Vakantie ~ Flikken Maastricht

3.

Pov Eva

Aangekomen op het vliegveld moesten we van alles doen waar ik niks van begreep, ik had tenslotte nog nooit gevlogen. We kwamen bij borden waar je kon zien naar welke gate je moest.

'Waar moeten we heen, Wolfs?' vroeg ik om te achterhalen waar we naartoe zouden gaan.

'Gate 4'

Mijn ogen scande het bord en mijn mond viel open toen ik zag waar we heen gingen. Barcelona. Daar wilde ik altijd al een keer heen. Maar door mijn verleden had ik die hoop opgegeven.

'Gaan we echt naar Barcelona?' vroeg ik nog steeds ongelovig. Wolfs knikte overtuigend en wisselde snel een blik met Marion. Ik wist wat dit betekende. Wolfs had dit met Marion besproken. Ze wist het gewoon al.

'Oh' zei ik en gaf Wolfs en Marion allebei en speelse tik.

Niet lang daarna kwamen we op het punt dat we afscheid moesten nemen van Marion. Ze gaf me een dikke knuffel.

'Veel plezier hé, meid. Maak er wat leuks van.' Dat laatste zei ze met een knipoog.

Pov Wolfs
Nadat Marion, Eva een knuffel had gegeven kreeg ik er tot mijn verbazing ook één. Toen ze: 'Wees voorzichtig en pas goed op Eva' in mijn oor fluisterde, snapte ik de intensie van de knuffel.

Na nog een laatste keer gezwaaid te hebben konden we meteen het vliegtuig in. Ik zette onze handbagage in de opslagbakken boven ons en ging naast Eva zitten. Ze zat te kloten met haar riem.

'Kom maar' hielp ik haar met het vastklikken van de riem, waarna ik mezelf ook voorzag van de gordel.

Het voertuig kwam langzaam in beweging om zich klaar te maken voor het opstijgen. Ik keek opzij en zag Eva slikken.

'Nog nooit gevlogen?' vroeg ik uiterst verbaasd bij het idee dat ze nog nooit naar het buitenland geweest was. Ze schudde haar hoofd.

'Het is niet eng hoor, het is juist leuk en heel mooi' pakte ik haar hand waar ik bemoedigend in kneep. Ze glimlachte en keek weer naar buiten. Ze hield mijn hand nog steeds vast en kneep harder toen het vliegtuig de lucht in ging. Maar dat werd al snel minder toen ze door het raampje keek en ik zag haar genieten van het prachtige uitzicht.

'Wilt u misschien wat drinken of eten?' vroeg een van de stuwardessen.

'Eef, wil jij wat?' stootte ik haar aan met mijn elleboog.

'Hm, wat' humde ze terug.

'Of je wat wil hebben' grinnikte ik om haar slaperige hoofd.

'Ja doe maar water ofzo' en ze draaide weer om.

'Flesje water en een cappuchino, alsjeblieft' richtte ik mijn blik weer op de vrouw. Ze zette de drankjes klaar terwijl ik afrekende.

'Eef, je wa..' ik stopte midden in de zin toen ik zag dat Eva in slaap gevallen was. Ik glimlachte en pakte mijn boek er weer bij.

Na ongeveer een uur of twee werd er gemeld dat we gingen landen. Zachtjes schudde ik Eva wakker en streelde zacht met mijn vingers over haar wang. Langzaam ontwaakte ze, rekte zich en richtte daarna een vragende blik op mij.

'We gaan landen' beantwoorde ik haar niet gestelde vraag. Ze klikte haar gordel vast, pakte mijn hand en keek naar buiten. Samen genoten we van het uitzicht. Maar het meest genoot ik nog van haar vingers die verstrengeld waren met de mijne.