chapter 14

30 2 0
                                    

VICE POV.

nararamdaman ko nanaman ang kamay...pero this time hindi na ako papayag na binatawan nya ako.

Hihigpitan kona ang kapit ko...

At nagawa ko naman yun, napahinto ko sya sa pagbitaw.  Pero unti unti akong nakakaramdam ng sakit sa dibdib ko.

May kung anong sugat na subrang sakit...

"please don't leave me" tanging sambit ko.  Baka ilusyon ko nanaman ito. Paunti unti kong dinilat ang mata ko hanggang sa makita ko ang isang lalaking.

Malabo.... Pero paunti unting lumilinaw...

Sya sya yung lalaking matagal konang na mimiss. At araw araw kong hinihiling na makita.  Sa wakas nakita kona sya....

"m'mine?" sambit nya... Bigla naman syang napangisi..

Vhong I miss you so much.....

"mine?" nakita ko ang namumuong luha sa mga mata nya. Subrang lapit nya kasi sakin kaya ngumiti nalang ako.

"totoo nga... Gising kana!" sigaw nya. Ramdam ko ang paghigpit ng hawak nya....

"wait lang mine t'tawag lang ako ng doctor!" excited nyang sabi at nag mamadaling tumakbo.

Nahihilo pa ako, pero mas nadadama ko ngayon ang sakit sa dibdib ko.

Tika... Na operahan naba ako??? Pag kakatanda ko wala pa silang nahahanap na dunor.

"morning Viceral si Doc ito... Mag tatanong lang kami ng kaunti para e check kong okay kana ba talaga okay.." sabi nya.

"Masakit ba ang parti na ito?" hinawakan nya ang dibdib ko.  Tumango nalang ako dahil hindi ko maibuka ang bunganga ko.

Napa lingi naman ako Kay Vhong na hawak ang cellphone at masaya na ginagamit ito.

"Vhong..." mahinang tawag ko.  Tanging sya Lang ang gusto kong nasa tabi ko.  Bigla naman syang napa iba ang reaksyon habang nakatingin sa cellphone.

May nangyari kaya??? What happened Vhong tell me.... Ayaw Kong ganyan ka...

end POV.

——

VHONG POV.

[Good to know Vhong, but I'm sorry hindi mona ako makakapunta para mag explain Kay Vice, may Emergency kasi]  - Anne.

Anong emergency yun? Bakit bigla akong nakaramdam ng kaba?? May nangyari kaya?.

"Mine..." bigla naman akong napalingi Kay Vice. Nakatingin sya sakin at inaabot ang kamay nya.

Kaya agad naman akong lumapit at hinawakan ito.

"Vhong I think masasabi kong Okay na si Vice.  Pero hindi kopa mapapayagan na makauwi sya.  Kaya para safe dito mona sya para ma check namin sya araw araw" naka ngiting sabi ni Doc.

"Sige po... Salamat Doc" sabi ko at nag paalam na sya na aalis na kasama ang nurse.

KINABUKASAN lahat ng kaklasi nya at pamilya nya ay nandito. Pati din si Jhong. Nakanina pa ako iniisturbo.

[Vhong emergency pwede kaba umuwi?] -Anne.

Napatingin ako sa cellphone ko. Naku hindi ko alam kong papano ako hahanap ng tyempo. Baka hindi ako payagan ni Mine.

"Oi.. Bat ganyan mukha mo? Kong kilan naman nagising na si Akla tyaka ka bumusangot!" pang eesturbo nanaman ni jhong.

"nag text kasi si Anne" sabi ko. "oh anong sabi?" sabi nya ng naka busangot ang mukha. "May emergency daw!" sabi ko.

"Hayaan mona yan, nandun naman yung alien at si Billy kaya na nila yun" sabi nya at painom inom pa ng kapi.

"Toks!, wag ka naman ganyan... Tandaan mo malaki ang utang naloob ko sakanya, kaya hindi ko kayang tumalikod nalang basta basta" sabi ko bigla naman nyang nilapag ang kapi.

"so ano aalis ka? Iiwan mo nanaman si Vice, iniwan mona nga sya nong wala syang malay pati ba naman ngayong may malay na sya?" bigla naman akong napa kunot noo sa sinabi nya.

"Jhong wag mo akong ganyanin... Alam mo naman na may dahilan ako para gawin yun... Wag ka namang ganyan, Hindi ko naman sya iniwan ehh" napipikon kong sabi.

"sorry... Naiinis lang kasi ako.. Dahil may kaagaw si akla sa oras mo, Pero matanong ko Lang... Mahal mo naba ang mag inang iyon?" sabi nya.

"kilala mo ako Jhong, hindi ko kayang ipag palit si Vice sa kanino man ganun ko sya kamahal pero.... Hindi ko din matatanggi na napamahal nasakin ang mag ina" sabi ko.  Bigla naman nanlaki ang mata nya.

"Masyado silang mabait... Kaya hindi ko pag sisisihan ang mahalin ang dalawang iyon... Pero toks, ang pag mamahal ko sakanila ay kapantay lang ng pag mamahal ko sainyo para ko Lang silang pamilya o kaibigan"

"hindi katulad Kay Vice... Yung love ko sakanya ay walang kapantay... Nangunguna sya sa lahat, ehh mas mahal ko pa nga sya kaysa sa buhay ko eh" pag dugtong ko.

Bigla naman sya ngumisi.

"mabuti naman..., sabi nya. pero ngayon problemahin natin kong pano ako makaka alis!" sabi ko.

"sige na umalis kana, ako na ang bahalang mag hanap ng palusot" sabi ni jhong at kinindatan ako.

"thank you toks!" sabi ko at Dali daling umalis... "balik ka agad!!!" sigaw nya.

***
JHONG POV.

"hahahah, nakakatawa talaga yun, akalain mo napag kamalang aso si lassy" masayang sambit ni Mc.

"Grabe ka naman... Mag kaibigan ba talaga tayu?" sabi ni lassy ng pabero.

Nakikita ko ang ngiti ni vice.  Masaya sya ngayon pano ko kaya maipapaalam sakanya???

"oh jhong... Asan si Vhong" biglaang tanong nya kaya nataranta Ako. "Ah ehh, may pinuntahan lang... Pero saglit lang yun" sabi ko.

"ahh... Hindi manlang nag paalam" naka ngusong sabi ni vice.




ANNE pov.

[on the way] -Vhong.

"mommy....nasaan si daddy?" matamlay na saad ni Argus.  Napaka init nya at subrang putla nya.

Gusto kona sana sya dalhin sa hospital pero sabi naman ni Manang na trangkasu lang naman iyon. 

"Anne?anne?" rinig kong sabi ni Vhong habang paakyat ng kwarto ni Argus.

"Anong nangyari?" nag aalalang sambit nya. "Si Argus nilalagnat hinahanap ka!" sabi ko.

"daddy...bat ngayon kalang?" umiiyak na sambit ni Argus. "shhsss... Andito na si daddy, oh saan masakit" sabi ni Vhong habang hinihimas nya ang noo ni Argus.

"I'm not feeling well" sabi naman ni Argus. "don't worry andito na si daddy...pagagalingin ka ni daddy okay" sabi ni Vhong at hinalikan si Argus sa noo.

"Okay" tanging sambit ni Argus. 

Parang mag ama talaga sila. Hindi iniwan ni Vhong si Argus hanggang sa makatulog si Argus.

"unti unti nanghumuhupa ang lagnat nya" sabi ni Vhong. "Ganun ba...Vhong may pakiusap sana ako" sambit ko.

Real LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon