“Paskong kay Lungkot”
Masayang nanganga-rolling ang mga bata sa daan, ngunit nandito lang ako sa ilalim ng punong kahoy pinagmamasdan sila. Nakikinig lamang ako sa kanilang magandang boses.
“Mabuti pa sila at masaya. Samantalang ako nag iisa. Wala na ngang tirahan wala pa yung pamilya ko. Sana maranasan ko rin yung buo ang pamilya.” naiiyak kong saad sa aking sarili. Simula nong namatay ang pamilya ko, pati mga relatives ko ayaw sa akin. I don't know why.
“Mararanasan ko na naman yung pait at lungkot! Ma, Pa! Sana nandito kayo para buo tayo. Pero ang daya nyo kasi inwan nyo ko!” naiiyak kong sambit sa aking sarili
“ Pasko na sinta ko, hanap hanap kita, bakit magtatampo’t nilisan ako.” kanta ng mga bata nong dumaan sila sa akin. “Kung mawawala ka, sa piling ko sinta, paano ang pasko, inulila mo.” naiyak akong muli dahil sa patuloy nilang pagkanta.
Ngumiti ako ng mapait at pinahiran ang mga luha ko, masaki’t mabigat sa dibdib. Iniisip ko ang nakaraang kay pait, kung paano namatay ang aking mga magulang. Kung sana ito’y aking maibabalik, mapatigil ang paglipas ng oras para lang sila’y makasama pa ng matagal.
~The End~
❥︎:@𝑳𝒂𝒛𝒚_𝑷𝒔𝒚𝒄𝒉𝒐24🖋️
❥︎:𝑷𝒍𝒂𝒈𝒊𝒂𝒓𝒊𝒔𝒎 𝒊𝒔 𝒂 𝑪𝒓𝒊𝒎𝒆
❥︎:𝑶𝒑𝒆𝒏 𝒇𝒐𝒓 𝑪𝒓𝒊𝒕𝒊𝒄𝒊𝒔𝒎
YOU ARE READING
The Untold Story Of Love (One Shot Story Compilation)
NouvellesEvery Characters have different forms of life. Struggle's, challenges, Acceptance and So on that life will have to go on Journey. Every part of this oneshot stories content may feel happy, sad, envy, anger and jealousy. DISCLAIMER This story is work...
