in love with a beach boy

dood?!

POV: JEREMIAH

¨Hé¨ zeg ik als mijn moeder op neemt, ¨ehm klein vraag je¨ begint ze ¨waarom staan er allemaal politie auto's en ambulances voor de deur terwijl er een dode man uit ons zwembad wordt gehaald¨. ¨DOOD¨ vraag ik. ¨ja dood¨ antwoord ze, ¨kom nou maar hier heen want volgens mij hebben jullie wat uit te leggen¨, ¨is goed we komen er aan¨ antwoord ik. ¨Wat is er?¨ vraagt Bea, ¨we moeten gewoon even terug naar huis¨ lieg ik. Ik kan Bea niet zomaar vertellen dat we haar vader hebben vermoord toch? Hoe zou ze reageren, zou ze huilen of zou ze blij zijn. Ik weet het echt niet. We lenen een golf kart en rijden richting huis. Als we thuis aan komen rijden is het chaos, er staan allemaal auto's, onze familie komt op ons af rennen en de politie ondervraagt ons. 

Een paar uur later is het weer rustig, alles is uitgelegd aan de politie en iedereen is weer weg. Bea heeft de hele tijd helemaal niets gezegd, ze heeft alleen maar voor zich uit gestaard en heen en weer gewiegd. ¨Ik ga naar boven¨ zegt ze opeens, en ze loopt weg. Conrad geeft me een 'ga achter haar aan' blik, maar ik weet niet of dat wel zo slim is. Uiteindelijk besluit ik toch maar naar boven te gaan, dus ik loop de trap op en klop op Bea's deur. ¨Wie¨ vraagt ze met een gebroken stem, ¨ik ben het, Jeremiah¨ antwoord ik. Het is een tijdje stil totdat Bea zegt ¨kom binnen¨. Ik loop haar kamer binnen, ik zie haar opgekruld op haar bed liggen. ¨Hé¨"zeg ik voorzichtig terwijl ik langzaam naast haar op bed ga zitten, ¨gaat het?¨ Vraag ik, ¨Ik weet het niet¨ begint ze ¨Ik heb mijn eigen vader vermoord terwijl hij mij probeerde te vermoorden, ik weet echt niet hoe ik me nu moet voelen¨ zegt ze snikkend. Ik weet zelf ook niet zo goed wat ik nu moet doen, dus ga ik naast haar zitten en sla mijn armen om haar heen. ¨Het komt goed¨ zeg ik. 

De volgende ochtend wordt ik wakker en kijk om me heen, ik besef me dat ik nog steeds bij Bea op bed lig. Ze ligt rustig te slapen dus sta ik voorzichtig op en loop stil haar kamer uit, als ik beneden kom zit iedereen aan de keuken tafel. ¨Hé¨ zegt mijn moeder terwijl ze opstaat en naar me toe loopt. ¨hey¨ antwoord ik, ze trekt me in een knuffel. ¨Hoe gaat het?¨ vraagt ze, ¨met mij wel goed, alleen ik weet niet hoe het met Bea gaat¨. ¨Bea red zich wel¨ zegt Laurel, ¨maar hoe gaat het ECHT met jouw¨ vraagt ze. ¨Eerlijk gezegd,gaat het niet zo heel goed¨ begin ik ¨ik ben moe, ik voel me niet zo lekker, en ik heb iemand vermoord¨. ¨Je hebt niemand vermoord, hij was dronken dus kon hij niet meer zwemmen dat was zijn eigen schuld¨ zegt Conrad. ¨ Weet je wat, genoeg over gisteren, wat wil je eten?¨ vraagt mijn moeder opeens aan mij. ¨Doe maar wafels¨ antwoord ik.

(Hoi mensen, sorry dat ik zo weinig post, school is begonnen dus dat ik waar ik nu aan moet werken, ik ga proberen om zo veel mogelijk te posten maar dat is niet heel makkelijk. En ook nog heel erg bedankt voor 300 reads!!!!!!!!!!!!!)