Direk hikayeye giriyorum ....... Bu arad ipk yorum yapan yada en uzun , bölümü ona ithaf edeceğim.
Taksiye binerken Baran'a göz ucuyla baktım . Bana öfke dolu gözlerle bakıyordu . Nedenini anlayamıyordum . Ama onu takmadan taksiye bindim . Evi tarif ettikten sonra yola odaklandım . Telefonumun çalması ortamda ki sessizliği bozdu .
"Efendim Aslı .Evet yoldayız . Tamam görüşürüz. "
O sırada gözlerim Baran'a kaydı telefonuna bakarak gülüyordu . Hayır neye gülüyor yani ??
Evin önünde indiğimizde kafamı yan yatırdım ve konuşmaya başladım.
"Niyeyse burayı hiç özlememişim ."
"Neden?"
Baran'ın bana soru sorması beni şaşırtsa da cevap verdim sonunda .
"Annemi sevmiyorum . Bana resmen evlatlık alınmış , istenmeyen çocukmuşum gibi davranıyor . "
Baran bir süre yüzümü inceledikten sonra evin kapısını çaldı . Kapıyı açan hizmetliydi .
"Hoş geldiniz efendim . "
"Hoş bulduk . "
"Hoş bulduk .
Salona doğru yürüdük . İçeride annem,babam ve Aslı vardı . Biz kapıdan içeriye gürünce herkes ayağa kalktı .
"Kızım"
diyerek bana doğru koşan anneme canavar görmüşcesine baktım .
"Seni çok özledim .Dön bir bakayım sana ."
diyerek beni çevirmeye başladı . Sonra ise öptü .
"Oğlum sende hoş geldin .Demek kızımın sevgilisi sensin . Maşşallah çok yakışıklısın . "
dedi ve babama döndü . Babam da bana doğru geldi ve sarıldı . Sıra Aslı'ya gelmişti . Yanıma doğru geldi ve bir anda Baran'a sarıldı . Sonra bana döndü ve kocaman gülümsemesi ile bana sarıldı . Neden ilk Baran'a sarıldı ?
yemek masasına oturduk ve muhabbet ederek yemek yemeye devam ettik .
"Kızım evinizden memnun musunuz ? "
babamın aniden sorduğu soru üzerine öksürmeye başladım . Adama evin yandığını söylersem beni İzmir'e alırdı . Hemde temelli !!Hem bi dakika b dakika !! Ev sahipleri babamı arayıp , evin yandığını söylemediler mi ?? Peki ya o kadar masrafı kim ödedi ? Ben bunları düşünürken Baran lafa girdi .
"Siz hiç merak etmeyin efendim .Kızlar rahat ."
Baran'a atabildiğim en kötü bakışı attım . Çünkü o bütün masrafları karşılamıştı . Bu kadar rahat olduğuna göre kesinlikle !1 Gözüm Aslı'ya takıldı . Elini çenesinin altına koymuş , sırıtarak Baran'a bakıyordu . Bir anda annemin onu dürtmesi ile kendine geldi .Bu kız yoksa benim erkeğime mi asılıyor ?? Ne dedim ben beee ?? Yok öyle bir şey !! Yanlış anlamayın bak . Yani Baran benim değil ama ona bakmasın yani . Bakmasın !!
"E sevgili kardeşim Baran ile nerede tanıştınız ? "
filmler de ki gibi Baran ile aynı anda yanlış cevap vermemek için Baran'ın bacağını cimcikledim . Yani bu da benim konuşacağım anlamına geliyor . İşi biraz romantikleştirebilirim yani . Fazla şey etmem yani .
"Biz çay bahçesinde tanıştık . "
Aslında okulda ...
"Canan ve ben gezerken tabi benim elimde de çay var , onu yanlışlıkla Baran'ın üstüne dökünce Baran tabi bayağı bağırdı . "
Can tam bana tokat atacakken beni korudu ...
"Sonra ben orada ona teşekkür ettim .Sonra ki gün tekrar orada karşılaştık . Ve sonra ki günde. Yani böylece tanışmış olduk . "
ona teşekkür bile edememiştim oysa ki ...
Cidden ya biz keşke başka şekilde tanışsaydık . Belki o zaman daha iyi anlaşırdık .
"Ay ne romantik . "
diye beni hayaller aleminden çeken ses Aslı'nın sesi oldu .
"Ya evet . "
"Baran , oğlum seni daha yakından tanımak istiyorum . Ve Toprak senin de bu yıl İstanbul'a gitmeni istemiyorum . Yani diyeceğim şu ki , ikinizin de kaydını aldırdım . Artık siz İzmir'de okuyacaksınız ."
Babam lafını bitirdiğinde ağzımdaki suyu karşımda oturan Aslı'nın yüzüne tkürdüm . Sonrası ise tam bir curcuna . Aslı sinirle ayağa kalktı tabi bende . Baran kahkahalara boğuldu sonra babamın onun sırtına vurması ile öksürük yağmuruna tutuldu . Annem ise sinirlendiğini belli eden cümleler söyedi . Bende Aslı'nın koluna girip banyoya doğru yürümeye başladım . Tabi Aslı'dan da özürler diliyordum . O ise beni sakinleştirmeye çalışarak "önemli değil , Toprak uzatma " gibi cümleler söyleyip duruyordu .
Aradan 2 saat geçtikten sonra herkes oturma odasında oturuyordu . Bende yanlarına gidip oturdum .
"Baba neden Baran ile benim kayıdımı bize sormadan buraya aldırdın ?"
"İkinize de sadece şaka yapmak istemiştim . Ama bir şartım var ."
Seslice yutkundum ."Sizi görmek istiyorum . Yani nasıl anlaşıyorsunuz diye . O yüzden "
"Olur. Olur Semih Amca ."
Diye lafa atladı Baran . Annem o sırada lafa girdi .
"Kızım siz çıkın odalarınıza orada güzelce dinlenin ."
Kafamla onaylayıp , Baran'la beraber hizmetliyi takip ettik .
-yazarın bakış açısıyla-
Baran merdivenlerden Toprak ile beraber çıkarken Toprağa baktı ve sırıtmaya başladı. Toprak çok yorgun olduğu için Baran'a bile bakmadan odasına girdi . Baran odasına girerken ne yapacağını , nasıl yapacağını düşünmeye başladı . Daha Toprağın babasını bile tanımıyordu . İşler yoluna girecek miydi? Baran bunları düşünürken kendini uykuya teslim etti .
Merhaba !!!! Bu bölüm kısa oldu . Malum bayram temizliği . Ancak bu kadar yazbildim . Akşam bi bölüm daha yazmaya çalışacağım . Söz vermiyorum ama yazabilirim . Hepinizi seviyorum ^-^ ve ayrıca BU BÖLÜME İLK YORUM YAPAN KİŞİYE İTHAF EDECEĞİM .OY VERIP YORUM YAPARSANIZ ÇOK SEVİNİR VE BÖLÜMLERI HIZLI YAYINLARIM .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
- EVDEKİ YABANCI-
Genç KurguHayat kısa. Her şey yanlış gidecek .Biliyorum . İşlerin daha ne kadar kötüye gideceğini görmek için bunları yapıyorum. Ben Toprak Güngör. Bazen melankolik bazen ise enerji kaynağı. Sen ise , sen ise benim hayatımın baş rolü , hayatıma yol veren ve b...