Direct to the love (Complete)

~4~Zawgyi

"ဘယ္လို ...ဦးေဂ်းက ျပန္ေခၚေနတာ ဟုတ္လား ‌အေရးမပါတာ Nickel ရာ ေတာစ္..."ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲက Time travelers hotel ရဲ႕ ၇ထပ္လႊာက အခန္းလြတ္ထဲကထြက္လာေသာအသံျဖစ္သည္။

"မင္းကေရာ သူေဌးေျပာသလို လိမၼာေနလို႔လား ေပါေတာေတာနဲ႔" Nickel အေျပာမွာ ဂုဏ္သေဘာမေတြ႕စြာ သက္ျပင္းရွည္ခ်ရင္း

" ေတာစ္... ေသာက္အဆင္ကိုေျပမေနဘူး အရာအားလုံးလိ့ပဲ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနတာ " သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူဂုဏ္ရွိန္ စိတ္ေဒါသထြက္ေနတာၾကည့္ေတာ့ Nickel အနည္းငယ္ေတြေဝလ်က္ပင္။
အရင္က ဂုဏ္ရွိန္အာဏာဆိုတဲ့ ေကာင္ကအခုလိုတစ္ခါမွမျဖစ္ဖူးပါ။ ကေနဒါျပန္သြားရမယ္ဆို အခုလို အခ်ိန္ၾကာႀကီးေတာင္ေျပာစရာမလို။ ဖုန္းထိုးလိုက္႐ုံနဲ႔ ကေနဒါကို မနက္ျဖန္ပင္ေရာက္ေနတဲ့သူက အခုက်ေတာ့လဲ စိတ္ကတစ္မ်ိဳးပါလား ဟူ၍သာ Nickel ေတြးေနမိသည္။

"ေျပာလိုက္ ငါကေတာ့ျပန္မလိုက္ႏိုင္ဘူးလို႔ ဒီမွာ လုပ္စရာကိစၥကိုအျပတ္ရွင္းစရာရွိေသးလို႔သာေျပာလိုက္ကြာ အဲ့တာမွမေက်နပ္လဲ ကိုင္တိုင္သာ ျမန္မာျပည္ကိုလာလိုက္ေတာ့လို႔ ေျပာလိုက္ " ဂုဏ္ စိတ္မရွည္လ်က္ ေျပာၿပီးကာမွ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ဝင္သြားသည္။

📱ဘယ္လို ဂုဏ္ရွိန္ကအဲ့လိုပဲေျပာတာလား ဟုတ္လား

📱ဟုတ္ ဟုတ္ ပါတယ္

📱ေတာက္စ္ ဒီေကာင္ကေတာ့ အေတာ္ဆိုးေနတာပဲ ေအးေအး ဒါပဲ...!

ဦးေဂ်း ဖုန္းခ်ၿပီးေတာ့မွ Nickel သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ ဂုဏ္ရွိန္အခန္းထဲကထြက္လာကာ ေဘးအခန္းသို႔သာ ဝင္၍ ကုတင္ေပၚပစ္လွဲခ်လိုက္သည္။

~~~ Chemistry major ရဲ႕ A 30အခန္းထဲက ဆူညံျမႇမ်ားစြာထြက္ေပၚေနသည္။ ထိုအသံက တျခားမဟုတ္။

"ေဟ်ာင့္ ေတဇာ လာစမ္း ေဟ်ာင့္ ငါ့အာလူးေၾကာ္ထုပ္ျပန္ေပး "
တင္ေမာင့္ျမင္အသံက အခန္းတစ္ခုလုံးကဆူညံသည္ထက္ က်ယ္ေလာင္လ်က္ပင္။ ေရွ႕က ေတဇာကလည္း အာလူးေၾကာ္ထုပ္ကိုျပန္မေပး။ ေဖာက္ေတာင္စားေနေသးသည္။

"ျမေလး ဒါက နင့္ဖို႔ငါဝယ္ လာတာ ေရာ့" ပိုင္ျပည့္ဝ လက္ထဲက ေ႐ႊေရာင္ ဆြဲႀကိဳးေလးကို ျမေလးဆီကိုလွမ္းေပးလာသည္။
ျမေလးက ပိုင္ျပည့္ဝေဘးက မ်က္ေထာက္နီနဲ႔လက္ပိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ဂဏ္ရွိန္ မ်က္ႏွာေဘးကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္၍ ဆြဲ႕ႀကိဳးယူဖို႔ကိုလက္တြန႔္ေနမိသည္။