Hearts Series 3: Hearts in Chaos

Chapter Three

Chapter 6 was posted on Patreon/Facebook VIP Group. Kindly message me on my Facebook account Rej Martinez to join VIP for 150/monthly membership and read all my other stories that are not available here in Wattpad. Thank you for your support!

Chapter Three

Bad Feeling

Halos sabay kaming lumaki ni Stephen. Our parents were close. At naging mas malapit pa nga yata ang loob ko sa kaniya kaysa sa sarili kong kapatid...

Maybe it's because I was jealous of my older brother. Dahil parang nasa kaniya lang ang atensyon ng Dad namin. Halos hindi na ako tingnan ni Daddy. Parang sapat na sa kaniya ang kapatid ko.

Kaya naman nang mawala si kuya, parang gumuho rin ang mundo ni Daddy. He fell into depression. I knew that he was frustrated too because he couldn't save my brother who died of sickness even if he was a good doctor. Siguro ay iniisip ni Dad na doctor siya and he has already saved many lives of his patients but he couldn't save his own son...

Hindi naman kasi lahat ng sakit ay may lunas na, and if it's really time for you to go then that's already your call...

Umiyak din naman ako at nalungkot sa pagkawala ni kuya. And I have my own regrets too for my brother. Because I didn't tried to get close to him when he was still alive. We didn't get to have a lot of memories together.

Regret is always painful because it comes last. Kapag nangyari na o wala na...

Kaya naman simula rin noon ay pinangako ko sa sarili ko na mag-aaral akong mabuti at magiging doctor din gaya ni Daddy. Dahil iyon din ang pangarap niya sana para kay kuya...

Came high school and Stephen already grew way more taller than me. And that's when he started teasing me, too. For a lot of times when we're together.

I almost couldn't anymore remember when he grew up to be like this and big. When it felt like it was only yesterday when I first met the boy him at nakikipaglaro pa nga ako sa kaniya.

I just sighed when I saw him again today. For sure iinisin na naman ako nito.

Lumapit siya sa akin at hinawakan agad ang ulo ko. He gently patted my head. Yes he's that taller than me now. Sabi ko na. Marahas lang akong bumuntong-hininga at matalim siyang tiningnan sa harapan ko habang humalukipkip na ako.

While he only grinned at me.

"What are you doing here? Hindi ito ang building para sa mga junior high school. Especially grade 7." sabi ko na tinutukoy ang kasalukuyan niyang grade level ngayon.

Tumayo naman siya nang tuwid sa harapan ko pagkatapos. "I just want to see you." He said straightforwardly.

Umawang ang labi ko. Pagkatapos ay napatikhim din ako. Hindi ko na maintindihan ang nangyayari sa puso ko ngayon. Kung bakit ang lakas ng tibok. "What are you saying..." Parang hindi ko pa alam ang sasabihin ko kay Stephen.

Baka naman pinagtitripan na naman ako nito at sinadya pa talaga niya ako rito sa school building naming mga Grade 10. Kumunot lalo ang noo ko sa kaniya.

Pero ngumiti lang siya sa akin.

Nagkatinginan kaming dalawa...

I sighed heavily after. At mabuti na rin na tinawag na rin ako ng ilan kong kaklase kaya naman naiwan ko na rin na mag-isang nakatayo lang doon sa hallway ng school building si Stephen.

Nang makalapit naman ako sa mga kaklase kong babae ay agad lang din naman nila akong tinanong ng tungkol kay Stephen na kinakunot lang din ng noo ko.

"Sino 'yon? Ang gwapo! Boyfriend mo, Iris?"

Agad naman akong umiling. "Grade seven pa 'yon..." sabi ko sa kanila na nakakunot ang noo at bahagyang ngumuso.

"Talaga? Ang tangkad naman niya!"

"Oo nga." My other classmate also agreed.

I just sighed quietly beside them as we walked back to our classroom.

"Iris, Stephen's here today." sinabi sa akin ni Mommy.

"Oh. Kasama niya po ang Mom niya, Mom?" natanong ko.

Umiling sa akin si Mommy. "No. Hinatid lang siya rito ng Mama niya. Hiniram muna ng Dad mo." Medyo malungkot na ngumiti sa akin si Mommy. "Alam mo naman namimiss pa rin ng Daddy mo ang kuya mo, Iris. Maybe nakikita niya rin ngayon kay Stephen ang kuya mo. Lalo pa at napag-usapan nila na mukhang gusto rin daw maging doctor ni Stephen." Ngumiti sa akin si Mommy.

Habang natahimik naman ako. "Nasaan po sila ni Daddy, 'My?"

"Sa study ng Dad mo. He's probably showing Stephen his limited edition medical books." Ngumiti pa rin si Mommy.

Habang tumango lang naman ako. At nagpaalam na rin kay Mommy na pupuntahan ko sina Daddy at Stephen.

Tahimik akong nagpunta sa study ni Daddy. It was also a big room and almost looked like a library dahil sa dami rin ng mga books ni Daddy dito.

I silently entered the room. And I was behind them kaya hindi nila agad ako nakita. Daddy was indeed showing Stephen his treasured books that he had never shown to me before.

I can already feel again the ill feelings that I have inside me. Parang ganito rin iyong inggit na nararamdaman ko na noon sa kapatid ko...

As I watched Stephen with my Dad I felt jealous of him...

Isa lang naman ang gusto ko, ang bigyan din ako ng atensyon ng Daddy ko. I also long for my father's attention. Kasi kaya niya naman iyong ibigay sa kapatid ko noon, at kahit nga rin kay Stephen ngayon... But what about me? Anak din naman ako ni Daddy...

"Iris, you're back? Akala ko ba pupuntahan mo si Stephen at ang Dad mo."

Umiling ako kay Mommy. She's still busy in the kitchen preparing food for our family at sa bisita na rin namin si Stephen nang bumalik ako doon sa kusina kung nasaan siya. "I have a question, Mom." I said.

"What is it?" Bahagya pang kumunot ang noo ni Mommy sa akin at ngumiti siya. "You look so serious, hija. What's wrong?"

Umiling lang naman muli ako kay Mommy. "Wala po. May tanong lang ako."

"Yes. What is it?"

"Anak po ba talaga ako ni Daddy?"

Natigilan si Mommy sa ginagawa niya at bumaling sa akin. She looked at me like I was being silly. Napangiti siya sa akin. "Of course, Iris. Can't you see your similarities with your Dad? Lalo na sa mukha. Look at your Dad's old baby pics in our family albums. Nandoon makikita mo kung gaano kayo magkamukha. You're like a girl version of your Dad." Ngiti ni Mommy sa akin.

"Why do you ask, anyway?" Bahagya rin kumunot ang noo ni Mommy sa akin.

Umiling ako. And then I sighed. "Kasi close na siya dati kay kuya, tapos ngayon parang mas close din siya kay Stephen compared to me." I said.

Umiling at ngumiti lang naman sa akin si Mommy. Pagkatapos ay pinunasan niya ang basa niyang kamay galing sa ginagawa sa sink na paghuhugas ng mga karne at gulay. "Come here, anak." Pinalapit ako ni Mommy sa kaniya.

Lumapit naman ako kay Mommy and she hugged me. "Hayaan mo na muna ang Daddy mo. Intindihin mo na lang siya ngayon dahil alam naman natin na namimiss niya lang ang kuya mo. So he busy himself with Stephen now, which is also okay dahil hindi niya masyadong maiisip at mamimiss ang kuya mo." sabi ni Mommy sa akin.

Sa huli ay wala na rin akong sinabi pa.

"Sige, tatapusin ko lang itong niluluto ko para makapag-dinner na tayo pagkatapos mamaya kasama ang Dad mo at si Stephen, okay?"

Tumango na lang ako kay Mommy.

And since then Stephen was always in our house. And then I started to feel more bad feelings towards him... I started to hate him more... and more.