Gözlerimi açtığımda karşımdaki saat çoktan gece ikiyi gösteriyordu. Fazlasıyla uyumuştum. Dalmadan önce Rosé'nin odasına gittiğimde,saat 7 civarıydı. Rosé demişken onu özlemiştim. Bu hikayede Yaralar ve Sevinçler vardı. Gidip Alex doktorun adını bir hemşireye söyledim ve odasına götürüldüm.
L: Ne zaman hastaneden taburcu olabilir?
A: İlk tahminlere göre 5-6 gün içerisinde. Ancak şirketinin ısrarlarından dolayı en geç 4 güne taburcu etmemiz gerekiyor. Ne kadar söylenirse söylensinler,Rosé'yi 4 günden önce çıkartırsak çok ciddi sorunlar olabilir. Onun iyiliği ve sağlığı için tüm hastane çalışacak. Endişen olmasın Lisa.
L: Anladım. Ben çıkayım o zaman,kolay gelsin.
Ay bu adam hep böyle uzun mu konuşurdu? Yakınlarına geçmiş olsun yani dinle dinle bitmiyor.
Acıkmıştım. O kadar acıkmıştım ki yürüyemiyordum ve açlıktan ağlayacak duruma gelmiştim. Hızlıca kantine doğru ilerledim ama maalesef açlıktan birkaç gözyaşı dökmüştüm. Önüme gelenlerden memnun olmadığım için kalktım. Bunlarla doyamazdım. Hastaneden çıktım. Karşıda gördüğüm restoranta ağlayarak,sızlayarak gittim. Önüme gleen menü beni tatmin etmişti,acele ederek hemen siparişlerimi verdim. Çünkü iki buçukta restorant kapanacaktı ve kapanmasına sadece 16 dakika vardı. Aslıdna kapatıyoruz bahanesiyle beni almamaları gerekiyordu ancak almışlardı. Sadece 5 dakika sonra siparişlerim oldukça hızlı bir şekilde geldi ve oyalanmadan yemeye başladım. Sonunda doyduğumu hissettiğimde kalktım ve masaya gerektiğinden biraz fazla para koyup çıktım. Saat ikiyi, yirmi beş geçiyordu. Hızlıca hastaneye gittim. Bir tatlıcı vardı,neyse ki tatlı yiyebilecektim. Traliçe söyledim ve gene hızlıca geldi siparişim. Burası ise üçte kapanan bir yerdi. Üçte kapanıp sabahın sekizinde açılıyormuş. Öğrendiğim iyi oldu.
Traliçemi yerken telefonumu elime aldım ve haberlere bakmak istedim. Ama bakamadım. Annemin mesajlarına yanıt yazıp çıktım. Yalnızca 2 gün sonra okulum tatilden çıkıp yeniden başlayacaktı ve bu benim için FELAKETTİ. Rosé ne olacaktı? Amerika planlarına odaklanmaktan okulu unutmuştuk. Bir sorun vardı ve o da benim son sınıf olmamdı. Traliçemi bitirip hesap istedim ve parayı koyup çıktım. 24 senelik yaşamıma bakacak olursak en güzel zamanlarım eksi sevgilim Jennie ve beni hatırlamayan Rosé ile geçmişti. En kötü zamanlarım öz babamın ölüşü ve yeni gelen babamın beni sürekli korkutmasıyla geçmişti. Yaralar ve Sevinçler işte.
Geri Rosé'nin bulunduğu odaya doğru ilerledim. Alex'i görünce şaşırmadan edemedim.
Alex: Lisa her yerde seni arıyoruz! Rosé uyandı,hadi uyutmadan git ve giyin. Onu gör!
L: Şirketin seni buralardna götürecekti,benimle olan ilişkin yüzünden. Bende arkandan gelecektim hatta, her şey planlıydı. Ama uçakta sorun vardı,düşebilirmiş. Herkes panikleyince kargaşa çıktı ve sen yaralandın. Evet adın Rosé ama sana Rosie demeyi çok severim. Sende sana Chae-Chaeyoung denilmesini.
R: Şirketim?
L: Sen çok ünlü bir şarkıcısın.
R: Öyle miyim?
L: Evet öylesin,birkaç ay sonra hatırlayacaksın. Doktor Alex öyle dedi.
R: Nedense sana karşı yabancı bir hissim yok. Seni tanıyor gibi hissediyorum.
L: Zaten birbirimizi çok yakından tanıyoruz,Rosie.
R: Çok yakından?
L: Evet çok yakından.
R: Seni öptüm mü?
L: Dahası da var.
Anılarımız gelince gözlerim daha çok doldu ve birkaç gözyaşı yanaklarımdan süzüldü.
R: Yalan söylemediğini nerden bileceğim?
L: Hatırlayacaksın çünkü.
Zorla konuşuyorduk. O ağrısından,ben hüznümden. Zihnimi okumuş gibi sordu:
R: Neden zorla konuşuyorsun?
L: Çünkü aklıma anılarımız geliyor ve senin şu an beni bir yabancı olarak tanımlaman canımı o kadar çok acıtıyor ki.
R: Üzgünüm ama gerçekten hiçbir şey hatırlamıyorum. Sadece annemin beni şirketimin önüne bıraktığını,ilk şirket günüm ve öncesi aklımda. Şu an aklıma geliyor.
Rosé 4 yıllık bir kariyere sahipti. Bu da demek oluyor ki önünde daha 4 koca senesi var beni hatırlamak için.
L: 4 senedir bir şarkıcısın,yani 4 sene sonra benimle tanışacaksın. Yakında beni hatırlarsın Chae. Dert etme ve beni lütfen bırakma.
R: Napmalıyız?
L: Doktor Alex senin huzurlu,eğlenceli-
Derken kapı çaldı ve hemşire içeri girdi. Vaktindne fazla bile konuşmuştuk. Çıktım Rosé'nin yanından. Sessizce oturdum ve telefonumu açtım. Galerime girip fotoğraflarımıza baktım. Ne kadar güzel bir hayatımız vardı. Şimdi ise yerle birdik.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
[Sonu mutlu yapma kararı aldım!! Yaklaşıp 5-6 bölüm sonra final yaparım sanırım. Senaryo hemen hemen aklımda hazır.}