KURT ÖPÜCÜĞÜ

22- OYUNBOZAN

Hazırsan çıkalım mı ? dedi Maddie hala sandviçini elinde tutup kahvaltısına devam eden Ronnie'ye bakarak.

Ronnie kafasını tabağından kaldırıp ona doğru baktı. Lokmasını dili ile yana kaydırırken acelen mi var ?  diye sordu.

Şey sadece hızla güç kazandığından emin olmak istedim !

Ha..

Ah sadece ikiniz mi uyandınız !  Dedi Maggie'nin araya giren ince, biraz yapmacık tonda gülümseyen sesi.

Evet diğerleri hala uykularındalar. Erken kalkan erken yol alır ! 

Bugün size  ben eşlik etmek isterim ! dedi  Maggie .. Sesi sona doğru kısılmış , canlılığını yitirmişti.

Maddie ona doğru tuhaf denecek bir bakışla baktı. Maggie bu bakışın ne anlama geldiğini az çok tahmin edebiliyordu. Yanına doğru usulca yürüdü ve kulağına eğildi.

Merak etme her şeyin istediğimiz gibi gittiğinden emin olmak istiyorum !

Yerinde hafifçe doğruldu ve ona göz kırptı.

Üçü birlikte güneş ışıkları yeni yeni canlanırken evden çıkarak ormanın içine doğru yürümeye başladılar. Maddie en önden ilerleyip onlara yol gösterirken Ronnie ve Maggie sessizce onu arkasından takip ediyorlardı. Maddie arada kaçamak bir şekilde onlara göz ucuyla bakmayı ihmal etmiyordu elbette.

Burası o gün geldiğimiz yerden oldukça farklı öyle değil mi ?

Maddie Ronnie'nin sorusu karşısında bir an duraksar gibi oldu ama sonra hiç ara vermeden devam etti. "Evet farklı. Ormanın bu kısmı kuzeyde kalıyor."

Her hangi bir özelliği var mı ?

Hayır yok !

Ronnie o  anda Maggie'ye baktı. İkisi de yavaş bir bakışma hareketi ile birbirleri ile anlaştılar.

Evet burada durabiliriz dedi  Maddie etrafa göz gezdirirken. Ormanın açıklık kalan kısımlarından birinde durmuşlardı. Ormanın ağaçlarla çevrili kısmı onların durduğu yerden tam yedi sekiz metre sonra başlıyordu.  Tek fark burada  gözle görülür şekilde yirmi beş otuz metre boylarında gür ve uzun yapraklarla bezeli bir kayın ağacı vardı. 

Ronnie gözünü yeniden Maddie'ye çevirdi. Sana bir şey sormak istiyorum. Boynunda geçenlerde bir dövme gördüm. Oldukça ilginçti. Yeniden bakabilir miyim ?

Maddie şeytani bir gülümseme ile ona baktı. Gözleri bir sürüngeninkini andırır şekilde parıldıyordu. Ronnie bunu fark edince yutkundu. Artık ok yaydan çıkmıştı. Tüm gücünü o şeyi yok etmek için kullanacaktı.

Beni mi izliyordun ?

Elbette hayır ! Ben sadece odama gitmek için holden geçtiğim sırada gördüm ve ilgimi çekti.

Maddie'nin kendinden emin tavırlı konuşmaları ve hareketleri Ronnie'nin canını sıkmıştı. Hiç bir şekilde köşeye sıkıştıramadığını fark etti. Sanki onun üzerine gittikçe kendisi sıkışıyordu.

Dövmem oldukça eski. Bu bir özlemin simgesi.. En azından benim için.

Ronnie kafasını salladı. Maggie ile o anda aralarında kısa bir bakışma geçti.

Ronnie bize iki dakika izin verebilir misin ? dedi Maggie sakin bir şekilde konuşarak.

Ronnie tabi derken arkasına döndü ve bir iki adım atarak ilerledi. Etrafı keserken bir yandan olacaklar için kendisini hazırlıyor ve derin derin nefesler alıp veriyordu.Böyle beklemek oldukça zordu. Henüz güçlerini yeni yeni keşfediyordu ve bu işin içinden çıkabilir miydi emin değildi. Neden diğerlerine de haber vermemişti ki ?! Maggie için bir yol bulunurdu elbette ama şuan yalnızlardı ve güçleri onun gücüne karşı denizde kumdu.

Onu buradan tam olarak nasıl götüreceksin ? dedi Maggie sessizce.

