So sya yung kakilala nong lalaki sa restaurant?...

"matagal naba kayo?" sambit ko. "actually yes, batang bata palang kami mag kakilala na kami, pero hindi kami naging close noon, suplado kasi sya at mainitin ang ulo" sabi nya at hinimas himas ang buhok ni Ferdie.

"toks, mag kaiba ang personality nyo kaya imposibleng kapatid mo yan" napa lingi ulit ako Kay Jhong. "makulit ka kasi at apaka daldal mo kaya, imposibleng maging kambal mo yan"  patuloy nya.

"tumigil ka nga nakakahiya" sabi ko at napa lingi sa dyosa. "nga pala ako si Vhong at ito si Jhong kaibigan ko" nakipag handshake ako.

"ako naman si Anne asawa ni Ferdie" napa lingi ulit ako Kay Ferdie. "pwede ko bang malaman kong anong kailangan nyo sa asawa ko?" malambing nyang Sabi.

"hindi na kami mag pa ligoy ligoy, narito kami Anne dahil may gusto sana kaming sabihin sayo, at yun ay tungkol sa asawa mo" sabi ni Doc.

Biglang tumahimik ang paligid.....

*****

"WHAT!!!???" nagulat nalang kami sa sigaw ni Anne.