İsmini bile duymak istemediğim abim olacak kişi tarafından hayatım yerle bir mi olucaktı ya da yaptığı şey beni daha güzel bir hayata mı sürükleyecekti. Bundan emin değildim. Şu an tek istediğim şey bir çıkış yoluydu. Ama ilerde fikrim değişir miydi...
" Hadi gelinim, oğlum evinize saat geç oldu" dedi Zafer. Ateş bana doğru yaklaştı, kolumdan tuttu ve "Biz çıktık Zafer" dedi. Arabasına doğru ilerledik ve benim için kapımı açtı. "Teşekkür ederim" "Önemli değil." Arabaya bindik, yolda giderken konuşmaya karar verdim.
"Ateş ben seninle evlenmek istemiyorum." "Babamla mı evlenmek istiyorsun?" diye dalga geçercesine sordu. "Ben okuyorum." belki okuduğumu öğrenirlerse beni salabilirlerdi. "Kaç yaşındasın?" "21 yaşındayım beni anlıyor musun? Evlenmek istemiyorum." "Bende 25 yaşındayım sakin ol." dedi sinirimi anlar gibi.
"Devrim sana şöyle söyliyim; Ya benle evlenirsin ya da Zafer'le. Fark ettiğin gibi Zafer en büyük mafya ve senin peşinin bırakmıycak. Neden ben diye soracak olursan, abin. Abin kumarda yenildi ve Zafer'e yüklü miktarta para borçlandı. Ve abin de çözümü seni satmakta buldu. Tanıdığım kadarıyla da abine geri dönmek istemezsin. O Zafer, yaşlı adamla evlenmeyi planlamadığına göre tek ben kalıyorum heralde"
çözümü cevap vermemekte buldum. 2 dakika geçmeden Ateş elime bir tablet tutuşturdu "Burdan kendi gelinliğini benimde damatlığımı seç." dedi Bende zorla seçmeye koyuldum. Seçtikten sonra tableti kucağına koyup yolu izlemeye başladım. Kendi düşüncelerime dalmışken bir sesle irkildim. Araba durmuştu. "Devrim hadi geldik in!" Tereddüt ettiğim için içimden hiç inmek gelmiyordu. "İnmesem mi?"dedim camdan. Resmen koltuğa yapışmış gibi oturuyordum. "İlla kucaklıyım mı hadi kızım in ." derken kendime geldim tam ağzımı açıp cevap vericekken kapım açıldı ve bacaklarım altından sıcak bir el geçtiğini hissettim.
Ateş beni kucaklıyordu. Çok erkendi bunun için. Her önüne gelen kızı kucaklıyorsa işimiz iş valla. Kalçamı ve bacaklarımı tutuyordu. Muhtemelen 1.87'idi çünkü şuan popsuyla bakışmıyordum. Bir dakika elbise giymiştim benim elbisem vardı ve beni kucaklamasıyla diz üstüne geldiğine emindim. Ve Ateş'in sırtını yumruklamaya başladım ama bırakmıyordu. Bacak aramda soğukluk hissettim. Bu elbisemin, kalçamın çok yakınında olduğunun işaretiydi. O anda Ateş'in elinin elbiseme geldiğini hissetim ve aşağı doğru çekti. Hiç bir laf etmedim utançtan yerin dibine girmiştim resmen. Güvenliklere kapıyı açmasını emretti. Ve kapı açıldı beni geri yere bıraktı evi görünce siktiri çektim ve arkaya doğru sendelendim, Ateş'e çarpmış olmam lazım ki sertti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