Maddie gözlerini kendilerine sırtı dönük Ronnie'ye dikti. Sonra yeniden bakışlarını Maggie'nin üzerinde yoğunlaştırdı. Göğsü kabarıp inerken kollarını birleştirdi.

Bazı şeylerin bedelleri ağırdır. Verdiğin sözden cayarsan ve ya kazık atmaya kalkarsan bir bedel ödersin.

Maggie ona anlamayan gözlerle bakarken bir adım geriye gitti. Maddie gücün şuanda kendisinde olduğunu biliyordu. Bunu fırsata çevirerek üzerine yürümeye başladı. Sizi dün gece duydum ! dedi. Sesinin Ronnie'ye de ulaştığından emin olmak istercesine bağırıyordu.

Ronnie hızla arkasına döndü. Maddie ona tiksinti ile baktı.

Sen bana lazımsın ! dedi keskin bir sesle ve hemen Maggie'ye döndü. Ve sen cezalandırılmayı hak ettin ! 

Tek elini yukarı kaldırması ve Maggie'yi ağacın gövdesine savurması bir oldu. Artık senle ben varız ! dedi Ronnie'yi işaret ederek.

Bana o çığlığı attıramayacaksın !

Maddie kahkaha atmaya başladı. Çığlık atmanı isteyen kim !

Maggie ağacın gövdesinden yere hızla düşerken kendisini toparlaması gerektiğini biliyordu. Bulanık bakışlarını üzerlerine dikerken bir yandan doğrulamaya çalıştı. Ronnie'ye bir şey olması durumunda Black'in onu yaşatmayacağını biliyordu. Zorla da olsa yalpalayarak ayağa kalktı ve ayakta durabilmek için ağacın gövdesinden destek aldı. Eğilip bükülürken karnına aldığı ağır darbenin hızla iyileşmesi için kendisini acıya odakladı.

O halde benden ne istiyorsun Maddie ?! Sizin yanınızda kalıp dünyaya kaos getirmeyeceğim !

Maddie ürkütücü kahkahasını yeniden atarken kafası geriye doğru gitti ve sonra bir anda öne eğilerek Ronnie'nin gözlerine bakakaldı.

Bu halinle zaten bize lazım değilsin ! Bana lazım olan diğer halin !

Ronnie gerilerken gözünün kestiremediği bir anda Maddie burnunun dibinde bitti. Elleri boğazına yapışmıştı. Başta yavaş yavaş sonra daha güçlü bir şekilde boğazını sıkmaya başladı. Ronnie elleri ile boğazını saran kollara güçlü şekilde vuruyordu ama sanki bir betona vuruyormuş gibi hiç bir tepki alamıyordu.

Maggie kendisini toparladığında hızlıca yanlarına doğru koştu. Dişleri sivrileşmiş, gözleri parıldarken pençeleri avını parçalamak için havaya kalkmıştı.

Maddie'ye doğru güçlü bir hamle yaptı ve pençesi ile sırtını boydan boya çizdi. Maddie acı ile karışık tiz bir inleme sesi çıkarttı. Ormanın içi bu sesle yankı bulurken Ronnie boğazında gevşeyen ellerden hızla kurtuldu ve bir iki adım geriledi. Çığlık atmaması gerekiyordu biliyordu. Eğer atarsa diğerlerinin uyanması için geriye tek bir adım kalacaktı. O da kanı.. Kendisinden kanının alınması zor olmasa gerekti.

Maddie Maggie'ye doğru döndü. Maggie korkusuzca karşısında dikilirken ona doğru pençelerini açarak kükredi. Maddie'nin dudakları yana doğru kıvırılırken alaycı bir gülümseme ile ona baktı.

Sana güvenemeyeceğimi en başından beri biliyordum ! Senin gibi kan bağı anlaşmasını bozanlar bedelini kan ile öderler ama senin için daha güzel bir planım var.

Ronnie'ye döndü ve nereden çıkarttığı belli olmayan bir hançeri anında karnına sapladı. Ronnie'nin gözleri  acı ile büyürken dudakları nefes vermek için yarım şekilde aralandı. O anda ormandaki tüm sesler susmuştu. Ağır çekimde yaşanıyor gibiydi her şey onlar için.

Ronnie'nin dudakları arasından yarım yamalak bir  nefes sesi duyuldu. Maggie ise güçlü bir kükreme ile haykırdı.