Ghost Of You

Terapist

Hepinize merhaba, bu hikayeyi normalde witchwithoutbroom hesabımdan yayınlıyordum(?) fakat oturum süresi dolduğundan, ben de ne şifreyi ne hesabı açarken kullandığım e postayı hatırlamadığımdan hikayeyi burada en baştan yayınlama kararı aldım. Yazım olarak bazı şeyler değişmiş olabilir çünkü doğru durmayan şeyleri değiştiriyorum anlık olarak. İyi okumalar! 💙
(Karşılıklı vote yapmıyorum. Hikayenizin okunmasını istiyorsanız mesajlar kısmından bana atabilir ya da sadece bu satıra özel olmak koşuluyla link bırakabilirsiniz. Eğer beğenirsem vote atarım zaten.)
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
Genç kız karanlık odasında sevgilisinin sweatshirtlerinden birini giymiş, yorganın altında şişmiş gözleriyle bir aydan beri sevgilisine yazmış olduklarını okuyordu.

[00.00, 14.10.2022] 14.06.2019... O günü, ilk tanıştığımız günü, hatırlıyor musun sevgilim? Kitap almak için kütüphaneye gelmiştin ama bir türlü seçemiyordun. Üzerinde bej rengi bir pantolon ve beyaz bir t-shirt vardı, sarı saçların darmadağındı ve uykulu görünüyordun. Sanırım o halin tatlı geldiği için sana yardım etmek istemiştim. Sen de teklifimi kabul etmiştin. Acaba şu an yaşadıklarımı yaşayacağımı bilsem sana yardım teklif eder miydim? Bilemiyorum sevgilim... Çünkü canım çok yanıyor.

[19:22, 23.10.2022] Bugün ağacımızın altında oturdum ve eski günleri düşündüm. Beraber küçük piknikler yaptığımız, gitar çalarak şarkı söylediğimiz, kitap okuduğumuz, gece vakti arkadaşlarımızla buluştuğumuz yaz günlerini gözlerimden akan yaşlarla hatırladım. Seni üzdüysem özür dilerim ancak sanırım seni özlüyorum sevgilim. Keşke hiç gitmeseydin...

[12:06, 27.10.2022] Günlerden perşembe... Bu sana bir şey ifade ediyor mu bilmiyorum ama perşembe günleri benim için sen demek sevgilim. Birlikte sokakta kimse yokken yağmurun altında yürümek, sakin ve küçük bir kafeye girip beraber pizza yerken sohbet etmek, sahil kenarına gidip denizi izlemek ya da evde birlikte dizi izlemek, kitap okumak demek. Ama şimdi sen yoksun sevgilim ve ben bugün ne yapacağımı bilemiyorum. Geri dönmeni diliyorum ancak bunun boşa harcanan bir dilek hakkı olduğunu biliyorum. Fakat bir perşembe günü nasıl sensiz geçirilir; bilmiyorum.

[17:13, 02.11.2022] Aynı benim gibi terk edip gittiğin evine gittim bugün. Tamamıyla sen kokan o evde ayakta durabiliyor olmam şaşırtıcıydı benim için. Çünkü sen gitmiştin... Hem de beni hiç oraya götürmeden. Bu yaptığın sence de haksızlık değil miydi bize? Bırakıp gitmen yani, hem de tek kelime etmeden. Beni sevdiğine ve asla gitmeyeceğine inandırdıktan sonra bunu yapman... Beni gerçekten parçaladı sevgilim ve ben bu parçalanmışlığımla yaşayabileceğimden emin değilim.

[09:42, 05.11.2022] Eski evine gittiğim günü hatırlıyor musun? O gün oradan çoğu eşyanı alıp arabama koydum ve evime getirdim. İlk tanıştığımız gün giyiyor olduğun t-shirt ün hala durduğunu görünce mutlu oldum. Bu arada bazı giysilerin hala sen kokuyorlar. Bir süreliğine onları giymeye karar verdim, yanımda seni hissedebilmek için. Umarım bana kızmamışsındır sevgilim çünkü onlara çok değer verdiğini ve insanlara vermek istemediğini biliyorum.

[10:24, 09.11.2022] Benim için bıraktığın flaş belleği açma fırsatı buldum bugün. Bir sürü ses kaydı ve video bırakmışsın ardında benim için. Keşke onları bırakmak yerine benimle olsaydın diye düşündüm ancak sonra videolardan ilkini açtım. İlk tanıştığımız günün videosunu... Yeşil gözlerin parıldarken çok etkileyici görünüyordun, her zamanki gibi. Her zaman böyle bir alışkanlığın olduğunu ve video çekmek için sebepler bulduğunu söyleyerek başladın. Sonra o gün şiirsel bir kızla tanıştığını, onun sana kitap seçmende yardım ettiğini söyledin. Onun çok zeki bir insan olduğunu, bunun ayaküstü bir muhabbette bile belli olduğunu söylediğinde hafifçe kıkırdadım. Beni her durumda güldürebilmeni cidden seviyorum sevgilim. Her ne kadar yanımda olmasan da...