Take A Chance // Charles Leclerc

Prolog

*4 lat wcześniej*
24.03.2017

Zbliżał się zachód słońca , piękne pomarańczowo różowe niebo towarzyszyło mi podczas jazdy. Ostatnie promyki słońca oświetlały gdzie nie gdzie tor , a przyjemny wiaterek kołysał delikatnie drzewa. Wjeżdżałam właśnie w ostatni zakręt na torze , jechałam bardzo szybko dlatego widok po bokach miałam rozmazany. Bardzo mocno ściskałam kierownice i skupiałam cała moja uwagę tylko i wyłącznie na tym by nie wypaść z toru przy dużej prędkości. Tuż zza zakrętem była meta na której czekała Mama , Ojciec i rodzina Leclerców.

Wyjechałam zza zakrętu gdzie rozciągała się długa prosta i na końcu niej meta , przyspieszyłam gdy zjechałam z tarki i jechałam prosto w metę.
Gdy przejechałam linie mety zrobiłam jeszcze jedno wolniejsze kółko i zjechałam do PIT lane , wyszłam z samochodu i usłyszałam brawa nawet od samego właściciela toru Josha , który jak się dowiedziałam tez kiedyś startował w wyścigach.

Każdy przyszedł mnie wyściskać i na końcu podeszli do mnie chłopaki i zamknęli w mocnym uścisku
- Vic byłaś niesamowita - jarał się mój przyjaciel
- Lorenzo pogratulował i powiedział ze kiedyś napewno wystartuje w jakimś wyścigu bo takiego talentu nie wolno zaprzepaścić , a Charles złapał mnie za kask przyciągnął do siebie i powiedział ze kiedyś razem z nim będę jeździć w formule 1 i wygramy wyścig Monako. Charles wiedział o moim marzeniu i kazał mi mocno w nie wierzyć a może się spełni , ale ja tylko odpowiadałam że „nikt nie będzie chciał kobiety jako kierowcy F1"

Po przejeździe na torze pojechaliśmy dalej świętować moje urodziny do naszego domu. Po godzinie byliśmy z powrotem w Monako i zjedliśmy pysznego torta na którym widniał bolid F1 , później otwierałam prezenty od wszystkich , a jeszcze później z chłopakami grałam do późna na konsoli i tak minęły moje 17 urodziny.

****

Krótki wstęp i kilka ważnych informacji o głównej bohaterce.
Swoje opinie i przemyślenia oczywiście piszcie w komentarzach:)
Do następnego...