- EVDEKİ YABANCI-

-12-

Yeni kapak için Ashton38 ' e çook teşekkür ederim ^-^

Multimedia : Barış

"Sonunda geldin Barış . "

"Trafik vardı kızım . Mızmızlanma.Hadi bin arabaya."

Barış'ın sözü ile arabaya bindim .

"Ee ne oldu size ?"

"Eve gidince anlatırım . Sen adam ol arabayı sür."

"Kızım ben senden büyüğüm . Niye benle böyle konuşuyon ya ?"

"Aramızda iki yaş var abartma Barış ."

***

"Burası mı senin evin fakir ?"

"Ne diyon kız sen ? Evimi beğenmiyorsan kapı o tarafta . "

"Tamam be sustum . Beğendim beğendim ..."

"İyi tamam sen şu odaya git orada kız kıyafetleride var . "

"Kız kıyafetlerinin o odada işi ne ?"

"Arada sevgilim geliyo . Eşyaları var o odada . "

"Tamam . "

Odaya girdim . Biraz inceledim . Sonra beğendiğim bir kaç kıyafet vardı . Onları falan denedim . Sonra odadan çıkmaya karar verdim . Odadan çıktığımda kapı çaldı . Kapıda yaklaştım. Kapı deliğinden kim geldi diye bakmaya başladım . Hayır , hayır bu gördüğüm kişi Baran olamaz . Koşarak Barış'ın yanına gittim fısıldayarak konuşmaya başladım .

"Barış nolursun bana yardım et."

"Noldu kız yine ne yaptın? "

"Barış sessiz konuş . Bak şimdi kapının önüne bi çocuk geldi . Yani benim arkadaşım onu burdan gönder nolursun...."

"Karşılığında evimi temizlersin ama."

Omzuna bi tane vurdum . Fırsatcı ya .

"Tamam tamam Allah'ın cezası."

Sırıtarak kapıya doğru gitti . Tabi hala kapı çalıyordu . Kapı deliğinden baktı . Sonra bana hışımla dönü . Yanıma koştu .

"Kızım sen onu nerden tanıyon ?? Hem o benim en yakın arkadaşım!"

"Ne ?? Offf .. Neyse sen yinde gönder onu . Hadi benim canım kardeşim ."

"Ben senin kardeşin değilim . Senin kardeşin Aslı . "

Haklıydı . Size bahsetmedim ama benim ablam var . Adı Aslı . O ailemin yanında kalıyo . Ablam diyorumda oda üniversite 2 . Sınıfa gidiyor . İzmir'de okuyor . Neyse konuyu değiştirmeyelim . Barış konuşmaya başladı .

"Kim oo?"

" Barış benim aç . "

Barış bana doğru döndü odaya git işareti yaptı . O sırada kapıyı açacağını fark ettim . Odaya kosarak gittim . Oda kapıyı açtı .

"Hoşgeldin kardeşim ."

"Niye kapıyı açmıyon lan ??"

"Kusura bakma kanka ya . Müsait değildim ."

Onlar konuşurken bende onları kapıdan dinliyordum.

"Nasılsın Baran ?"

"Kötüyüm . Senin nasıl olduğunda beni ilgilendirmiyo ."

"Noldu ?"

"Direk konuya gireceğim . Bir kız var . Benim arkadaşım gibi . Ve ben onun kalbini çok kırdım . Şimdi de nereye gittiğini bilmiyorum."

"Sen bana şu olayı baştan anlatsana. "

Baran konuşmaya başlamıştı . Söylediği herşey doğruydu . Telefonumda zil sesi son sesti ve ben çok şanslı bir insan olduğum için bir anda çalmaya başladı . Elim ayağıma dolandı . Ne yapacağımı bilemedim . Telefonu bulduğumda tam elime aldım ki telefon kapandı . Ben ne diyorum ? Çok şanslıyım demiyor muyum ??

" Barış telefonun yanında . Benimkide yanımda . Kimin telefonu çalışıyor o zaman ?"

"Kuzenim geldi de onun telefonu herhalde . "

Eyvahh konu benden açıldı .

"Kız mı ?"

"Niye soruyon lan yavşican mı ?"

"Belki . Napiyo şu an ?"

"Sanane lan !! "

"Tamam dostum atarlanma . "

"Bekle ben bi bakim ona ne yapıyor diye ."

Hayır anlamıyorum ben Baran'dan kaçıyorum o her türlü gelip beni buluyor . Odaya Barış'ın geleceğini anladığım için yatağa girdim ve uyuma numarası yaptım . Kapı açıldı . İçeriye Barış girdi .

"Uyumuş bu yaa."

Odadan çıktı . Seslerini duydum ama . Barış Baran'a odaya gelip bana bakmasını söyledi . İşte şimdi bittim ben .

"Barış bu kız senin kuzenin mi ?"

Diye sordu tedirginlikle Baran.

"Evet abicim noldu ki ?"

"Olum sana anlattığım kız bu !!"

"Ciddi misin? Demek bana kızlarla kavga ettim diye yalan söyledi öyle mi ? Demek evleri yandı ha ? "

"Öyle oldu işte . Şimdi ben bu kızı nasıl eve götüreceğim ? "

"Götürmeyeceksin. "

"O nasıl laf öyle oğlum ? Elinde sonunda götüreceğim. "

"O isterse gelir isterse gelmez . "

"Iyi o zaman bende burada kalayım sabah konuşurum onunla . "

"Iyi olur . "

Odadan çıktılar . Yavaşça gözlerimi açtım. Biraz tavana baktıktan sonra uykumun geldiğini anladım . Kendimi uykunun kollarına bıraktım .

***

"Sence daha ne kadar uyur ??"

"Sanırım kış uykusunda . "

Kafamı kaldırdığımda başım da Barış ve Baran'ı gördüm . Gözlerimi hafif kısarak onlara baktım .

"Gidin başımdan . Barış defol kahvaltıyı hazırla . "

"Biz çoktan kahvaltıyı yaptık kızım sen uyu . "

Hışımla yataktan kalktım . Sonuçta bu kahvaltı yani o benim en sevdiğim öğün ve ben kahvaltısız yapamam .

"Laaannn !!! Nasıl beni uyandırmazsınız !?!?!?"

"Hadi defol evimden."

"Ne diyon olum sen ?"

"Hadi sevgilini al ve gi-"

"O benim sevgilim değil ."

"Her neyse sevgili kuzenim . Evimden defol . Kız arkadaşım gelecek . "

"Barış nerde kalcam ben ??"

O sırada bizi dinleyen Baran lafa atladı .

"Ben burada neyim ??"

"Domuz . Domuzsun sen . Töbe töbe . Sen sus."

"Barış ben hiçbir yere gitme- aaaa Baran indir beniiiii . Seninle gelmeyeceğim . "

Baran yine yaptı yapacağını beni kucağına aldı . Kafam omuzuna değiyordu . Ayaklarım onun ön tarafında sarıyordu .Barış ise arkada sırıtarak bana bakıyordu . Ona el hareketi çektim . Sonra pes ettim ve Baran'ın beni taşınmasına izin verdim .

Bölüm nasıldı gençler . Bakın ben o kadar emek vererek bölüm yazıyorum . Lütfen oy vermeye üşenmeyin.... Sizi seviyorum snsnsjndnd