MENESSE [GERÇEK AİLE]

MENESSE | SEKİZ

21.08.2023

Hoş geldiniz.🌺

Keyifli okumalar..

Toygar Işıklı - Kokun Hâlâ Tenimde
Hande Mehan - Son Yürüyüş
Güncel Gürsel Artıktay - Bu Yüzden

♧

"Menesse, biraz konuşalım mı?"

Geliyordu gelmekte olan!

Derin bir nefes alıp verdikten sonra kafamı salladım.

Ayağa kalkıp eliyle bahçeyi gösterdi, önden ilerlerken ne konuşacağımızı az çok tahmin edebiliyordum.

Oturma grubunun yanında bulunan tekli koltuğa oturup yüzüne baktım,

"Benden ne istiyorsun?"

Söylediklerini kafasında tartar gibi gözleri kısıldı, kafasını onaylarca salladığında benzerliğimiz yüzüme tokat misali çarptı.

Aynı hareketi sürekli tekrarlardım. Bir şey yapmadan önce düşünür, tartar sonrasında kendi kendimi onaylardım.

Dışarıdan bakan biri deli olduğunuzu ve kendi kendinize tartıştığınızı düşünebilirdi.

"Bak seni anlayabiliyorum, yemin ederim hepimiz anlamaya çalışıyoruz. Ama seni yıllar sonra bulmuşken nasıl hiç olmamış gibi davranabilirdik?"

"Sizi istemediğimi söylememe rağmen peşimi bırakmadınız?"

Hiddetle çıkan sert sesim onu hiç etkilemedi,

"Senin neler yaşadığını bilemeyiz ama sende bizim neler yaşadığımızı bilemezsin. Annem yıllarca hastanelerden kaçtı, kapılarından içeri giremedi, senin kaybının onda bıraktığı etkiyi tahmin bile edemezsin."

Bu şekilde duygusal konuşmalar benlik değildi ki. Uzun konuşmalarda öyle. Fakat aksi gibi bir haftadır sürekli birileriyle uzun ve duygu yüklü konuşmalar yapmak zorunda kalıyordum.

Ben kendimle münakaşaya girmişken konuşmasına devam etti,

"Babam defalarca yaralandı, abilerimizde öyle. Bir keresinde,"

Yutkundu, konuşmakta zorlanır gibi bir hali vardı. Hatırlamak belli ki iyi gelmemişti. Sanki o anları tekrar yaşıyormuş gibiydi.

Ellerini siyah eşofmanının dizlerine sürtüp kendini toparladı,

"Bir keresinde Devran abim çok kötü yaralanmıştı, günlerce işkence görmüştü. Haftalarca hastanede kaldı ama annem oraya gelemedi bile."