F14

846 55 6
                                    

Bol bol yorum yapmayı unutmayınnnn.

Yıldımızı parlatmayı daa

Keyifli okumalarrr

***

"Asena"

Yemek faslını bitirmiş arabama doğru ilerlerken seslenme üzerine durdum.

"Biraz zamanın var mı?"

Kol saatime bakıp Burak'a kafa salladım.

"Var, bir şey mi oldu?"

"Midende boş yer var mı peki?"

Tek kaşımı kaldırıp tekrar nedenini sordum.

"Efsane bir bombacı keşfettim. Barışmamızın şerefine seni oraya götürmek istiyorum."

"Ne bombacısı?"

Saatin geç olması ya da yorgunluktan Burak'ın söylediklerini idrak edemiyordum.

"F16 bombacısı(!), ne bombacısı olacak Asena İzmir bombası işte."

"Haa"  dedim anladığımı belli ederek.

"Bu saatte tatlı yemiyorum sonra uçuşta midem bulanıyor."

Gözlerini yere indirdi.

"Anladım. İyi akşamlar o halde"

Kendi arabasına ilerlerken onu durdurdum.

"İzmir bombası yemiyorum ama bir yeşil çaya hayır demem."

Yüzüme bakıp gülümsedi.

"O zaman atla arabana beni takip et."

Kafa sallayıp arabama bindim. Restorana yakın bir sahile gelmiştik.

Arabasından inip kapımı açtı ardından kendi arabasının bagajından iki tane kamp sandalyesi çıkarıp oturmam için eliyle sandalyeyi gösterdi.

"İki dakikaya geliyorum. "

Cevabımı beklemeden uzaklaştı. Fazla vakit geçmeden elinde 2 bardakla döndü.

"Teşekkür ederim." diyip çayın kokusunu içime çektim.

"Çok mu seviyorsun?"

"Neyi?"  dedim gözlerimi açarak.

"Yeşil çayı. Ne zaman görsem elinde hep yeşil çay var."

"Bilmem. Alışkanlık sanırım. Yaşanmışlıkları olan şeyleri takıntı haline getirebiliyorum bazen. Bu da onlardan biri."

"Hem daha sağlıklı. Uçak uçuruyorsan ve bu bir jet uçağıysa sağlığına dikkat etmen gerekir."

"Doğru."

Bir müddet sessiz kaldık. Konuşacak konu mu bulamıyorduk yoksa hala birbirimize ısınamıyor muyduk anlamıyordum.

"Sahi sen nasıl karar verdin pilot olmaya?"

Sessizliği tekrar Burak bozdu.

" Aslında benim garip bir hikayem var."

"Nasıl?" 

"Beni filo komutanlığının kapısının önüne bırakmışlar 2 aylıkken."

"Gerçekten mi?"

Şaşkınlığını sesi ele veriyordu.

Gülerek cevap verdim.

"Evet, normalde çok zordur girmek buraya bilirsin ama nasıl girmişler ve nasıl görünmeden çıkmışlar orası bir muamma. işte beni o filodaki kadın pilot  tam göreve gidecekken bulmuş tabii çok şaşırmış. Komutanına bildirmiş durumu bana bakmak için görevine gidememiş onun yerine başka bir arkadaşı gitmiş. Sonra polislere haber vermişler ailemden bir ize rastlayamayınca yurda vermek istememiş beni. Velayetimi alana kadar her gün gelmiş. Çabalamış almak için beni. Bir gün başarmış görevden sonra gelip alacakmış beni ve yeni evime kavuşacakmışım. O da heyecanlıymış. "

Derin bir nefes aldım.

" Tabii ben bunları çok sonra bulunduğum filonun komutanı yurda ziyaretime geldiğinde öğrendim. "

" Neyse sonra çıktığı operasyonda uçağı düşman topraklarına düşmüş. Bilirsin karacılar havacılardan hoşlanmaz. Özellikle düşman askerleri. Şehit etmişler Asena Komutanı. "

" İsmi. "

Durdu.

" Asena mıymış?"

"Evet, o günden sonra ismi bile belli olmayan bebek Asena olmuş."

"Sonra devletim baktı bana sahip çıktı. Ben de yüzünü, sesini bile bilmediğim üstelik biyolojik de olmayan annemin izinden gittim. Belki de intikam almak için. Bunu bilmiyorum. Onlar elimden anne sevgisini aldılar ben de onlardan yüzlerce can aldım."

" Senden çılgın bir hikaye bekliyordum  ama böylesini beklemiyordum ne yalan söyleyeyim."

" Herkesin dünyaya geliş amacı var işte ben bu iş için doğmuşum. "

" Ondan ne şüphe komutanım. "

Yüzünde samimi bir tebessüm oluştu. Buraktan beklediğim hareketler değildi.

"Hah şöyle bak kaç kere ölümden kurtardım seni. Senden  iyi olduğumu ve Komutanın olduğumu kabullenmene sevindim. "

"Orada dur bakalım biz de fena sayılmayız sonuçta."

" Tabii ki öyle. Biz hava kara ve deniz birlikteyken güçlüyüz."

"Sen nasıl karar verdin asker olmaya?"

Durgunlaştı.

"Ben daha sonra anlatırım ya. Senin hikayeni sindirelim bir."

"Nasıl istersen."

Kol saatime baktım.

01. 01

"Evlere geçelim çok geç oldu yarın erkenden uçuşum var."

"Emredersiniz komutanım."

Eliyle asker selamı verip arabamın kapısını açtı.

"Sen geç üşüme daha fazla ben de bunları toplar gidelim."

"Tamam. Hoşçakal."

Anahtarı çevirip oradan uzaklaştım.

BÖLÜM SONU

Nasıl ilerliyoruz yorum yaparsanız sevinirim.

Kendinize cici bakınn

F16'CI | ASENA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin