His Secretary's Secret (COMPLETED)

Chapter 20

Bernard's POV

Papunta pa lang kami sa Van ay dinig ko na ang pagtatalo ng mga girl's assassin na kasama nila Xandro sa pagpunta dito. Kung hindi namin pinasundan ang galaw ni Trixie. Hindi namin malalaman ang gagawin nitong pagpapahirap kay Sam bago sana patayin. Mabuti na lamang din at magagaling ang mga kaibigan ni Xandro.

"Yun na 'yun? Akala ko Malalakas ang mga pugot na dilang mga 'yan. Ni hindi man lang pinagpawisan ang singit ko!" Reklamo ni Keyla.

"Eh, paano pagpapawisan ang singit mo isa lang naman ang pinatay mo binaril mo pa agad." Litanya naman ni Riya na isang pulis.

"Paano din naman kasi inubos na ni Luna. Akala ko naman may back-up pa. Mas malala nga si Sol at nakatingin lang kay Luna habang naglalaro lang eh!" Dagdag na reklamo pa ni Keyla. Napangisi si Luna habang pinupunasan ang samurai nitong punong-puno pa ng dugo.

"Sinubukan ko lang kung matalim itong regalo ni mamita." Nakangisi niyang sabi. Napalingon si Sol sa amin.

"Dapat si Luna na lang ang sinama mo kuya Xandro. Sayang lang ang presensiya ko dito." Reklamo ni Sol kay Xandro.

"S-Sino sila?" Nagtatakang tanong ni Sam. Isa-isa niyang sinuyod ng tingin ang mga kasama naming babae.

"Mga sisters ko sila." Nakangiting sabi ni Nara na ikinangiti naman ng lahat. Nagpakilala sila kay Sam at nagpasalamat naman si Sam sa kanila.

"Naku, areng babae ba ang nagpadukot sa'yo?" Nakataas ang kilay na tanong ni Keyla.

"Maganda naman pala eh! Mas maganda pa sa'yo Keyla. Pero mukhang mas maganda kung balatan na natin ng buhay dito. Pampasikip lang ng kulungan yan..." Walang pag-aalinlangan na sabi ni Luna na ikinatago naman ni Trixie sa likod ni Troy.

"Anong mas maganda? Lamang lang ng isang kutsarang gluta maganda na?" Mataray na litanya ni Keyla.

"Girls, tama na 'yan. Mabuti pa ipaubaya na natin kay Riya ang lahat. At ikaw Riya, sumunod ka na lang sa headquarters natin ipapadala na ni Xandro 'yung napag-usapan." Sabat naman ni Nara na ikinangiti ni Xandro sa kanila.

Pagkatapos ng mahabang pagtatalo ay nakapasok na rin kami sa van. Pinauna na kami ni Xandro dahil kailangan naming pumunta sa hospital. Kasama namin si Nara na siyang nagmamaneho. Sila naman daw ang bahala kila Trixie at sa mga tauhan nito.

"By the way, Sam. May damit diyan sa ilalim. Bago 'yan, mukhang magkasukat naman kayo ni Keyla. May pupuntahan sana kami kanina kaya kami nagbaon ng damit, pero hindi natuloy dahil tinawagan kami ni Xandro. Gamitin mo muna malinis naman yan." Nakangiting sabi ni Nara. Palingon-lingon pa sa amin.

"Salamat, Nara. Kung hindi dahil sa inyo baka kung ano na nangyari sa aming mag-ina." Mahinang sambit ni Sam. Ako na mismo ang kumuha ng damit at iniabot ko sa kanya.

"Naku, wala 'yun! Maliit na bagay. Malaki din ang natutulong sa amin ni Xandro lalo na noong nasa university pa kaming lahat. Kaya hanggang ngayon ay tinutulongan pa rin namin ang isa't-isa."
Kung kami lang ni Xandro ang nagligtas kay Sam baka hindi namin nakaya. Hindi kasi ako kasing galing ni Xandro, sa aming lahat na magkakaibigan ay sila ni Fernan ang madalas magkasama lalo na sa mga training sa gano'ng bagay. Hindi ko din naman aakalain na darating ang araw na ito, na manganganib ang buhay ng mahal ko sa buhay. Kaya simula ngayon ay mas pagtutuunan ko na ng pansin ang paghawak ng sandata, para in-case na may mangyari ulit na masama... Huwag naman sana, ay maipagtanggol ko naman sila. Napakagaling din nila, sa lagpas bente na mga lalaki ay nagawa nilang patayin lahat 'yun. Kaya nakaabante kami at nahanap namin si Sam.

"See? Kasya! Ibig sabihin ay sexy ka din pala parang dalaga pa rin." Pansin niya nang pasadahan niya ng tingin si Sam. Ganum din ang nakikita ko. Pero bakas pa rin sa mukha niya ang pag-alala, siguro dahil sa mga magulang niya. Nakatulog na rin si Calix habang nakasandal sa akin.

"Pagkababa ko sa inyo aalis din ako agad. Para masundo ko sila sa presinto." Wika niya sa akin na ikinatango ko.

Pagkarating namin sa hospital ay nagpaalam at nagpasalamat na rin kami sa kanya bago sila umalis. Kaagad naman kaming umakyat sa taas. Ang huli kong balita ay tagumpay ang naging operasyon sa mag-asawa, kaya kahit paano ay nakahinga na rin ako ng maluwag.

Buhat-buhat ko si Calix habang hawak ko naman ang isang kamay ni Sam papunta sa private room kung nasaan ang mga magulang niya.

Pagbukas palang ng pinto ay umiiyak na si Sam na nilapitan ang kaniyang Ama at Ina. Gising na din ang mga ito at nasa magkahiwalay na hospital bed.

"Sam! Jusko! Mabuti naman at ligtas ka..." Umiiyak na wika ng kaniyang Ina.

"Inay, Itay... Mabuti naman at okay lang kayo. Akala ko talaga ay hindi ko na kayo makikita..." Humihikbi na sabi niya sa kanila. Yumakap siya sa nakahiga niyang Ina.

"Kayo ni Calix ang inaalala namin. Akala namin ay kung ano na ang nangyari sa inyo. Mabuti naman at nakaligtas kayo..." Wika naman ng kaniyang ama. Lumipat sa akin ang kanyang tingin.

"Bakit ka nandito?" Tanong niya sa akin na ikinabigla ko. Alam kong galit pa rin siya sa akin.

"Tay, kung hindi dahil sa kanya at sa mga kaibigan niya baka hindi na tayo nagkita pa."

"Tay Gustin, mahal ko po si Sam at si Calix. Kung gusto niyo na naman akong umalis kagaya ng ginawa ko kahapon na ikinapahamak ng mag-ina ko, patawarin niyo po ako dahil hindi ko na gagawin ang gusto niyo. Hindi ko siya pinagsamantalahan noon. Nagkamali lang ako ng pinasok na kwarto. Akala ko girlfriend ko siya. Si Troy ang nagplano ng lahat. Hindi ko ginusto na saktan at iwanan sila noon dahil hindi ko alam na nabuntis ko siya. Pero ngayon, gusto kong malaman niyo na gusto ko siyang pakasalan." Mahabang paliwanag ko na ikinatigil nila. Nakangiti at nangingilid ang luha na sumulyap sa akin si Sam.

"Hindi na po ako galit sa inyo, Papa." Napatingin ako kay Calix dahil gising na pala ito karga ko pa din. Nakatingin siya sa aking mukha at naghihintay ng sasabihin ko.

"Thank you, anak. Thank you, dahil pinatawad mo na ako..." Sambit ko. Niyakap niya akong muli at hindi ko maiwasan ang mapangiti. Sobrang sarap pala sa pakiramdam ang mayakap ng anak.

"Hindi na kita paalisin. Kung ano ang magiging desisyon ni Sam. Siya ang masusunod. Naisip ko na baka ilang taon na rin ang ilalagi ko sa mundo."

"Tay, naman!"

"Gustin, ano ba yang sinasabi mo."
Halos sabay nilang saway sa kanya.

"Sinasabi ko lang totoo. At ayokong mawala sa mundong ito nang hindi ako sigurado kung magiging okay ang anak ko. Pero binabalaan kita. Kapag niloko mo ulit at sinaktan ang apo at anak ko. Kahit sa kabilang buhay magagarote kita." Seryosong sabi niya sa akin na ikinagulat ko.

"Ibig pong sabihin... Payag na kayo makasal kami ni Sam?" Hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya. Marahan siyang tumango sa akin.

"Thank you po, Tatay Gustin!"
Napalapit ako sa kanya at napayakap na rin. Pagkatapos ay kami naming tatlo ang nagyakap. Sa wakas ay mabubuo na kami. Bilang isang pamilya!

Pagkatapos ng madamdamin naming pag-uusap sa loob ay nagpaalam muna kami. Kumuha na rin ako ng mag-aalaga sa kanila dahil kailangan na rin magpahinga ni Sam at Calix. Nagpasya akong kumuha ng malaking hotel room para sa aming tatlo, malapit lang sa hospital.

"Ah, san kami matutulog mamaya?" Tanong niya sa'kin nang mailibot niya ang kanyang paningin sa loob ng mamahaling room. Bukod kasi sa dalawa ang kwarto na kinuha namin ay masyado ding malaki ang sala at kusina kasya ang isang buong pamilya na may limang myembro.

"Kailangan pa ba itanong 'yan?" Nakangiti kong tanong sa kanya na ikinapula ng kanyang pisngi.


Sam's POV

After two hours ng pagkain namin ay mahimbing na ring natutulog si Calix. Nakatitig lang ako sa kanya dahil hindi pa rin ako makapaniwala na nakaligtas kami sa bingit ng kamatayan. Hindi ko akalain na may tao na kayang gumawa ng masama para makuha lang ang isang bagay na hinahangad nila. Hindi ako makapaniwala na may babaeng kayang gawan ng masama ang kapwa nila babae para makuha ang gusto nila sa ganong paraan.

Napakadami ng mga nangyari sa araw na ito. Sa isang araw ma re-realize mo na maiksi lang talaga ang buhay ng tao. Pwede kang mamatay kahit na anong oras. Hindi mo alam kung saan at kailan.

Nakakatakot ang pinagdaanan namin sa kamay ni Trixie. Pakiramdam ko naiiwan pa rin ang kilabot sa katawan ko. Naalala ko pa din ang ginawa ng lalaking 'yun kanina. Kapag pumipikit ako nakikita ko pa rin ang nakakatakot niyang mukha.

Kung hindi sila dumating baka nagtagumpay na sila sa gusto nilang gawin. Nakita ko din sa mukha ni Bernard ang galit lalo na nang magmakaawa si Trixie sa kanya.

Sa totoo lang gusto ko din siyang saktan noon, pero dahil sa trauma at pag-aalala ko sa anak ko ay mas pinili kong maging mahinahon. May batas naman para sa kanya. Umaasa ako na pagbabayaran niya ang lahat ng ginawa niya sa amin ni Calix at pati na rin sa mga magulang ko.

Sa malalim kong pag-iisip ay hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako habang nakasubsub sa kama ni Calix.

Nagulat na lamang ako nang may dalawang pares ng kamay na bumuhat sa akin.

Mapungay ang mata na tiningnan ko siya. Maamo at nakangiti niyang mukha ang bumungad sa akin.

"Malaki na ang anak natin kaya dapat hiwalay na tayo ng kwarto sa kanya." Wika niya sa'kin humakbang siya palabas ng kwarto at sinarado sa pamamagitan ng pagsipa sa pinto ni Calix. Amoy na amoy ko pa yung mabango niyang shower gel. Dahil sa bagong paligo lang siya at tanging bath robe lang ang kaniyang suot. Naligo na rin ako kanina pagdating namin dito sa hotel. Pagkapasok namin sa kwarto ay ibinaba niya ako sa dulo ng kama.

"Sam, alam ko mahirap. Pero tutulongan kitang makalimot sa nangyari sa'yo. I'm sorry kung hindi agad kita nailigtas, pero nagpapasalamat pa rin ako dahil walang nangyaring masama. Kung alam mo lang kung ano ang tumatakbo sa isip ko sa mga oras na 'yun. Kung alam mo lang kung gaano ako nag-alala sa'yo. Kung kaya ko lang ako na mismo ang tumapos sa mga gumawa sa'yo no'n, lalo na ang baliw na si Trixie. Pero naisip ko pa din na mas maganda kung sa kulongan ang bagsak niya, para mapagsisihan niya ang ginawa niya sa inyo." Paliwanag niya. Nag-init ang sulok ng aking mata. Isa din sa pinaka-kinakatakutan ko ay ang mamatay sa ganoong paraan. Walang babaeng gugustuhin ang mapagsamantalahan, kaya nga mas gusto ko na lang mamatay kaysa mangyari 'yun. Unti-unti niyang inangat ang kanyang kamay sa aking pisngi.

"Susubokan kong burahin ang lahat ng masamang alaala na nangyari sa'yo. Simula ngayon, wala kang ibang gagawin kundi ang ituon sa ating magiging pamilya at kami lang ang iisipin mo." Kinintalan niya ako ng magaan na halik sa aking labi.

"Bernard, hindi ba parang ang bilis naman ata? Kakikilala pa lang natin pero kasal na agad ang inaalok mo sa akin. Hindi kaya nabibigla ka lang?" Tanong ko sa kanya na ikinakunot ng kanyang noo.

"What do you mean? Hindi ako sigurado sa nararamdaman ko?" Dinala niya ang kamay ko sa kanyang malapad na dibdib.

"Nararamdaman mo ba 'to? Sobrang lakas ng tibok kapag ganito ka kalapit sa akin. Ganito ang nararamdaman ko, Sam. Simula no'ng maalala kita at malaman ko ang totoo, hindi na normal ang tibok ng puso ko. Pakiramdam ko palagi na lamang siyang sasabog. Ngayon na okay na ang lahat, napakasaya ko." Madamdamin niyang pahayag. Iniyakap niya ang kanyang braso sa aking beywang at sinubsub sa aking tiyan ang kanyang mukha.

"I'm sorry, kung hindi ako dumaan sa maayos na proposal. Pinag-iisipan ko kung paano kita aalukin ng kasal pero dahil hindi na ako makapaghintay hindi ko na nagawa. Pero sa maniwala ka't sa hindi. Wala na akong ibang babae na gustong pakasalan." Naramdaman ko ang malamig na bagay sa aking daliri. Pagtingin ko sa kung ano ang ginagawa niya ay nagulat na lamang ako nang makita ko ang singsing habang sinusuot niya sa aking daliri. Napakaganda nitong pagmasdan lalo pa't natatamaan ng chandelier, kumikinang ng husto.

"Marry me, Sam... Marry me and be with me hanggang sa tumanda tayo." Nagsusumamo niyang pag-alok habang nakatingala sa'kin.

"M-Makakatanggi pa ba ako? Ikaw lang ata ang suot muna, bago propose." Nakangiti pero naiiyak na sambit ko.

"Pumapayag ka na?" Parang hindi siya makapaniwala nang magtanong sa akin. Totoo pala ang kasabihan na kapag mahal mo at mahal ka ng isang tao. Nakikita mo sa mga mata niya kung gaano ka kasaya.

Pinisil ko ang namumula niyang pisngi.

"Yes, Mr. Villegas. I will marry you." Sagot ko sa kanya. Inabot niya ang labi ko at siniil ako ng halik. Akala ko lapat lang pero kinabig niya ang aking batok dahilan para mas lumalim pa ang kanyang halik.

Kapwa naming hinahabol ang hininga namin nang kami pakawalan niya ang labi ko.

"Hindi ko ata kayang pigilan ang sarili ko ngayong gabi." Paos niyang sabi sa akin matapos niyang pagdikitin ang noo naming dalawa. Napapangiti na lamang ako.

"Bakit mo naman pipigilan?"
Nakaawang ang labi niyang tinitigan ako.

"You mean, puwede?" Sinisigurado niyang tanong na ikinatango ko.
Kaagad niya akong hiniga at lumapat ang aking likod sa malambot na kama. Nasa magkabila ko na ang kamay niya at nakatitig siya sa akin na parang nang-aakit.

"Mapapagod ka, Mrs. Villegas. Okay lang ba?" Napatawa ako sa sinabi niya.

"Okay lang, handa na akong mapagod para sa'yo." Lalong lumaki ang ngisi niya sa akin at nanunuksong kinintalan ako ng halik sa noo. Pababa sa aking ilong at patungo sa aking labi.

"I love you, Sam..." Paos na sabi niya habang nakatingin sa mga mata ko. Ramdam ko ang sinsero niyang pahayag at parang sasabog na rin ang puso ko sa galak.

"I love you too, Bernard." Sagot ko sa kanya. Kaagad niya akong hinalikan ulit at mas malalim pa ito. Hanggang sa naramdaman ko na ang paglalakbay ng kanyang mga kamay sa aking katawan. Walang sinabi ang lamig ng kwarto sa nag-iinit naming pagnanasa para sa isa't-isa. Ayoko mang aminin, pero nananabik na rin ako sa kanya.
Bawat haplos niya sa aking balat ay gumigising sa bawat himaymay ng aking katawan.

Parang mauubusan na ako ng hangin nang nilubayan niya ang aking labi. Bumaba ang kanyang halik sa aking baba at sa leeg na ikinasinghap ko. I tilted my head to give him more access at nang sa gano'n ay makuha niya ang gusto niyang makamit. Kasabay no'n ay ang unti-unti niyang pagbaba sa manipis na strap sa manipis kong pantulog. Sabik na hinalikan niya ang aking balikat, pinatakan ng marka ang iilang parte na ginusto niyang patakan. Nakahawak lang ako sa kanyang batok at dinadama ang mga susunod niyang gagawin. Nawala na ang pagka-ilang na nararamdaman ko dahil sa pinapaparamdam sa'kin na kakaibang init at pagkasabik.

Ang natitira na lang ay tiwala sa lahat ng ipinangako niya. I will never be regretful with what we're doing right now.

Tuluyan na niyang nahubad ang damit ko. Kinalas ko ang tali ng bath robe niya at bumungad sa akin ang matipuno niyang katawan.

Napakagat labi ako at hayagang ipinakita sa kanya na malakas ang epekto niya sa akin. Ang swerte ko naman, dati sa TV, mga Billboards at Social media ko lamang siya nakikita. Ibang klase magbiro ang tadhana. Dahil dadalhin ka nito sa hindi mo inaasahan na mangyayari.

"Ugh! Bernard!" Napaliyad ako nang sakupin niya ng mainit niyang labi ang aking dibdib. Pinaglaruan ng kanyang dila ang maliit kong utong, habang ang isang kamay niya ay abala na sa pagtatangal ng aking saplot. Ramdam ko na din ang kahandaan niyang tumutusok sa pagitan ng aking hita.

Pagkatapos niya sa aking dibdib ay bumaba ang kanyang halik sa aking tiyan pababa sa aking hita. Hindi ko alam kung saan ako kakapit. Ang expertong pag galaw ng kaniyang dila ay napakasarap sa pakiramdam.

"Ah! Shit! A-Anong ginagawa mo?" Tanong ko sa kaniya nang maramdaman ko ang kanyang daliri na pinapaikot sa sensitibong parte ng aking kaselanan.

May pagnanasa niya akong tiningnan. Nagulat na lamang ako nang maramdaman ko ang mainit niyang dila sa aking hiyas.

"Ohh, B-Bernard..."

Para akong mauubusan ng hangin dahil sa sabay niyang ginagawa. Hindi ko alam kung saan ko ibabaling ang aking ulo. Napapagat na ako sa aking labi dahil sa sensasyon na aking nararamdaman. Salitan ang kanyang diliri at dila sa aking hiyas kaya parang mababaliw na ako. Naramdaman ko na lang ang pagsabog ng aking katas. Nanginig ang aking hita. Hindi pa siya nakontento mas pinagbuti pa niya ang ginagawa niya.

"Bernard! Please.... Hindi ko na kaya!" Umakyat ang labi niya aking dibdib at pumwesto na siya sa akin. Pinaghandaan ko talaga ang pagpasok niyang muli sa akin. Dahil alam ko na hindi talaga biro ang laki niya.

Halos magdugo na ang labi ko dahil sa mariing pagkagat ko habang kinikiskis niya ang ulo ng sandata niya sa basa ko pa ring pagkababae.

Napatitig siya sa akin at hinalikan ako sa labi. Unti-unti siyang pumasok sa loob ko kaya napaawang ang labi ko sabay ng pagtirik ng aking mga mata sa kanyang ginawa.

Nakulong ang ungol ko sa kanyang bibig. Ramdam ko talaga ang laki niya na parang punong-puno ang loob ko.

"Ahh!"

"Ugh! Fuck!" Sabay naming ungol nang isagad pa niya ang pagkalalaki niya. Napakapit ako ng mahigpit sa kanyang braso.

"Dahil tinakasan mo ako no'ng huli, may parusa ka sa'kin." Nakangisi niyang sabi na ikinakunot ng noo ko. Ngayon pa talaga siya nag-isip ng parusa. Kung saan nasa kalagitnaan kami ng mainit na pagtatalik.

"Ano?" Hingal kong tanong sa kanya.

"Papatirikin ko ang mata mo para madala ka sa pang-iiwan mo sa akin." Nakangising sabi niya.

"Ano? Paa— Ahh! Shit! Bernard!" Napahiyaw ako ng malakas nang dahil sa mabilis niyang pagbayo sa'kin. Kanina nasa baba lang kami ng kama ngayon nasa gitna na kami dahil sa sunod-sunod niyang pagbayo.

"Damn it! I really love this feeling when I'm inside you!" Sumasama ang katawan ko sa pag atras-abante niya. Mas binilisan pa niya ang pagalaw kaya parang mapipigtal na ang aking hininga.

Mas naging marahas at may pangigigil pa ang kilos niya. Kinulong niyang muli ang labi ko at mabilis siyang gumalaw sa ibabaw ko dahilan kaya mapaungol ako ng sunod-sunod. Napapaunat na rin ang daliri ko sa paa. At pakiramdam ko ay lalabasan na ako ulit hangang sa sinubsub na niya ang mukha niya sa leeg ko.

"Ugh! Fuck!" Narinig kong mura niya. Mahigpit ang yakap niya sa akin at mas binilisan pa niya ang pagbayo hanggang sa tumirik na nga ang mata ko sa sarap. Kasabay ng panginginig namin pareho. Hingal na bumagsak ang katawan niya sa akin. Ramdam ko ang pagpintig at pag puno niya sa sinapupunan ko. Hindi malayong mabuntis niya ako ulit dahil sa ginawa niya.