7.Bölüm

4.1K 259 198
                                    

Hepinize merhaba arkadaşlar!

Yeni bölüm ile karşınızdayım.

Malesef arkadaşlar oy oranı çok az o yüzden yeni bölümü 50 oyu geçmeden atmayacağım.

Vee 1K hayırlı olsun🎉

İyi okumalar diliyorum hepinize bol bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın 🫶

...

Annem ile abim yatağa girmişti.

Ama ben girsemde uyuyamamıştım.

Moralim çok bozulmuştu.

Annemin gözünde değerim bu kadar mıydı gerçekten?

Babamın mezarına gitmek istiyordum.

Nasıl olsa uyanmalarına daha vardı.

Mezarlık çok uzak değildi.

Telefonumu,kulaklığımı,cüzdanımı ve hırkamı alıp sessiz bir şekilde evden çıktım.

Kapıyı sessizce kapattım ve ayakkabılarımı giydim.

Hırkamı fermuarını çektim ve asansör ile aşağı indim.

Hava çok soğuk değildi ama esiyordu.

Kulaklıklarımı taktım ve yakında olan metrobüs durağına doğru yürümeye başladım.

Gökhan Türkmen-Sen İstanbul'un

Gözümden yaşlar akıyordu.

Metrobüs durağına geldiğimde İstanbul kartımo bastım ve metrobüs beklemeye başladım.

Gelen ilk metrobüse bindim.

Sabah saatleri olduğu için boştu zaten.

Koltuklardan birime oturdum ve beklemeye başladım.

Çok mutsuzdum.

Anneme o kadar iyiliğim olmuştu gerçekten silip atmak bu kadar kolay mıydı.

Sırf temizlik yaptığı evlerde yorulmasın diye önemli dersim olmasına rağmen okula gitmeyip ona yardım ederdim.

Gerçekten emeklerime yazıktı.

Bir süre sonra metrobüs ineceğim durağa geldiğinde ayağa kalktım ve indim.

Köprüyü geçerek mezarlığın olduğu kısma geldim ve babamın mezarını doğru ilerledim.

Babamın mezarını bulduğumda yanına oturdum ve ağlamaya başladım.

"Ben geldim baba.Özür dilerim baya bir olay olduğu için gelemedim."dedim ve burnunu çektim.

"Annem beni artık istemiyor baba.Hastanede karıştığım kızını daha çok seviyor."dedim ve başımı mezar taşına yasladım.

"Keşke yanıma olsaydın baba böyle bana cevap vermeyince çok üzülüyorum ben."dedim ve hıçkırarak ağlamaya başladım.

"Baba ne olur geri gel çok az anımız var baba ne olur geri gel."diye yalvarıyordum adeta.

Göz yaşlarım durmuyordu.

Hayat çok acımasızdı.

Keşke herşey çocuk masallarında ki gibi mutlu bitseydi.

O kadar çaresizdim ki o an sanki uçurumdan düşmek üzereyim ama kimse kalkıp elimi tutmuyor gibiydi.

HATALI HAYATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin