သူပြောချင်ရာပြောပြီး ထွက်သွားဖို့လုပ်နေတဲ့ အရှေ့ကလူသားကို ပြန်ဆွဲကပ်လိုက်ပြီး
"အဲ့လိုပြေးလို့ ရကြေးလား"
"မင်း...မင်း ဘာလုပ်ဦးမလို့လဲ"
"ဘာလုပ်မယ် ထင်လဲ ဟမ်..."
မျက်နှာကြီး သူ့အနားကပ်လာခါ မေးနေတဲ့ သူကြောင့် ဂျီမင်မျက်နှာကိုချက်ချင်းလွှဲလိုက်ပေမဲ့ ထယ်ယောင်းက အလှည့်မခံပဲ သူ့ဘကက်ိုပြန်လှည့်ကာ
"နမ်းချင်တယ်"
"ဟင်"
ရီဝေဝေအကြည့်တွေဖြင့်ကြည့်ပြီး ကင်မ်ထယ်ယောင်းပြောလာတဲ့ စကားက နမ်းချင်တယ်တဲ့ ရူးများရူးသွားတာလား
"နမ်းချင်တယ် အရမ်း"
"ဟင့်..ဟင့်အင်း မရအွန့်...."
ဂျီမင်စကားမဆုံးခင် သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူပေါ်ရောက်လာတဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးတစ်စုံ
"အွန့်...Humm"
ထယ်ယောင်း သူ့ကိုငြင်းဆိုနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို မွတ်မွတ်သိပ့်သိပ့် နမ်းပြစ်လိုက်တယ် တကယ်၀ိုင်တွေထက်တောင်ပိုစွဲလန်းစေတယ်
"ထယ်...ထယ်ယောင်း မင်း...အွန့်"
အရှေ့ကလူဆိုးကောင်က နှုတ်ခမ်းတစ်ခုလုံးကို၀ါးစားမတတ် နမ်းနေတာကြောင့် သူအသက်ရှူကြပ်လာရတယ် သူ့ခါးပေါ်က ထယ်ယောင်းလက်တွေက ပိုတင်းကြပ်လာပြီး အနမ်းတွေကလဲ ပြင်းထန်လာခဲ့တယ်
"အ့...မကိုက်...မကိုက်နဲ့"
သူ့လည်ပင်းကိုလာကိုက်တဲ့ အရှေ့ကလူဆိုးကောင်ကြောင့် သူအော်မိလိုက်တယ်
"အဟက်"
"Humm"
နောက်တစ်ကြိမ်နှုတ်ခမ်းပေါ်သို ကျရောက်လာတဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးတစ်စုံကြောင့် သူထက်လန့်သွားရပြန်တယ် ဒီတစ်ခါတော့ သူမတွန်းမိပဲ ထယ်ယောင်းရဲ့ ပုခုံပေါ်က အင်္ကျီကိုပဲ လုံးခြေမိနေတယ်
"ဟင့်"
နမ်းလို့၀သွားပြီးသူ့ကိုရီဝေစွာကြည့်နေတဲ့ ထယ်ယောင်းကို သူပြန်မကြည့်မိသူအခုမောနေတာသိတယ် ဒါကြောင့်ထယ်ယောင်းရဲ့ရင်ဘက်ပေါ်မှာ ခေါင်းလေးတင်ပြီး ခဏတာအမောဖြေနေမိတယ် သူ့ခါးက ထယ်ယောင်းလက်တွေကတော့ အခုထိမဖြုတ်သေးပေ။
YOU ARE READING
𝑉
Fanfiction"ချစ်တယ် အရမ်းချစ်မိသွားတာမို့လို့ ပြန်ချစ် ပြန်မချစ်ရင် သတ်မှာနော်" "ဘယ်လိုဖြစ်လို့ အကြမ်းနည်းတွေပဲသုံးချင်နေရတာလဲ နူးနူးညံ့ညံ့လေးချစ်ကြည့်ပါလား"
