Lia'nın anlatımıyla~
Lee Know bana yardım ediyo. Belki korumacı bir erkek arkadaş gibi davransada en azından yardım ediyo...
Lee Know:Hadi gel seni... *sessizce~Nerde kalıyorsun?
Lia:*sessizce~Yurtta.
Lee Know:Seni yurduna götüriyim.
Lia'nın anlatımıyla~
Lee Know'la beraber kaldığım yurda doğru yürümeye başladık. Aslında ona güvendim. Neden bilmiyorum ama samimi biri. Onunla dakikalarca yürüdük. Ben sürekli arkama bakıp onun felip gelmediğini kontrol ederken Lee Know sadece yürüyordu. Bazen bana sorular soruyordu...
Felix'in anlatımıyla~
Artık Lee Know'la olduğu için rahatım. Sadece Lee Know'a güvenmesi gerekiyo. Ondan sonra bende tanışınca... Artık onları çok uzaktan takip ediyorum. Ben olduğumu Lee Know bile anlayamaz.
Lia:Senin adın neydi?
Lee Know:Lee Know.
Lia:Memnun oldum.
Lee Know:Bende. Sanırım kaldığın yurt burası.
Lia:Evet, teşekkürler.
Lee Know:Numaranı vermiycek misin? Bir daha böyle birley yaşarsan ararsın hemen gelirim.
Lia'nın anlatımıyla~
Lee Know'un bana böyle demesi garip geldi. Bir dahaböyle birşey yaşarsam mı? Numaramı verip vermeme konusunda çok kararsızın. Ama onu daha fazla bekletemem. Başka bir şansım yok gibi.
Lia:**********.
Lee Know:Arıyorum. Çalıyor mu?
Lia:Evet çaldı.
Lee Know:Tamam. Görüşürüz.
Lia:Görüşürüz.
Lee Know'un anlatımıyla~
Lia yurduna girene kadar bekledim. Yurduna girdiğin de evime doğru yürümeye başladım. En yakındaki otubüs durağına gidip otubüsü beklemeye başladım. Sonra yanıma Felix geldi.
Felix:Selam.
Lee Know:Sen hala bizi takip mi ediyodun?
Felix:Evet. Ne sandın? Neyse başka birşey öğrendin mi?
Lee Know:Evet. Yurtta kalıyo.
Felix:Başka?...
Lee Know:Birde telefon numarası.
Felix:Söyle.
Lee Know:Neyi?
Felix:Numarasını.
Lee Know:********** ama arama.
Felix:Tamam. Sadece bulunsun.
Lee Know:Gerçekten "Güzel" diye mi kaydettin?
Felix:Adı ne?
Lee Know:Lia
Felix:Tamam o zaman.
Lee Know:Gerçekten "Lia <3" diye kaydediceksin? Senden daha yaratıcı şeyler beklerdim.
Lia'nın anlatımıyla~
Odama gidditğimde Lee Know'un numarasını kaydettim. Sonra yattım. Son 1 ayım kalmıştı. Okulumun yurdu güzeldi. Katı kuralları da yoktu, dışardan arkadaşlarını davet edebiliyordun. Ama Lee Know bunu bilmiyordu. Bunu ona söylemeli miydim? Belki daha sonra... Artık yatmalıydım.
SABAH~
Lia'nın anlatımıyla~
Herzamanki gibi kalktım. Kahvaltı içinhazırlandım ve telefonumu alıp odamdsn çıktım. Sanırın kahvaltıya biraz erken gelmişim. 5 kişi falan var. Sessizce kahvaltıkı yaptım ve yurttan çıktım ve yürümeye başladım. Yurdumun yanındaki metroya gittim. Çok fazla kişi siyah giyimliydi. Ama mavi saçlı biri yoktu, bu beni rahatlattı aslıbda. Metro geldiğinde metroya bindim ve telefonumu elime alıp gelen mesajlara baktım. Arkaşlarım, annem, arkadaşlarım yine arkadaşlarım ve bir dakika Lee Know'mu? Ona cevap yazdıktan sonra birinin bana seslendiğini duydum.
Lee Know:Lia!
Lia:Burda ne işin var?
Lee Know:Yurdunun kurallarına baktım. Seni ziyarete gelicektim.
Lia:Gerek yoktur...
Lee Know:Neyse ben bu durakta inmeliyim. Görüşürüz.
Lia:Görüşürüz.
Lia'nın anlatımıyla~
Lee Know gittikten sonra telefonuma bakmaya başladım. Bir süre sonra gözüm karardı birinin birkaç kez "Lia, Lia iyi misin?" diyişini duydum, ondan sonrası yok... Gözlerimi açtığımda nerde olduğumu seçemedim. Ne olduğunu hatırlamıyordum. Biraz doğrulup etrafıma baktığında hastanede olduğumu anladım. Ve kolumdaki serumu fark ettim. Bitmek üzereydi. Sanırım uzun süredir burdaydım. Telefonumun nerde olduğuna baktım. O sırasa odaya 2 kişi girdi. Birisi doktordu ama diğerini tanımıyordum. Birine benzetiyordum ama...
Doktor:Merhaba Lia hanım. Neden burda olduğunuzu hatırlıyor musunuz?
Lia:Hayır.
Doktor:Bayılmışsın. Düşerken de başınıza çarpmışsın. Yarın çıkabilirsin. Peki arkadaşını hatırşıyor musun?
Lia'nın anlatımıyla~
Doktorun gösterdiği mavi saçlı ve uzun boylu olan çocuğa baktım. Tanıdıktı ama kim olduğunu hatırlamıyordum.
Lia:Hatırlamıyorum.
Doktor:Tamam, bu normal. Tahminimce 1 hafta sonra tekrar hatırliycağını düşünüyorum.
Lia'nın anlatımıyla~
Doktor çıktığında o çocuğu izliyordum. Yürüdü, yatağın yanındaki koltuğa oturdu. Gözüm saate kaydı, sanırım çok uzun zamandır baygındım. Saat 3 olnuştu.
Felix:Felix.
Lia:Efendim?
Felix:Adım... Felix.
Lia:Memnun oldum...
Felix'in anlatımıyla~
Sabah erkenden yurduna gidicektim. Metroya bindiğimde tam indiğimde Lia'nın da bindiğini gördüm. Bende tekrardan bindim. Bir süre sonra oldu. Bayıldı. Metro kalabalık değildi. Benden yanına gittim, onu metrodan indirip ambulans çağırdım ve onunla bekledim 8 saattir uyanmasını bekliyordum...
2. Bölümün sonu...
