I Got Reincarnated Into A Ice Princess

Chapter 26

"Mom, where you going?" Lumingon ako dito saka ngumiti.

Kakagising lang nang anak ko pero ito sya ngayon, hawak hawak ang nagyeyelong espada. Napapaisip din ako minsan eh kung saan ba sya nagmana, ang tigas kasi nang ulo.

"May pupuntahan lang kami nang papa mo, si Tita Rika na muna ang makakasama mo."

"I want to come, can I? Mom?"

"No, It's too dangerous for you to come, son." Sabay kaming napalingon sa taong kakapasok lang sa kwarto kung nasaan kami nang anak ko. "Dad! Your back!" Tuwang tuwa na sigaw ni   Raiko saka walang pasabing binitawan ang yelong espada at tumakbo upang yakapin ang ama.

Napailing iling nalang ako saka tumayo, hindi na ako nag abalang pulutin ang espada nang anak ko dahil alam ko namang mawawala lang iyon nang kusa.

"Bumalik naba ang guardian ni Nana?" Pasimulang tanong ko kay Ren. "Oo, pero bukas nang umaga pa tayo aalis dahil mag gagabi narin."

"I really really want to come."

"Raiko, hindi nga pwede kasi masyadong delikado para sa bata ang sumam—— Raiko?! Raiko?! Ren asan na ang anak natin? Bat nawala?" Saan ba nagpupupunta ang batang yon? Narinig kupa syang nagsalita eh.

"Ren!!!" Napaigtad naman ito nang sumigaw ako. "W-hat??"

"Tinatanong ko kung nasaan ang anak natin, bat nawala?" Umupo muna ito sa kama saka tumingin sa harap ko. "Baby, our son is right in front of you." Parang wala lang nyang sabi saka pumikit.

Ako ba ang pinagluluko nang lalaking yo? Anong nasa harap ko lang eh wala naman akung nakikitang tao sa harap ko maliban sa kanya...

"I'm here mom." Napatalon naman ako sa gulat at napahawak sa dib dib nang biglang sumulpot sa harap ko si Raiko. "See, I told you, nasa harap mulang ang anak natin."

"Iwan ko sa inyong mag ama. Nga pala Ren, hindi ko ata napansin na may pak pak ka. Tanging pulang mata mulang ang nakita ko dati. At saka hindi ko rin napansin na kaya morin palang mag invisible."

Idinilat naman ni Ren ang mga mata nito saka ngumisi. "Baby, I have my wings to but I didn't use it, depende nalang kung kailangan. And as for invisible naman, yes baby, kaya kuring gawin yon. At kung ina akala mo naman na hindi ko iyon ginagamit ay nagkakamali ka."

"Bakit hindi ko napansin?"

"Do you remember that time when we first meet?" Napatango tango naman ako, ano namang konek non? "Mula non baby, sinusundan na kita gamit ang kakayahang invisible." Ahh, kaya pala napapansin kurin minsan na may nakasunod sa akin pero wala naman akung nakikita.

"Kikidnapin sana kita non eh, kaya lang nakasagupa nyo si Lucas kaya wala na akung choice kundi iligtas ko kayo." Napasama ang tingin ko kay Ren. "Kikidnapin pala ahh!" Sumugod ako kay Ren saka sya pinatungan at kinuha ang isang unan upang i hampas iyon sa kanya.

Tawang tawa naman ito habang sinasaga ang unan na tatama sa kanya. "Stop it baby, nag bibiro lang ako hahaha! Pero sinusundan talaga kita nuon." Hindi ako tumigil sa kakahampas sa kanya hanggang sa mahawakan nya ang dalawang kamay ko at walang kung ano ay ipinagpalit ang posisyon namin.

Ako na ngayon ang nakahiga sa kama habang sya naman ay nasa taas ko habang nakangisi. "What now baby?" Yumuko ito at itinapat sa tinga ko ang bibig upang bumulong. "Susundan naba natin si Raiko!" Nakakaluko nyang tanong bago kagatin nang bahagya ang tinga ko na syang ikinapula nang mukha ko.

"Mom, dad, what are you two doing?" Sabay kaming napalingon kay Raiko nang magsalita ito at sabay ring napabangon.

L*ngya, batkuba nakalimutan na nandito pa ang anak namin. "A-ahh, ahhmm."