Call İt What You Want(stiles stilinski fanfic)

11.bölüm

Stiles'ın söylediği cümleyi anlamam bir kaç dakikamı almıştı.Bana bu pozisyonda bu şekilde bakarken bir şeyleri algılayabilmem çok zordu.
Gözleri tekrar dudaklarımı bulurken
yüzünü yüzüme yaklaştırmıştı.Ne yapacağını anlamamla kalbim daha çok hızlanmıştı.Buna izin verecek miydim.Tabiki de cevap evetti.Stiles'a asla karşı koyamazdım.Küçüklükten beri Stiles'ın benim üzerimde bir etkisi vardı.Kendime itiraf etmek istemediğim ama aynı zamanda da görmezden gelemediğim.

Dudakları dudaklarıma sürtünürken gözlerimi kapattım.Tam dudaklarımız buluşuyordu ki duyduğumuz ses ile Stiles üstümden hemen kalkmış ben de doğrulmuştum.Küçük bir ses olsaydı bu kadar korkmazdım fakat aşağıda bir gümbürtü kopmuştu.

Stiles ile merdivenleri hızlıca indik ve Scott ve Allison'ı gülerek yerde bulduk.Bir şey diyecektim ki öpüşmeye başlamalarıyla bundan vazgeçtim.Gerçekten bir insan öpüşürken masayı nasıl devirebilirdi.

Yanımda dikilen Stiles ile birbirimize baktık ve varlığımızı duyurmamanın en iyisi olduğuna karar verip tekrar yukarı çıktık.

Yatağa geçerken nasıl davranmam gerektiğini bilmiyordum bu yüzden Stiles ile konuşursam saçmalama potansiyelim olduğunu fark edip hiç bir şey demeden arkamı döndüm.
Sadece uykuya dalmadan önce küçük bir iyi geceler mırıldanmıştım.

"Uyan artık uy-LANN"

Huzurlu uykumdan Allison'ın sesiyle daha doğrusu bağışıyla uyanmıştım.
Yerimden doğrulurken Allison'a anlamsız bakışlar attım.

"Ne oldu Allison niye bağırdın?"

Cümlemin ardından başıyla yanımı göstermişti ve işte o zaman Stiles'ın yanımda yattığını hatırlamıştım.
Hemen Allison'a açıklama yapmak için dönerken Scott'ın uykulu sesini duydum.

"Allison bir sorun mu var,iyi misin?"

Allison hemen kendini toparlayıp cevap verdi.

"Evet evet iyiyim büyük bir böcek gördüm de."

Scott ikna olmuş gibi görünüyordu çünkü başka bir şey söylememişti.
Büyük ihtimalle uyumaya devam etmişti.

Allison hızlıca odaya girip kapıyı kapattı.

"Yalnız Allison biraz ayıp olmadı mı büyük böcek falan?"

Stiles'ın söylediğine gülmekten kendimi alamadım.Allison ise gayet ciddi duruyordu.

"Siz aklınızı mı kaçırdınız?Scott evdeyken yani böyle bir şey yap-"

"Hey hey hey!Biz hiç bir şey yapmadık Allison.Asıl siz biz evdeyken nasıl yapabilirsiniz?
Ben sadece Stiles'ı sizden kurtardım."

Söylediğimle Allison utanmış ve yanakları kızarmıştı.

"Haklısınız siz varken öyle bir şey yapmamalıydık.Ama sizinki tehlikeli yani sizi gören ben değil de Scott olsaydı kötü olabilirdi."

Gerçekten de bu konuda haklıydı.
Eğer kuzenini ve en yakın arkadaşını aynı yatakta yatarken görseydi nasıl bir tepki verirdi bilmiyorum.Büyük ihtimalle bir kaç hafta bize trip atardı.

"Siz aranızda hiç bir şey geçmediğinden emin misiniz?"

Allison'ın sorusuyla çoktan bana bakan Stiles'a döndüm.Allison'ın bu soruyu Stiles'ın bakışlarından dolayı sorduğunu anlamıştım.Hızlıca Allison'a geri döndüm.

"Kesinlikle hiç bir şey olmadı.Buna emin olabilirsin."

Allison inanmasa da inanmış gibi yaptı.

"Her neyse niye geldiğimi unutturdunuz bana.Heh hadi kalkın bir şeyler atıştırıp çıkalım.Yoksa okula geç kalacağız."

Allison'ı onayladık ve odadan çıkmasını izledik.Scott uyanmadan önce Stiles aşağıya inmeliydi.O da bunu düşünmüş gibi yataktan kalktı ve kapıya yöneldi.

"Scott anlamasın en iyisi ben aşağıya ineyim."

"Tamam."

Stiles'ın da odadan çıkmasının ardından derin bir nefes verdim ve yataktan kalktım.Bugün gerçekten çok yorucu ve garip bir gün olacaktı.

Ah niye Stiles ile o konuma düştük ki?
Şimdi aramız değişik olacaktı.Arkadaş kesinlikle değildik ama sevgili hiç değildik.Flört de diyemezdik.Sadece öpüşmeye çalışan iki mal diyebilir miydik?Evet belki de bu tabir çok daha iyi olurdu.

Sıkıntıyla ofladım ve hazırladığım kombini giyip aşağıya indim.Diğerleri çoktan masaya oturmuş beni bekliyorlardı.

Sanki yeni uyanmışcasına ve az önce hiç bir şey konuşmamışız gibi günaydın diyerek masaya, Allison'ın yanındaki yere oturdum.

Scott ve Allison'ın hazırladığı kahvaltıyı yerken Scott'ın sorusuyla yediğim boğazımda kaldı ve öksürmeye başladım.

"Stiles sen nerede uyudun?Yani salonda hiç yastık veya yorgan falan görmedim de."

Diğerleri korkuyla bana bakarken iyiyim işareti yaptım ve Allison'a sırtımı işaret ettim.Allison bir yandan sırtıma vururken bir yandan da durumu kurtarmıştı.

"Stiles uyanınca zaten toplamıştı ortalığı,ben de hepsini alıp Mel'in odasına koydum."

Scott anladım dercesine kafasını sallarken ben Allison'a minnettar bir şekilde bakıyordum.

İlk tehlikeyi ucuz atlatmıştık.