Aslında sadece kendinden kaçtım. Bunca yıl herkesten kaçtığımı düşündüm ama sadece kendimden kaçtım. Belki de kaçtığım kişi de korktuğum kişi de aynı kişiydi. Bendim.
"Hera? Hera iyi misin?"
Psikoloğumun sesiyle kendime geldim
"Her zaman düşündüklerimi düşünüyordum."
"Peki.. Her zaman düşündüğün şeyleri bana anlatabilir misin?"
"Buraya ilk geldiğim günü hatırlıyor musunuz?"
"Hayal meyal hatırlıyorum,henüz sadece 7 yaşındaydın."
"Yanlış hatırlıyorsunuz çocuk yetiştirme yurduna verildiğimde 7 sizin yanınıza getirildiğimde ise 8 yaşındaydım. 8 yaşında bi çocuğu kim niye psikoloğa getirsin diye düşünüyordunuz değil mi?"
Derin bir iç çekti. "Yani o zamanlar gerçekten merak ediyordum çünkü hastalarım en az 15 yaşındaydı sen gelmeden önce."
"İnanır mısın bende aynı şeyi düşünüyorum 8 yaşında bi çocuğun nasıl bi zihni olabilirde dışarda oynayacağı zamanları psikoloğa giderek harcar ki?"
Psikoloğumun gözleri büyüdü. O an anladım bir şeyler bildiğini hemde benim bile bilmediklerimi..
" Senin zihnin ve kalbin hastalıklı Hera," dedi zaten bildiğim bi şeyi söylemişti.
"Biliyorum aynı zamanda bana sevmek de yasak değil mi doktor?"
