Ay ben salak gibi şirkete gitmeye unuttum j-hope ile konuşurken unutmuşum hazırlanıyımda gideyim bari şirkete babamın yerini iyi doldurmam lazım eğer iyi doldurursam babam benimle gurur duyar hazırlanmaya başladım altıma beyaz salaş ince olan eşofmanlarımdan giydim (harika bir cümle) üstüme mor kazak giydim ceket olarakta açık tonlarda tercih ettim beyaz ayakkabılarımı giydikten sonra merdivenlerden inmeye başladım telefonum çaldı arayan j-hope'tu çok gecikmeden telefonu açtım
"Alo Jisung"
"Efendim?"
"Ay benim arkadaşlarım var seninle tanıştırayım mı? Eğer müsaitsen?"
"J-hope kusara bakma ama benim işim var ama yarın tanıştırabilirsin o zaman işim yok"
"Olur Jisung sorun değil"
"O zaman görüşmek üzere j-hope"
"Görüşürüz jisungie!"
"Ay enerjine bayılıyorum"
"Teşekkür ederim"
Utanır bir sesle diyince kendimi tutamayıp güldüm
"Ya gülme"
"Tamam tamam o zaman ben kapatıyorum kendine dikkat et"
"Sende"
Telefonlarımızı kapattık bende zaten şirketin önüne gelmiştim şirketin içine girdim herkes bana bakıyordu ya beni bı salın ya neden her girdiğim yerlerde bana bakıp duruyorlar anlamıyorum anladık ben Han Jisungum anladık Allah Allah Jungwoo amcam geldi
"Jisung hoşgeldin"
"Hoşbulduk"
"Ne yapmak istersin"
"Sadece babamın odasına götür beni Jungwoo amca"
"Peki Jisung hadi gidelim"
Jungwoo amcayı takip ettim asönsörün önüne geldik hemen asansöre bindim 10 yıl sonra yine aynı yer farklı zaman babamın odasının önüne gelince bir an duraksadım ve Jungwoo amcaya döndüm
"Ee şey Jungwoo amca gidebilirsin sen istersen"
"Rahatına bak Jisung burası senin şirketin"
"Yanılıyorsun Jungwoo amca buranın sahibi olabilirim ama büyüten babamdı"
"Peki o zaman bir şeye ihtiyacın olursa telefon açman yeterli"
"Saol"
Jungwoo amca gidince bende kapıdan içeri girdim uzun zaman sonra geldim babamın çocukken en sevdiğim siyah dönen sandalyenin yanına gittim sonra oturdum aklıma çocukluk anılarım geldi
Babamın şirketine gelmiştim yine babamın odasına koştum odasına her girdiğimde telefonla görüşüyordu bende rahat durmazdım etrafta koşardım turlardım odayı babam ise benim için odasındaki bütün eşyaları kenarlarını oval bir şekilde yaptırmıştı çünkü bana birşey olmasından çok korkardı babamın telefon götüşmesi biter beni yanına alıp annemi beklemeye başlardık sonra ise odadan çıkar şirketin girişindeki piyonanın yanına götürürdü babamla çalmaya başlardık beraber bir kaç dakika sonra tanıdık el bize katılırdı canım annem Han Rose koltuktan kalkıp annemin kucağına atlar sarılırdım oda eliyle saçlarımı okşardı babamda kalkıp annemin yanına gelirdi bana bakarlardı sevgi dolu gözlerle....
Ağladığımı daha yeni fark ettim hemen göz yaşlarımı sildim babamın sandelyesinden kalktım lavobaya girdim yüzümü yıkadım fazladan zamanım vardı aslında j-hopeyi arayıp onun arkadaşlarıyla tanışa bilirim aslında hemen telefonumu elima aldım ve j-hopeyi aradım anında açtı telefonu bune hız ya
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni bir gün yeni bir hayat ~MinSung~
Random"Yeni bir gün Yeni bir hayatta hoşgeldin kendim"
