(Yazarın anlatımından)
29 Ekim 2015
"Asena, Asena!"
Yatağında kitabını okuyan küçük kız heyecanla gelen arkadaşına döndü.
"Ne oldu Feyza?"
"Asena" dedi kız tekrar. Koştuğu için nefes nefese kalmıştı. Biraz soluklandıktan sonra konuşmaya devam etti.
"Türk Yıldızları geliyormuş!"
Olduğu yerden hareketlendi küçük kız.
"Ne ciddi misin sen!?"
Heyecandan kitabını bırakıp tüm yüzünü Feyza'ya döndü.
"Böyle bir konuda şaka yapar mıyım kızım onlara aşık olduğunu biliyorum."
Hızla kafasını salladı kız. Ölmeseydi eğer annesi olacak kadın da bu ekiptendi. Öz annesini aramıyordu aksine bu kadını araştırıyordu. Onunla ilgili her şeye takıntılıydı.
"Aşk kelimesi bile az kalır."
Bakışlarını yere indirdi.
"Ama."
Devamını getiremedi.
"İzin vermezler ki gitmemize nasıl gideceğiz Feyza?"
Gözleri dolmuştu. Yetimhanenin böyle kötü yanları vardı işte. Hiçbir zaman istediklerinde çıkamaz giremezlerdi. Üstelik yemek saatleri geçince aç alır duşta yalnızca 15 dakika kalabilirlerdi. Hiçbiri hiçbir zaman sıcak aile evini tatmadı.
" Ya kızım " dedi Feyza gülerek. Ve devam etti.
"Sence ben bunu nerden ve kimden öğrendim?"
"Kimden?" dedi kız merakla
"Müdürden. İlyas Hocaya söylerken duydum. 29 Ekim kutlamaları için geliyorlarmış bizden de 15 kişi seeçip gösterecekler. Ve endişelenme en başta senin ismin vardı."
Kız koca bir çığlık atarak arkadaşının boynuna sarıldı. Normalde soğuk biriydi ama ailesini bulduklarını söyleseler bile bu kadar sevinmezdi. Türk Yıldızlarının büyük fanıydı. Kafaya koymuştu bir gün o da onlardan olup göğsünde şanlı Türk Bayrağını taşıyacaktı.
Birkaç saat sonra tam da Feyza'nın dediği gibi oldu ve içlerinde Feyza'nın da bulunduğu 15 kişilik grup gösteri alanına geldi.
Heyecandan eli ayağına dolaşmıştı kızın. Öyle ki otobüste yol boyunca onu izleyen erkek çocuğunu ruhu bile duymamıştı. Zira çocuk fark edilmeyecek gibi değildi. Uzun zamandır iletişim kurmak istiyordu Asenayla yandaki erkek yurdunda kaldığından yan yana gelmeleri çok zordu. Böyle etkinliklerde şanslıysa görüyordu. Değilse bir sonraki etkinliği bekliyordu konuşmak için cesaret bulmaya çalışıyordu fakat her seferinde geri dönüyordu.
Yine de bugün kararlıydı. Gidip onunla konuşacaktı.
Gösteri henüz başlamamıştı. Kız Türk Yıldızlarının baskılı eşyalarındaki standa göz atıyordu. Bir anahtarlığı eline aldı küçük bir F35 modeliydi üzerinde kırmızı beyaz yıldızlar vardı. Heyecanla fiyatını sordu. Gelen cevapla elini cebine attı ama gözlerinde büyük bir hüzünle anahtarlığı yerine birkaç bozukluktan ibaret olan parasını da cebine koyup gösteri alanına ilerledi.
Çocuk hemen arkasından gidip son harçlığıyla anahtarlığı aldığı gibi kızın ardından koştu.
"Ş- Şeeey" diye bağırabildi sesinin titremesini engelleyemedi.
Kız duymadı, yoluna devam etti.
"Bakar mısıııın?"
Bu sefer arkasına dönüp ona doğru koşan çocuğu gördü.
Anlamaya çalışır gibi kaşlarını kaldırdı.
"Merhaba Asena" dedi elini ensesine attı. Utanınca hep yapardı bu hareketi.
Asena da "Merhaba" dedi. "Tanışıyor muyuz?"
Çocuk kafa salladı.
"Ben seni tanıyorum ama sen beni hayır."
Uzun bir sessizlik oldu devamını getiremiyordu.
En sonunda titreyen elini cebine atıp anahtarlığı çıkardı. Başını eğip
"Senin için" diyebildi.
"Şimdilik param buna yetti ama büyüyünce bir gün karşılaşırsak buradaki her şeyden istediğin kadar alacağım. Bir de... "
Utançtan kıpkırmızı olan teni hiç yardımcı olmuyor.
" Adını gökyüzüne yazamam belki ama dağa taşa yazarım. Bordo bereli olmak istiyorum. "
Durdu.
Kız suratına bakıp anlam vermeye çalışıyordu.
"ondan yani" diye bitirdi yarım kalan cümlesini.
Kız mutlulukla aldı anahtarlığı ama anlam verememişti. Bunu dile getirdi.
"Öyle içimden geldi. Tanışmamızın şerefine gibi." dedi çocuk da konuştukça saçmalıyordu.
Daha fazla duramadı.
"Neyse hoşçakal" diyip koşar adım uzaklaştı kızın yanından.
"Nereyeeee?" diye seslendi Asena ama durmadı.
"BARİ ADINI SÖYLESEYDİN!?" sesini duysun diye çok fazla yükseltti ama etkili olmadı. Bu sırada gösteri başladı ve kız çocuğun varlığını unutup aşık olduğu semaya kaldırdı başını. Jet seslerini duyunca özgür hissediyordu.
Özgürlüktü jet sesi ve o gün emin bir şekilde yurda döndü. Devleti ona bakmıştı. Büyüyünce devleti için başarılı bir savaş pilotu olacaktı.
BÖLÜM SONU
