I Am Just A Freak || Tom kaulitz

Your sucks

Następnego dnia musieliśmy wstać do szkoły.
Ja mam zawsze budzik na 6:00.
O tej godzinie też wstałam.
- Co jest, pali się czy co? - zapytał zaspany Tom.
- Idziemy do szkoły debilu - odpowiedziałam biorąc ubrania z szafy.
- Łap - powiedział Daniel wchodząc do mojego pokoju i rzucając dla Toma ciuchy.
- Dzięki - odpowiedział i poszedł do łazienki na korytarzu.

Przebrałam się i usiadłam przy biurku żeby zrobić makijaż.
Dodałam jeszcze kolczyki i mogliśmy już iść.
- Szybko bo jeszcze musimy jechać po książki Toma! I po Billa! - krzyczał Daniel.
On nie chodził już do szkoły, ale nas podwoził.
- Jezu nie sraj żarem zdążymy - powiedziałam schodząc na dół.
Widziałam jak Tom się na mnie patrzył.
- Kurwa, nie podlizuj się stary do mojej siostry - powiedział Daniel, a on automatycznie przestał się na mnie gapić.
Zaśmiałam się z Toma.
Widziałam, że jest mu wstyd.
Rodzice pojechali już do pracy.

Weszliśmy w końcu do szkoły.
Wszyscy się na mnie gapili i śmiali się ze mnie.
- Co się dzieje? - zapytałam Billa.
Szliśmy całą trójką po korytarzu.
Ja pomiędzy Tomem a Billem.
- Co jest kurwa!? - zatrzymałam się.
- O to ta z nerwicą! - zaśmiał się jeden z gówniarzy pokazując na mnie.
Od razu spojrzałam na Toma.
- Jesteś okropny... - powiedziałam cicho kiedy zobaczyłam jego post na instagramie.
- Jesteś kurwa okropny, jak ja mogłam ci zaufać! - krzyknęłam i wybiegłam z budynku.

Opublikował wszystko co mu powiedziałam.
Kurwa, wszystko.
- Nie wierzę, że znowu to zrobił... - powiedziałam do siebie.
W tamtym momencie nie chciałam istnieć.
- Maya! - wołał mnie Bill biegnąc do mnie.
- Co on znowu zrobił? - zapytał kiedy był już przy mnie.
- Zobacz instagrama, a nie pytaj - mówiłam przez łzy.
- Zabiję go - powiedział i poszedł.
- Bill! Bill wracaj! - dusiłam się łzami.
- Bill... - upadłam na kolana.

Pov: Toma

Widziałem jak Bill szedł w moją stronę z gniewem na twarzy.
- Idiota z ciebie wiesz!? - krzyknął.
Cała szkoła się na nas patrzyła.
- Jesteś okropny wobec Mai wiesz o tym? Ona ci zaufała, a ty ją wykorzystałeś! - zaczął płakać i mnie popychać.
- Uspokój się - powiedziałem.
- Nie nie uspokoje się bo nie chce jej stracić przez ciebie - coraz bardziej płakał.
Przytuliłem go jak najmocniej umiałem.
Dlaczego tak mu ja niej zależało?