Call İt What You Want(stiles stilinski fanfic)

14.bölüm

SELAMLARRR.
yine uzun bir süre sonra yeni bölümleri karşınızdayımmm.Her ne kadar bölümleri sık atmak istesem de sınav öğrencisi olduğum için bu planı gerçekleştiremiyorum.Yine de elimden geldiğince bölümler atıp bu kitabı tamamlayacağım.Her neyse hepinize okuduğunuz ve oyladığınız için çok teşekkür ediyorum görüşmek üzereee💕💕💕

Yorucu ve düşüncelerimin içinde boğulduğum bir okul gününü daha geride bırakmıştık ve şimdi odama çekilmiş ödevlerime başlamıştım.
Korktuğumun aksi olmuş ve Stiles kendi evine,Scott da Allisonlara çalışmaya gitmişti.

Okuldan geldiğimden beri kafamı dersten kaldırmamış sadece kahve almaya gitmiştim.Şimdi ise son ödevim olan matematik sorularını çözmüş ve kitabı başka bir ödev olana kadar açmamak üzere kapatmıştım.
Saate baktığımda çoktan 11 olduğunu görmüştüm.Melissa yine mesai'ye kalmıştı.Gerçekten kendisini Melissa kadar yoran bir doktor görmemiştim.

Hastanede kendisine sürekli ihtiyaçları oluyordu ve o da sürekli iş başında kalıyordu.Ona bazen işleri başka doktorlara bırakması gerektiğini söylesem de bu işi sevdiğini söylemiş ve beni reddetmişti.Melissa gerçekten işine aşık ve işini son derece iyi yapan bir doktordu.Onun gibi bir teyzem olduğu için çok mutlu ve gururluydum.

Tam da ben bunları düşünürken Melissa mesaj atmış ve kendisine yemek getirip getiremeyeceğimizi sormuştu.Ben de tabiki onu geri çevirmeyip yarım saate orada olacağımızı söylemiştim.

Hemen ardından ise Scott'a mesaj atmıştım.Tabiki de geri cevap alamamıştım.Şuan kesinlikle kendilerini "ders çalışmaya" o kadar kaptırmıştılardı ki benim mesajımı duymamıştı.

Scott'in hemen aşağısında kayıtlı olan Stiles ismi ile bakıştıktan sonra onu da es geçip İsaac'ın numarasını buldum.Onun da açmamasıyla sıkıntılı bir nefes verdim.

Sinirlenmeye başladığını hissediyordum bu yüzden telefonu duvara fırlatmamak için kendimi hâkim olmaya çalıştım.Sinirlerimi az da olsa yatıştırdığımda istemeyerek de olsa başka seçeneğim kalmadığı için Stiles'i aradım.Bir kaç kere çalmasının ardından telefon açılmıştı.

"Alo,mel?"

"merhaba Stiles.Şey Melissa ona yemek götürmemi istedi de Scott telefonunu açmıyor zaten Allison'ın yanındaydı biliyorsun.Sen beni bırakabilir misin?"

"tamamdır yarım saate oradayım."

"görüşürüz"

"görüşürüz"

onunla arama mesafe koyup soğuk yapmama rağmen Stiles'in beni yalnız bırakmayıp ricamı kabul etmesi ayrıca bunu çok nazik ve kibar bir şekilde yapması beni bir yerde kırmıştı.Çünkü her ne kadar aramıza mesafe koymamız gerekse de yaptığımın biraz fazlaya kaçtığını düşünüyordum.Bu yüzden bundan sonra ondan kaçmayacaktım.Bu şekilde kaçmak ona yaptığım en büyük haksızlıktı.

Sonuçta onun yanındayken de mesafe koyabilirdim değil mi?Bunu yapmaya karar verirken bir yandan da hazırlanmıştım.Stilesın attığı mesajla aşağı inerken anahtarları da aldım ve evden çıktım.

Stiles'in yanindaki koltuğa yerleşmemle aramızda asla istemediğim o sessizlik oluşmuştu.
Bunu bozmak için konuştum.

"Her zaman bir şeyler aldığımız markette duralım.Oradan hazır bir şeyler alıcam da.Hazırlamaya pek vaktim olmadı."

"Tamamdır."

Bana bakmayarak söylediği şeyin ardından arabayı çalıştırmış ve yine hiç konuşmadan geçecek yolculuğumuzu başlatmıştı.
Konuşmasak bile arabanın içinin sessiz olmasını istemediğim ve rahatsız olduğum için radyoyu açmaya karar verdim.Ben radyoyu açmak için öne eğilirken Stiles'ın da göz ucuyla beni izlediğini görmüştüm.Bu yüzden hızlıca geri çekilmiş ve rahatsızca yerimde kıpırdanıp bakışlarımı yola çevirmiştim.Bu sırada Stiles bu duruma daha fazla dayanamamış olmalı ki derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.Ben de artık daha fazla  gerilmeye başladığımı hissedebiliyordum.

"Böyle mi olacak?Benle konusmayacaksin bu da yetmeyecek üstüne bir de benden kaçacaksın?
Bu aramızda olan konuyu konuşmayıp beni görmezden gelmenin gerçekten de çözüm olduğunu mu düşünüyorsun?
Ben düşünmüyorum bu yüzden konuşmalıyız."

Evet, yakın olmasından korktuğum o konuşma gerçekleşecekti demek ki.
Ne olmasını bekliyordum ki zaten?
Galiba şimdi olması beklediğim şeylerden biri değildi.Ama olacaktı.
O konuşma olacaktı hem de şimdi hemen.