It all started with a dare ∞

Chapter 24

May ubo at sipon tyaka agpa-ulan. Bwahahaha. Kaya pag-pasensyahan niyo na itoowwnggg uodate a toh <3 :""""""">

-----------------------

Chapter 24

Daniel's POV

"Mr. Presidents?!!" Sigaw ko.

SHET! Ayoko pa pog makulog wala po akog ginawang kasalanan. SHET! >__<"

"Ikaw ba si Daniel John Ford Estrada Padilla? Ang lalaking nagpaiyak sa anak ko?" Tanong ni Mr. Bernardo / Mr. President.

KAILANGAN BUONG PANGALAN!? 

"O-opo.. P-pero dati p-pa po y-yun.. Ng-ngayon po.. Totoo na po toh. Mahal ko po talaga ang anak niyo.. Hindi ko po siya paiiyakin at mamahalin ko po siya ng lubos papakasalan ko po siya ng merong permiso ninyo.." Suod-sunod kong sabi.

EH SA KINAKABAHAN AKO EH >_<

"Hmm.. Muka ngang totoo pero halika't mag-usap tayo.." 

O___________O

WAG PO!!!!! >_____________<

"A-ah.. Papa.. H-hindi naman kailangan diba? Wag na lang. Baka nahihiya pa si Daniel sa'yo halika na Daniel.." Sabi ni Kath nahihilahin na dapat ako ng..

"CHANDRIA. WE. WILL. TALK. NOW." 

WHUUT? >___<

KAKATAKOT! AYAAAAAAW KOOOOOOOOOOOOO!

"P-pero Papa.." Kath.

"CHANDRIA. I SAID NOW."

"O-opo.." Sabi ni Kath pero bago siya umalis bumulong siya sakin ng...

"Goodluck. I'm sorry.. Wag kang mag-alala. Mabait yan.. *kiss sa cheeks*" 

O______________O

^//////////////////////////////////////////^

"Ehem." 

"Ah-uh.. B-bakit po ba Sir?" 

"LAYUAN MO ANG ANAK KO." 

O__________O

Kath's POV

A-ano na kayang nangyari kay Daniel dun?

Kung sugudin ko na kaya ---este WAG! MAGHIHINTAY LANG AKO!

Argh >_< 

Nakakainis naman eh!

Nakasandal dito sa glass wall tinititigan ang view ng biglang...

"KYAAAAAH!! SINO TOH?!! KYAAAAAH!!! WAAAAHH!! DANIEEEEELLLLL!!! PAAAPAAA!!" 

"Aish! Kath! Ano ba yan! Ang ingay mo eh! Surprise nga eh! HAYY! Nakakabingi! >_<" Sabi ni..

ni...

"DANIEL!? ARGH! NAKAKAINIS KA! DI MO BA ALAM NATAKOT AKO!? ARGH! BAHALA KA NGA DYAN!!" Ako.

T-teka...

Lumingon ulit ako tyaka tinanong "Okay ka lang ba? Wala bang ginawa sa'yo si Papa?" 

Ngumiti siya tyaka sinabing..

"Upo ka muna sa tabi ko bago ko i-kwento sa'yo.. *smirk* " Dj.

"ARGH! FINE! >_<" Ako.

Daniel's POV

"So.. Ano... Nang... Uhm.. Nangyari kanina sainyo ni.. uhm... Papa?" Kath.

Haha. Naiilang siya. Bwahaha. Pano ba naman! Inaakbayan ko siya tas sobra titig ko saknya..

"Ganto kasi yun baves.. Kailangan daw kitang layuan..." Sabi ko sakanya habang nakayuko..

Nakita ko siyang sumimangot iniwas ko ang tingin ko..

Naiinis ako sa sarili ko kasi---

"S-sorry *hik* H-hindi ko alam na y-yun yung mangyayari.. *hik* P-pasensya na... S-sorry... *hik*"

O__________O

"T-teka Kath! Uy! Ito naman! Teka! Hoooy! Sssh... Kath tama na.. Aish!" >___< 

Ang tanga mo talaga Dj! 

Try mo kasing magsalita ng mabilis diba?

"S-sorr-----uhmpp.." 

Hinalikan ko siya.

Yes. Hinalikan ko siya.

It's not like it's her first time to kiss me right? 

Nagpupumiglas pa siya pero.. 

Masyado akong malakas...

Nung napansin ko nang na carried away---Este kumalma na siya..

Bumitaw na ako sa halik dinikit ang noo ko sa noo niya..

Hanggang ngayon umiiyak pa rin siya.

Pununasan ko yung mga luhang yun... Mga luhang nagsasabing protektahan ko siya...

"Kath.. Mahal kita.. You know that. Hindi ko kayang lumayo sa'yo.." Ako

"B-b-but..." Kath.

"Ssh.. Let me finish okay? Tumango na lang siya. I love you. I can't live without you simula ng dumating ka sa buhay ko. Sa tingin mo ba ganun ganun na lang para sakin na bitawan ka? NO KATH. Hindi na kita bibitawan. HIndi na kita pakakawalan. Your father said Kailangan kitang layuan pero ipinaglaban kita. Ang sabi ko sakanya. I'll prove myself and my love fo you. Kath.. Trust me on this. I LOVE YOU. Walang pero-pero. Walang dahilan kung bakit. Basta alam ko ikaw ang buhay ko..." and with that niyakap niya ako.. Umiiyak.. 

SHE IS MY DEFINITION OF HAPPINESS. 

"D-dj.. I.. I love you too.." 

--------------------

SABAW! WALANG INSPIRASYON! CHAROT. XD

Payo ko lang sainyo ha? Sulit-sulitin niyo na ang sweet moments nila. Seriously.. Sulitin niyo na.. Malapit na ang pinakamalaking twist >:)

Read. Comment. Vote. Fan me :*