Zombie Outbreak

0.5

Nahida eve geleli yaklaşık bir saat oldu. İlk önce misafirlerimizle tanıştı sonra da sohbet ettiler. Hava iyice kararmaya başlayınca Nahida ile konuşmak için bahçeye çıktık.

"Bir şey mi söylemek istiyorsun Avare?" derken içine düştümüz sorunu saklamaya çalışırmış gibi bana tatlı gözlerle baktı. İkimiz de sorunun ciddi olduğunu biliyorduk halbuki.

"Fatui ile yüzleşeceğim." Kararlı olduğumu anlaması için direkt konuya girdim. Oysa sadece bana baktı ve gülümsedi.

"Bu gerçekten güzel bir... hayal. Ama onların yanına gitmeyeceğini söylediğimi hatırlıyorum." Hâlâ gülümsüyordu,sanki etrafta zombiler yokmuş gibi. Sanki her şey yolundaymış gibi. Ne diyeceğini elbette biliyordum. Tabi ki Fatui'nin yanına gitmemi reddetecekti. Ve tabi ki,bunun sadece küçük bir sorun olduğunu söyleyecekti. Ve bende bu konu üstüne düşünmeyi bırakacaktım. Eğer eski Scara burada olsaydı böyle yapardı.

"Sadece doktorun yanına gideceğim." derken sesim hâlâ kararlı çıkıyordu.

"Hayır,her şey yolunda. Sen sadece evdeki,misafirlerimizin güvende olduğundan em-"

"Hiçbir şey yolunda değil,biliyorum. Yardımıma ihtiyacınız var!"

"Evde kalıyorsun Avare!" Nahida'nın sesini yükseltmesinin ardından Scara anlamıştı başka yolu olmadığını. İkna edemeyecekti belliki. Gizlice gitmek dışında başka seçeneği yoktu.

"Peki... Bunu size bırakacağım." Dedi Scara derin bir nefes alarak. Nahida, Scara'ya güvenmişti. Aklını okusa anlardı belki Scara'nın yalan söylediğini ama söz vermişlerdi bir kere. Birbirlerine karşı güçlerini kullanmayacaklardı.

Scara ayağa kalktı ve kapıya yöneldi. Nahida'ya odasında dinleneceğini söyleyip eve girdi. Odasının kapısını kilitledi ve kılıcını aldı. Sonra pencereden çıktı.

Geçen uzun sürenin ardından sonunda Scara istediği yere gelmişti. Fatui ile yüzleşemeyeceğini bildiği için buraya gelme kararı almıştı. Doktorun üzerinde deneyler yaptığı günleri çok iyi hatırlıyordu. Ve gücünün de gayet farkındaydı. Belki buraya yalnız gelmesi bile yanlıştı. Yine de o da yardım etmek istiyordu. Her tehlikeyi göze almıştı artık.

Yavaş adımlarla kapının önüne geldi,doktorun deneylerini yaptığı küçük kulübenin. Kılıcını hazırladı ve elini kapıya uzattı. Sonra elini geri çekti ve bir anda girmenin sadece ölümüne garanti olacağını düşündü. Kulağını kapıya dayadı ve içerden gelen makine seslerini dinledi. Çatıdan içeriyi gözlemlemek daha güvenliydi. Her şeye karşı bir planı vardı sonuçta.

Doktor ile savaşmaktan kesinlikle kaçınmalıydı. Kendini savunacaktı sadece. Eğer Doktor onu öldürmezse ve onu bağlarsa en azından biraz bilgi almaya çalışacaktı ve iletişim cihazıyla Nahida'ya iletecekti. Ölmekten korkmuyordu. Ama ölümsüz olduğu için değil,aldığı riskin Tevyat'ı kurtarmak için bir adım olduğunu bildiği içindi. Doktorun üzerinde yaptığı o kadar deneyden sonra ölümsüz olduğuna da pek güvenemiyordu. Hakkında neredeyse her şeyi biliyordu zaten Doktor.

Önsezisini kullanıp sessizce çatıya çıktı Scara. Doktorun onu görmesi çok zor,hatta neredeyse imkansızdı. Birinin kulübeyi bulma ihtimaline karşın pencere yoktu. Çünkü içerde ne yapıldığına dair en ufak bir kanıt olması Fatui'yi tehlikeye atardı.

Scara bacadan içeri baktığında gözleri açıldı şok içinde. Gördükleri karşısında yalpaladı ve buz kesildi Scara. Onlar değil yüzlerce vardı makinelerden. Şimdikiler bile Mondstand ve Liyue için yeterliydi... Doktorun izlendiğini anlaması çok uzun sürmedi. Bir anda göz göze geldiler Scara'yla.

"Ohhh... Merhaba Scara. Dürüst olmak gerekirse böyle bir yerde buluşmayı beklemiyordum." Scara bir şey söylemek üzereyken sözünü kesti. "Nahida ile iyi anlaşıyor musunuz?"

"Ne? Sen nereden biliyorsun?"

"Benim her yerde kulağım var,Scara. Neden buradasın?"

"Her yerde kulağın varsa bunu da biliyorsundur."

"Zombiler olmalı,değil mi?"

"Evet. Nasıl yaptın bunu? İnsanların size itaat etmesini sağlayan bir makine... Bunu nasıl yapabilirsin ki?"

"Kendime göre yöntemlerim var. Bu arada Pierro seninle konuşuyor olmama kızabilir. Gitsen iyi olur."

"Gitmezsem?"

Dottore aniden,cebinden çıkardığı silahla Scara'ya ateş ettiğinde Scara kendini yerde buldu.

"Şey seni evden çıkarken gördüm v-"

"KALK ÜSTÜMDEN!!" Kazuha'nın yüzü kızardı ve Scara'nın üstünden kalktı. Dottore ise tuhaf tuhaf onlara bakıyordu.

"Noluyo lan?"

Scara'nın yüzü de kızarmıştı ve Kazuha'yı itti. Sonra Dottore'ye baktı.

"Neden saldırdın,dostça konuşuyorduk?"

"Şuan benim saldırmamdan daha tuhaf şeyler yok mu sence!?"

"Artık beni kurtaran arkadaşlarım var."

"Arkadaşların seni kurtarırken üstüne mi çıkıyor?" Dottore'nin kahkahası ile Kazuha ürperdi. Scara zaten alışıktı.

"Senden bir şey öğrenmeye çalışmak saçmalıktı."

Scara aniden makinelerin çoğunu kırdı. Dottore şok içinde etrafa bakarken Scara,Kazuha'nın elinden tuttu ve önsezisiyle kaçtılar...

Aşırı saçma bir bölümdü çünkü fikir bulamadım...