Arrange Marriage to the Mafia Boss

Chapter 24

Chapter 24:

"Mommy, are we seriously going back to the Philippines na po?" his eyes glimmered with joy.

"Yes, baby. We'll be staying in lolamy's house, okay?" he nodded and jumped out at the bed while I'm packing my things.

Kuya is still on leave. Hindi pa siya bumabalik. Mommy can't handle the company at the moment since daddy needs support. Wala talaga sa plano ko ang bumalik sa Pilipinas. For me, this isn't the right time.

But I don't know kung kailan pa ang right time na 'yan. I have to go to the Philippines right now dahil kailangan ako nila mommy.

There's this side of me na natatakot. Napakaraming dahilan. Thunder might know about Rage, at kukunin niya si Rage sa'kin. I don't want to lose my child.

Rage knows na hindi niya tunay na ama si Xander. Matalino siyang bata. He don't know anything about this real father. Wala akong binanggit na ano sa kaniya. And he didn't even asked about this father.

Speaking of his father, napatingin ako kay Rage. Kuhang-kuha niya ang mukha ng ama.

"Rage? Come here, baby." agad naman itong lumapit sa akin.

"Are you curious about your father, baby?"

"No, mommy. Why would I be curious about the man who hurt you? Who left us? Who didn't looked for us? I'm not curious about that man, mommy. I have you, Papa Xander, Mama Summer, Mamita Lucianne, and lolamy and lolody already." I smiled at him.

"Baby, your father didn't left us. I left because---" he cutted me off.

"Because he hurt you." nabigla ako sa sinabi niya. "Mommy, let's not talk about him na po. I am not curious about him. I am already happy and contented of what I have right now." napatango nalang ako.

Matalino ang anak ko. 'Yan ang nasisiguro ko. Naiintindihan na niya ang mga bagay bagay sa murang edad and I'm proud of him.

Kinabukasan, ay agad kaming nagtungo sa Pilipinas. When we arrived, Rage maintained his poker face. Ganito siya sa labas. Kapag wala siyang mas'yadong kakila naka-poker face lang siya. He got it from his father.

Sinundo kami ng isang van na naghatid sa amin papunta sa bahay nila mommy. Kaunti lang naman ang mga bagahe na dala namin dahil hindi naman siguro kami magtatagal dito. I mean kapag okay na si daddy, we can always go back to New York.

Sinalubong ako ng yakap ni manang at niyakap niya rin ito. Nakita kong medjo uncomfortable pa ang anak ko dahil hindi niya naman kilala ang yumakap sa kaniya but he still tried to smile.

"Ang cute naman ng baby mo, Amora." I smiled at manang.

"S'yempre naman po. Nagmana kasi sa mommy." tumingin siya sa'kin at sa anak ko bago ako nginitian. I know na hindi kami magkamukha ni Rage dahil manang-mana talaga siya sa ama niya.

Why it's so unfair? Ako 'yung nagdusa na magdala sa kaniya for 9 months but sa ama niya siya nagmana? I can't believe it. And worse, namana niya pa ang ugali ng ama niya. Oh gracious.

"Akyat muna kami, manang. Mukhang pagod na 'to eh." napatawa ako dahil humikab na naman si Rage. Pagod nga siguro siya.

"Ms. Alston." napatingin ako sa sekretarya ni daddy. I am currently acting as the CEO. This isn't new for me. "Yes?" nakita ko ang ngiti na sumilay sa labi niya. "Ang ganda niyo po talaga ay este sorry po..." napatawa nalang ako ng mahina sa kaniya. "Ano 'yun?"

"The meeting will start within 5 minutes." I nodded at her. Another meeting. I don't know na marami na pala talaga client si daddy at lumalago talaga ang business namin. It's been a week since nagsimula akong magtrabaho dito.