|08|

371 110 11
                                    

ජන්කුක්ගේ කොලේජ් ගමනේ මාස එකින් එක ගෙවිලා යනකොට මේ වෙනකොට ආරම්භ වෙලා තිබුනු වෛද්‍ය මධ්‍යස්තානය ඒ ප්‍රදේශය පුරාම ප්‍රසිද්ධ වෙලා තිබුනා... නිතරම නැති ඒ ප්‍රදේශයට ප්‍රධාන නගරයෙන් පැමිණිලා තියන දක්ෂ වෛද්‍යවරයෙක් නිසා හැමෝගෙම විශ්වාසය ඒත් එක්ක දිනාගෙන තිබුනා...

ඒ ප්‍රදේශයේ වංශවත් පවුල් අතරට වගේම මන්දිර අතරට ටේහ්‍යොන්ගේ මන්දිරයත් එකතු වෙනකොට ටේහ්‍යොන්ග් ජෝන් මන්දිරයෙන් සමු අරන් තමන්ගේ මන්දිරයට ඇවිත් තිබුනා..

ජිමින් , ජන්කුක් දෙන්නම තමන්ට ලැබුනු කොලේජ් වල නතර වෙලා ඉගනගන්නකොට ඒ පරිසරයට අමාරුවෙන් හුරුවෙමින් තිබුනා... මිතුරන් කිහිප දෙනෙක් එක්ක සම්බන්ධ උනත් ඒ සියල්ලත් එක්ක ජන්කුක්ගේ මනස තමන්ගේ නිදහස සොයමින් ජෝන් මන්දිරයෙ තිබුනා....

"කොහොමද කොලේජ් එකේ වැඩ කුක්... "

නම්ජූන් වාහනය පදවගෙන එන ගමන් එහා පස තිබුනු අසුන මත ඉදගෙන ඉන්න ජන්කුක්ගෙන් ඇහුවා...

"ගොඩාක් හොදයි හ්‍යුන්ග්.. ඒත් ආචාර්‍යවරු ගොඩාක් නපුරුයි... සංගීතයට මම කැමති හින්දා ගැටලුවක් නෑ..."

තමන්ගේ අත් දිග කමිසේ අතක තිබුනු බොත්තමක් කරකවන ගමන් ජන්කුක් උත්තර දුන්නම නම්ජූන් හිනා වෙලා ඔලුව වැනුවා...

ජන්කුක්ට නිවාඩුවක් ලැබිලා තිබුනා... පලවෙනි කාල සීමව නව පැමිනීම් සහ ඉගනගැනීම්, උත්සව එක්ක කාර්‍යබහුල වෙනකොට මාස හතරක පහක පමන කාලයක් ජන්කුක් නිවසෙන් පිට ගත කරා....

සෑහෙන දුරකට ජන්කුක්ගේ හැසිරීමේ වෙනසක් නම්ජූන්ට ජන්කුක්ව නැවතත් ගෙදරට එක්ක එන්න ගිය වෙලාවේ ඉදන් දැනුනත් නම්ජූන් ඒක සැලකිල්ලකට ගත්තේ නැහැ.... වෙන්දා වගේ නැතුව පිලිවලට ඉන්නත්, මූනේ බැරෑරුම් පෙනුමත් එක්ක ජන්කුක්ගේ හුරු නැති ගතිය නම්ජූන්ට හොදටම දැනුනත් මන්දිරයට ගියාම වෙනස් වේවි කියලා නම්ජූන් හිතුවා...

"මට මෙහෙ ගොඩාක් වෙනස් වෙලා වගේ දැනෙනවා හ්‍යුන්ග්..මිස්ටර් කිම් වෛද්‍ය මධ්‍යස්තානේ විවෘත කරාද...."

"ඔව්, ඒක ඔයා ගියත් එක්කම වගේ විවෘත කරා.. ඒ වෙලාවේ ටේහ්‍යොන්ග් ඔයාව මතක් කරා.. ඔයා එතන පිලිවෙල කරන්න ගොඩාක් උදව් කරපු නිසා..."

• 𝐅𝐨𝐫 𝐘𝐨𝐮 𝐀𝐧𝐝 𝐌𝐞...•onholdWhere stories live. Discover now