in love with a beach boy

de waarheid

POV: BEA

Jere loopt mijn kamer uit, ik doe mijn deur dicht maar ik doe hem niet op slot. Ik loop naar mijn koffer en pak mijn bikini eruit, ik doe hem aan en ga voor mijn spiegel staan. Overal waar ik kijk op mijn lichaam zitten littekens, dus besluit ik mijn badjas aan te doen. Hij is veel te groot, en dat is maar goed ook want dan kan hij mijn hele lichaam bedekken zodat niemand mijn littekens kan zien. Ik moet alleen nog een smoes bedenken om niet te zwemmen zodat ik mijn littekens niet hoef te laten zien.

Ik loop mijn kamer uit, de gang op en de trap af. In de keuken zijn Jere en Laurel aan het praten. Zodra ze doorhebben dat ik er ben loopt Laurel weg en draait Jere zich om. Ik zie jere zijn ogen over mijn badjas glijden. ¨Zullen we gaan¨ vraagt hij, ¨yep, lets go¨"antwoord ik. De wandeling naar het strand is stil, totdat Jere vroeg ¨wie als eerste bij de zee is?¨. Nu wist ik dat ik het zou verpesten, want ik kan niet rennen door mijn enkel blesure die ik door mijn vader heb. Ik kan niets bedenken dus zeg ik maar ¨ehhhmm liever niet, ik heb ehhmm slechte enkels door ehh hockey¨. Ik wist dat Jere dit niet geloofde, dus doe ik mijn hoofd naar beneden en loop naar de zee. Maar Jere haalt me in en begint te praten. Hij zegt ¨een kwartier geleden zij je nog dat je alleen maar dansen deed¨, ik stop met lopen. Hij gaat verder ¨en luister ik wil je niet forceren om iets te zeggen, maar ik weet dat iets je dwars zit, je hoeft me niet te vertrouwen maar ik wil zeggen, ik ben er voor je.¨ 

Ik wil het niet meer verbergen, ik kan het gewoon niet meer. Dus denk ik kort na, en ik heb me eigenlijk nog niet beseft dat ik me nog nooit zo veilig heb gevoeld als bij Jere, en ik besluit dat ik hem kan vertrouwen. Ik maak de knoop van mijn badjas los en laat mijn badjas van mijn lichaam afglijden. Jere bekijkt me van top tot teen, op zijn gezicht staat een bezorgde uitdrukking, maar ook kan je zien dat hij hier ook heel verdrietig van word en ook boos. Op dat moment hou ik het niet meer, ik stort neer met mijn knieen op het warme zand, ik laat mijn hoofd in mijn handen zakken en begin zachtjes te huilen. Op dat moment stort Jere naast mij op het zand neer, hij slaat zijn arm om me heen. Zonder te twijfelen leg ik mijn hoofd op zijn schouder en laat de tranen rollen.

Na ongeveer een kwartier ben ik wat bijgekomen en komt Jere voor me zitten, hij pakt mijn beide handen vast. Ik voel me veilig, bij hem. Hij kijkt me aan, maar ik kijk naar beneden. Ik begin te vertellen, alles. Over mijn vader, over het werken. En het fijne is, Jere luistert de hele tijd, hij onderbreekt me niet nee, hij laat me gewoon praten. Niemand liet me ooit gewoon uitpraten, hij wel.  Ook laat hij mijn handen niet los, hij houd ze vast en aait er zachtjes met zijn duim over. Nog nooit heb ik me zo fijn gevoeld bij het vertellen van mijn verhaal, zo veilig, zo geliefd.

Als ik eindelijk op kijk, kijkt Jere nog steeds naar mij, dit keer met tranen in zijn ogen. Ik sta op, en daardoor doet hij hetzelfde. Daar staan we dan, op het strand, tegenover elkaar met tranen in onze ogen. En dit keer ben ik degene die contact maak. Ik zet en stap naar voren en sla mijn armen om zijn nek, hij twijfelt geen seconde en slaat zijn armen om mijn middel. En zo blijven we staan, tot Jere begint te praten. ¨Bea¨ begint hij ¨ik ben heel blij dat je dit aan mij durfde te vertellen, dat je me vertrouwt, en ik beloof dat ik dit nooit aan iemand zal vertellen en er altijd voor je zal zijn. Maar nu een klein vraagje?¨. ¨Ja¨ zeg ik met een grijns ,¨zullen we dan nu gaan zwemmen?¨. ¨Ja, goed idee¨ zeg ik lachend. Jere aait nog een paar keer over mijn hoofd en geeft me dan een kus op mijn voorhoofd.¨Wil je wel doen wie als laatste bij de zee is¨"grijnst hij. Ik lach en zeg ¨loop nou maar gewoon¨.

Na het zwemmen pakken we onze handdoeken en lopen we terug.  We komen bij de buiten douche, Jere rent voor me uit en gaat in de douche staan. ¨Dat is niet eerlijk¨ zeg ik  ¨jij kan rennen¨. Hij grijnst en zegt ¨we kunnen ook samen douchen?¨. Ik grijns, stap onder de douche en zeg ¨prima¨. Dan uit het niets spuit hij allemaal shampoo over mij heen, ¨OMG¨ gil ik. ¨Dat is misschien een beetje veel shampoo, hier ik help wel¨ lacht hij. Hij pakt mijn schouders vast en draait me om, daarna begint hij de shampoo van me af te spoelen. Als hij klaar is pak ik mijn handdoek, droog me af en loop naar binnen samen met Jere. (btw ze douchen wel met hun zwemkleren aan)