I Am Just A Freak || Tom kaulitz

You and me? Always forever

- A my co tu robimy - do powiedział Tom.
- Czy ty nas kurwa porwałeś? - zapytałam z irytacją.
Daniel nic nie odpowiedział, ale po jego minie znałam odpowiedź.
- Czyli tak - dodałam.
- Dlaczego cały internet o nas huczy? - zapytał Tom dziwnym tonem.
- Maya chciała skoczyć z dachu z niewiadomo jakiego powodu, a ty ją goniłeś przez pół miasta - tłumaczył Daniel.
- Wielkie mi halo - przewróciłam oczami.
- Spadamy - powiedział Tom bardzo szybko.
- Nie tak prędko - powiedziała Nicole.
- A ty się kurwa skąd tu wzięłaś? - pytał Tom.
Chciałam wstać z kanapy, ale miałam związane ręce i nogi.
Tom tak samo.
- Kurwa! Wypuść nas! - protestowałam.
- Jesteście pojebani! - dodał Tom.
W tym momencie Tom i ja straciliśmy przytomność.
Nie wiem co się stało.
Pamiętam tylko tyle, że Daniel i Nicole zbliżyli się do nas i coś musieli nam zrobić.

Obudziłam się znowu w szpitalu.
No ja pierdole ile można.
- Tom...? - wydusiłam zgaszonym głosem.
- Yhm to ja... - odpowiedział równie zgaszenie.
- Co się stało? - mówiłam patrząc w sufit.
- Panna Throwback i pan Kaulitz - powiedział lekarz który właśnie wszedł na salę.
- Dlaczego tutaj jesteśmy? - zapytałam delikatnie.
- Zostaliście ofiarami pobicia do nieprzytomności, ale wszystko jest dobrze! Jeszcze dziś wrócicie do domu! - krzyknął radośnie.
- O kurwa - powiedział Tom.
- Zachowaj resztki godności - upomniałam go za słownictwo.
- Daniel Throwback oraz Nicole Flick zostali aresztowani - dodał lekarz.
- No i wykurwiście! - krzyknęłam.
Tom wzniósł ręce do góry, a następnie walnął nimi o swoje nogi.
- I to ja mam chamować słownictwo!? - oburzył się.
- Przepraszam - zaśmiałam się.
Kiedy z sali wyszedł lekarz wparował do nie Bill.
- Kurwy jebane! - krzyknął.
- Też miło cię widzieć - powiedział Tom.
- Martwiłem się o was! - Bill krzyczał dalej.
- Serio? - zapytałam ironicznie.
- Kiedy wychodzicie? - zapytał.
- Dzisiaj, nie pytaj o której godzinie bo nie wiem - odpowiedział mu Tom.
- Okej - Bill usiadł na krześle.
Czekaliśmy jeszcze godzinę kiedy w końcu pielęgniarka poinformowała, że możemy wyjść.

Jechaliśmy samochodem.
Ja z Tomem siedzieliśmy na tylnych siedzeniach, a Bill prowadził.
Mieliśmy parę siniaków szczególnie na twarzy.
Nie wierzę, że mój własny brat mnie porwał i pobił.